Arno8 schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 23:09:


Ook vanaf deze kant natuurlijk gefeliciteerd.

Nick

jessica van der Stel schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 22:59:


Hoi Jessica,

Ik heb net geleerd dat azijn funest is voor een paard met seme[en eigenlijk voor alle paarden is zuur erg slecht voor de maag en de darmen!]
Waarom geef je je paard natuurazijn?

Gr Esther, die vroeger haar paard ook vol stopte met appelazijn...

Coralie van W schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 19:56:


Nog even toevoegen aan deze opsomming:
ik heb haar veel beweging gegeven. Meestal 3 keer per week rijden.
Niet erg lang (1/2 à 3/4 uur) omdat ze nog een beetje kreupelt vanwege een oude hoefzweer en ik niets wil forceren.

Peet schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 21:42:


Ben je de laatste anderhalf jaar veel met haar kreupelheid bezig geweest en heb je daarna misschien de pijp aan maarten gegeven? Paarden voelen het wanneer ze belangrijk zijn en voelen het ook wanneer ze uitgerangeerd zijn. Misschien heeft de aandacht voor haar kreupelheid haar goed gedaan en voelt ze nu dat het over is. Uit je woorden proef ik desillusie, dat pikt je paard ook op!
Iemand die paranormaal begaafd is (jaja ik begeef mij hier op glad ijs, sla anders maar over...) en Buck niet kent, liet hem o.a. 'beschrijven' hoe ik 's avonds, het was donker, huilend naast hem op de grond in elkaar zakte met mijn handen voor mijn gezicht geslagen en het had met zijn voorbeen te maken. Vanuit hem kwam een gevoel van: het komt wel goed hoor! Dat moment weet ik mij exact te herinneren, het gebeurde tijdens zijn langdurige kreupelheid, de hoef bleef al weken mooi koel, ik voelde dat 100x per dag en was 's avonds ineens heel warm. Toen kwamen de tranen en ik zakte wanhopig in elkaar.
Het gaat nu niet om dit voorbeeld inhoudelijk en al helemaal niet om de dramatische lading, maar om het feit (ik vind het een feit) dat paarden dat wat er in jouw hoofd omgaat, oppikken en er dus blijkbaar iets van vinden.
Ik filosofeer in het wilde weg, maar kan het niet zo zijn dat Tempête jouw desillusie oppikt? Je hebt je erbij neergelegd dat er niets meer aan te doen is, da's voor jullie allebei geen vrolijkmakende gedachte, niet?

Piet schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 19:59:


Zoals ik al schreef, Piet: hele lage hielen en ondiepe straalgroeven.
Hoewel haar witte lijn prachtig is, en ze hele dikke hoefwanden maakt (die ook snel groeien), is de inwendige structuur duidelijk niet sterk.
Er zit weer een nieuw stuk hoefwand aan te komen (is nu halverwege) en ik hoop van harte dat, eenmaal uitgegroeid, dit een nieuwe kwaliteit hoef met zich gaat brengen....

Zoals het nu is durf ik alleen met hoefschoenen te rijden (op korte ritten met zachte ondergrond na), en ik hoop echt dat dit gaat veranderen.

Trouwens, vóórdat ik met NB begon, toen ik haar hoeven langer liet groeien, gingen we wèl hele tochten maken over harde ondergrond...
De problemen (hoefzweren) kwamen pas NAdat ik haar NB begon te bekappen....
Maar nu groeien we hopelijk toe naar een situatie die VEEEL mooier is dan het ooit geweest is :).
De hielen zijn in ieder geval weer normaal (hoewel veel te laag).
Groet,
Coralie

Ans Jondral schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 21:34:



Misschien toch eens gaan vragen bij één van die 'paranormalen' (Mieke Zomer, Nanda van Gestel, of ...)?
Groet,
Coralie
PS: Heb je mijn stukje over ondergeschoven hielen gelezen? Jij had daar laatst een vraag over...

Moniek schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 22:40:


Met Apache heb ik verder niets gedaan, dag en nacht buiten zonder Boett deken.
Ik had nog een spray maar die was niet nodig.

Natuurlijk in Balans kan je via Google vinden.

Voor degenen die homeopathie al vinden zweven is die biotensor test natuurlijk helemaal iets van een andere planeet.

Maar als ik met mijn eigen ogen zie dat Apache in augustus begint te schuren en dat hij na één prik met Traumeel terug stopt. Als ik dat dan met mijn ogen zie, dan geloof ik het toch echt wel.

Groeten,
Marianne

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:06:


Nu zetten jij en Petra mij wel aan het denken.
Het is nu 3,5 jaar geleden sinds dit hele gedoe met haar benen is begonnen. Ik heb altijd wel ergens hoop gehad dat het wel weer in orde kwam. Die illusie ben ik inderdaad nu wel kwijt. (Alhoewel ik hard mijn best doe om in de ontkenningsfase te blijven hangen :) ) Maar dan spreek ik puur over emotionele dingen. Zou sterk zijn als ze dat aanvoelt, want emotioneel staan we nu ook weer niet zo dicht bijeen.
Als je bijvoorbeeld de weblog van Petra over haar merrie en veulen leest (jawel Petra, ik lees soms wel eens iets ) dan voel je een zekere verbondenheid. Dat is iets wat wij niet hebben. Wij hebben moeten leren om met elkaar om te gaan. Het heeft twee jaar geduurd voor ik de indruk kreeg dat we elkaar wat begrepen. En het kan soms nog wel eens serieus botsen. Maar zoals ik al zei, zo is haar karakter. Ik heb nog geen enkele mens met haar gezien met wie ze wel direct een band leek te hebben of tegenover wie ze zich anders opstelt. (Alleen mijn moeder, die ziet ze graag komen, want het enige wat die doet is worteltjes en appeltjes brengen en verwacht niks in ruil )
Qua aandacht is er echt niks veranderd, ik ben nog steeds veel met haar kreupelheid bezig. (Als je al 3,5 jaar naar benen kijkt, is dat moeilijk om af te leren.)
Ik zou het wel erg vinden als mijn gemoedstoestand inderdaad de reden is van haar ongelukkig zijn. Ik kan mezelf moeilijk dwingen om alles leuk en tof te vinden. Dan zou ik alleen maar tegen mezelf zitten liegen.
Dus dan zou het erop neer komen dat zij zich rot voelt, zolang ik mij rot voel. Nou, leuk vooruitzicht.

groetjes
Ans

Coralie van W schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:47:


Ja, ik heb je stukje net gelezen. Je hebt mijn aandacht :)
Moet nog wel je link ff lezen.
Zou je misschien foto's willen nemen? (voor-en na ofzo) want ik ben echt wel benieuwd.

En over die paranormalen, tja ik denk dat je daar weinig aan hebt als je er niet ingelooft.

groetjes
Ans

Coralie van W schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:13:


Zoals ik in dat andere topic al schreef, ben ik hier in geïnteresseerd.
Ik heb nu ook je link gelezen over de hielen.
Klinkt logisch, en is eigenlijk net hetzelfde als wat de smid mij verteld heeft en met haar hoeven heeft gedaan. (alleen heeft die haar nog een stukje korter gezet) Leuk om te lezen dat hij het blijkbaar bij het rechte eind had.
En proficiat dat je het zelf zover hebt gekregen.
Maar ik denk dat ik mij er zelf niet meer direct aan waag. Ik wil er eerst een prof bij. Want als ik zie hoe netjes ze nu staat in tegenstelling tot wanneer ik haar bekap. Dan wil ik toch wel weten wat ik nu net mis doe.

groetjes
Ans

marianne laenen schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 10:00:


Ik lees wel vaker iets over traumeel, maar heb eigenlijk geen flauw idee wat er juist inzit. Weet jij dat?
Ik ben altijd een beetje huiverig voor dingen die ingespoten moeten worden, en al helemaal als het dan ook nog eens over iets homeopathisch gaat.
Ben je zeker dat dit geen kwaad kan?

groetjes
Ans
(ps: wat een leuke groep vlekjes op je foto)