Annemieke B schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 22:35:


JAAAAAAA, doen we!

Isabel van der Made schreef op woensdag 11 oktober 2006, 0:06:


Hoe meer PN zielen, hoe meer vreugd!

Moniek schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 23:33:


Hoi Moniek,
Wat leuk dat jij ook veel met een handpaard rijdt; ik zie het helemaal voor me! Ik had het leidtouw in mijn rechterhand in lussen, maar volgende keer zal ik het op jullie manier doen. Ha, dus jij hebt er ook eentje die ineens stilstaat voor een sanitaire stop. Grappig dat je handpaard een steun is voor je rijpaard, ik ging er vanuit dat het rijpaard de stabiele is en het handpaard in opleiding. Maar jouw handpaard kan al bereden worden lees ik en zal dus ook wel niet meer piepjong zijn. Betekent dat dat je het ook wel eens omdraait? Rijpaard wordt handpaard?
Groet,
Tineke

Wil schreef op woensdag 11 oktober 2006, 1:37:


KI jen , Beikest .

e m kraak schreef op woensdag 11 oktober 2006, 1:40:


Andere ervaring in ander terrein? De gemmidelde rit hier heeft een gemiddeld hellings% tussen de 5 en 10%.
Ik rij dagelijks blijkbaar relatief veel. Ik rij draf met stukjes galop. Dan eraf en er naast wandelen, drag-galop. Nul problemen. Dag in dag uit.

Dat rijden doe ik voor MIJN lol en veel ritten ook met een beleer- of trainingsdoel ook voor MIJN lol.
Alle paarden waarmee ik rij zijn onbelast Kikkuli-fit en onbelast beleerd. Daar loop ik regelmatig (vaker wel dan niet) een marathon-afstand per week voor naast een paard.


Dit laatste Egon is voor mij al jaren een punt. IK zou graag een echt lange tocht maken. IK.
Ik beperkt me in het belang van mijn paarden tot een schier eindeloze aaneenschakeling van dagritten.
Ik ben nog steeds in dubio hoe ik een tocht met Capricho ga invullen. Ik GA een keer een langere tocht maken doch hoe ben ik nog niet uit. Het doel is geen afstand noch een plek maar de kwaliteitstijd.
Hoewel Arabella graag mee gaat en zelfs haar veulen daarvoor negeert, is Capricho het enige paard dat ZO graag mee is dat hij meestal helemaal niet terug wil. Ik wil daarom HEEL graag lagere tijd samen met hem de niet-bewoonde wereld hier in. Dat wordt dus ook echt SAMEN en niet met een ander paard of een andere ruiter en we gaan met minder bagage dan wat de meesten een absoluut minimum zullen vinden.
Hij heeft nog steeds tijd nodig om te ontwikkelen dus ik heb nog tijd om hem minimaal belast te beleren en er over na te denken. Het wordt echter GEEN trektocht met een REISdoel.

HC

Een vriendin van me bekapt haar paardjes eveneens volgens NB
We doen dit elke week samen en gister zagen we dat bij een van de achterhoeven, de steunsels tegen de straal gegroeid zijn (in de breedte dus)
Tussen de steunsels en de straal, is de straalgroeve de eerste 3cm open, maar vanaf daar tot aan de punt van de straal zitten de steunsels dus volledig tegen de straal, en dit langs beide kanten.

We houden de steunsels mooi gelijk met de zool.

Achtergrondinfo: Maia staat sinds twee jaar op blote voeten waarvan 1.5 jaar traditioneel bekapt en pas zes maand ongeveer NB
Gaat nooit op straat of harde ondergrond maar staat wel 24u op 24u buiten op een wei van een hectare, samen met mijn Queenie...
Heeft hele goede harde stevige hoefwand en zool.

Kunnen we nog iets meer doen, dan de steunsels goed gelijk met de zool houden, of gewoon de hoeven tijd geven zich te herstellen?
Kan het zijn dat de steunsels op den duur opzij gaan prikken in de straal?
Is hier een gevaar bij?