Indy is vandaag niet in haar sas. Ze gaat voortdurend op rare plaatsen liggen (op natte stukken), heeft geen eetlust en strekt haar achterlijf op een vreemde manier. Ze ligt niet te rollen. Ze heeft geen diarree. Misschien is ze verstopt, we hebben dit nog niet kunnen controleren omdat ze met drieën staan. Haar buik rommelt wel.
In ieder geval hebben we haar nog niet zien mesten.
Gisteren heeft ze bambou gegeten maar dat doet ze wel meer.
Gewoonlijk heeft ze een bol buikje en nu is dat weg!
We zijn al een paar keer met haar aan de hand gaan wandelen. Clicker spelletjes wilde ze ook doen maar ze blijft dan wel steeds dat achterlijf strekken (achterbenen naar achteren en doorzakken).
Wie kent deze symptomen?

Groet,
Marianne

marianne laenen schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 14:08:


Zou u er niet best een DA bijhalen? Adviezen vanop afstand, hoe goed bedoelt ook, hebben in dit geval weinig zin vrees ik.

jan.

jan seykens schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 14:17:


Ik sluit me volledig bij Jan aan.

Es

Ans Jondral schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 11:57:


Het spijt me te moeten zeggen, maar hier geef je in 1 zin nmm een goede samenvatting.
Wanneer jij je rot voelt vertaalt zich dat onherroepelijk in lichaamstaal en dát lezen de paarden beter dan welke pokerexpert ook. Zo wordt jij "gespiegeld", maar dat spiegelen betekent denk ik ook dat je paard zich meer met jou verbonden voelt dan je zelf wellicht beseft. Dat heeft dus op zich niets met paranormaal te maken.

Hoe je hier persoonlijk uit komt kan niemand je vertellen, maar ik denk dat kan helpen eens diep na te denken hoe je er zelf in staat, wat je verwachtingen zijn, wat je wil. Daarin heb ook ik het afgelopen jaar veel bijgeleerd. Je komt er jezelf behoorlijk in tegen.
Mijn lieve Draupnir is nu ruim een jaar terug overleden, ik heb alles gedaan dat te voorkomen zelfs al zou hij een ouwe invalide hengst blijven en alleen nog maar geschikt om lief te zijn. Waarom is het voor een paard verboden invalide te zijn als het plezier in leven er nog is? Het heeft echter niet zo mogen zijn en na half EU afzoeken heb ik na enige maanden een andere hengst gevonden. Opvolger dus, niet vervanger. Anders.
Wat wel een constante lijkt te zijn is dat alle hengsten die hier belanden met een maand of 2 veranderen in sociaal en seksueel stabiele meneren. Opbouwen van persoonlijke band duurt langer....
Ikzelf ook anders, want 15 jaar ouder dan toen ik met Draupnir begon, andere tijd, andere inzichten en ervaringen. Ik wil alleen nog dingen met mijn lievelingspaarden doen die we allen leuk vinden. Ook iets leuk vinden is trouwens te leren; daar hoeft geen bijsmaak aan te zitten. Over een maand is Dyggur, de "nieuwe", een jaar bij mij. Getraind hebben we niet, alleen geleerd.
Alles wat ik je in deze context geven kan zijn mijn persoonlijke ervaringen waar je concreet niets aan hebt. Maar misschien geeft het je een idee van waar je voor jezélf aan kunt werken.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Esther schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 14:22:


da erbij halen, het feit dat ze haar lijf zo raar strekt, is een teken van pijn, mss buikpijn? rommelgeluid in de darmen is goed, maar is geen uitsluiting van koliek. sterkte ermee.

jan seykens schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 14:17:


Yep en niet te lang wachten .

Frido schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 20:17:

niet stoffig.

Ik wilde na dezelfde klachten van onze pony niet weer aan de Antibiotica, de ventipulmin en prednisolon. Heb een afspraak bij Erik Laarakker gemaakt.
Wel ver maar wel de moeite waard. Getest met een biotensor. Haar hele immuunsysteem werkte niet goed, haar lever en nieren overbelast en dan ga je allerlei klachten krijgen. Ze hoesten dus behoorlijk, vooral bij inspanning en was ook snel moe (weinig conditie) Ze is daar met accupunctuur behandeld en heeft Omega olie, probiotica en lever en longen ondersteuning in de vorm van druppels gekregen. Ze is daarbij ook veel te dik en heeft een hele dikke manenkam. Vorig jaar is ze hoefbevangen geweest dus ik was erg angstig dat we weer dezelfde kant op zouden gaan.
Ze staat per dag een paar uur op het land nu, krijgt verder hooi van vorig jaar en dus nu die medicijnen.
Het gaat goed, ze valt (nog) niet af maar hoest helemaal niet meer!

Dat hoesten is dus in dit geval een veel diepgaander symptoom dan alleen maar hoesten dus geef maar de hele riedel die DA goorgaans geven. Mi is dit symptoombehandeling.
Dat wilde ik niet en wilde dat ze eens helemaal nagekeken werd.

Succes met jouw pony en in het maken van de juiste keuze!

gr Caroline

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 16:29:


Dierenarts is inmiddels geweest. Inderdaad het zijn kolieken. Indy heeft een paar spuiten gekregen en is nu gekalmeerd. Om 10,00 vanavond zijn die uitgewerkt en moeten we haar terug in de gaten houden.

Bedankt voor de reakties.
Marianne

Volgens mij gaat het er over of die trillingen positief of negatief zijn. Er zijn uiteraard een heleboel kwakzalvers maar hier werken ook gewone, nuchtere artsen met dit systeem als ondersteuning. De kinderarts van mijn eigen kinderen, ook een homeopaat, werkte hiermee. Ik heb ze zo groot gekregen zonder antibiotica.

Ikzelf heb me zo laten testen i.v.m. allergieën, ook door artsen. Ik moest dan een koperen buisje vasthouden dat in verbinding stond met een toestel dat jawel: trillingen kon waarnemen. Die arts vertelde erbij dat het voor 80% klopt.

En ik vind homeopathie helemaal niet eng. Integendeel, ik vind die vieze chemische troep van de farmaceutica eng. Voor de meeste pillen ben ik allergisch en dan verander ik in een alien. Met homeopathie heb ik geen problemen.

Groeten,
Marianne