e m kraak schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 16:51:


Ja, natuurlijk heb ik daaraan gedacht. Hij staat echter heel abrupt stil en ik verwacht het eerlijk gezegd ook in draf. Minder prettig voor mijn arm in zo'n geval. Dat wil ik dus eigenlijk voorkomen. Voorlopig dan maar stappen en stoppen....

tambayo schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 14:22:

Dat is betrekkelijk.

De initiatiefnemers van het LRG rijden zelf met een ronduit barbaarse optoming (gebaseerd op endorfine vrijmaken) die zo bij de DB aangemeld mag worden.
Verder staan er veel verslagen van gesponsorde ruiters vermeldt en zelf koppelen ze verkoop van hun verhalen aan hun reis. Ik zie daar echter geen enkel probleem is. Het wordt pas anders als er frauduleuze- of gecompromitteerde informatie door wordt gegeven.

Het is ook een principiele ethische vraag of een echt lange trektocht wel verenigbaar is met goed voor je paard zorgen.
Hoewel ik er geen waardoordeel over heb is het een grote belasting van het paard voor eigen lol wat niet in het beste belang van het paard is.
Dit betekent NIET dat elke trektocht te paard onverantwoord is, wel dat het ALTIJD een ethisch vraagstuk is.

Twee van de drie NL-voorbeelden hebben die ethische vraag onderweg in het voordeel van hun paarden beantwoord, de Noriker-dames hebben het welzijn van de paarden ondergeschikt gehouden.
Het blijft triest dat 3 van de 3 ondernemingen met serieus geblesseerde paarden zijn geconfronteerd en dat NUL leerervaring daarover bij de plannenmakers terecht lijkt te komen.

HC

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 17:37:


Kan een langere (slip)lijn je dan misschien blij maken? Ik denk... maar dat komt uiteraard geheel voor mijn rekening en soort van aanpak, dat je met een groen paard nog maanden aan het stappen/stoppen bent voordat dát er werkelijk betrouwbaar in zit. Ik vind die simpele basis het belangrijkste van alles en snap niet dat maar zo weinigen dat doen. Dat jouw rijpaard niet meteen stopt is ook al een teken dat die basis niet goed genoeg is (nmm, he?!), of jij let stomweg heel erg niet op. In alle rust dus genoeg om je mee te vermeiden.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Wil schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 16:57:


Hi Wil,
Misschien moet ik hem dus maar zijn poeppauze gunnen, maar zoals ik al eerder meldde, verwacht ik het ook in draf. Ik zie dan al zo iets als arm uit de kom. Ik heb een fjord meegemaakt die altijd pastboem stil ging staan onder het draven om te mesten. Ik gebruik een vrij lange lijn in lussen, dus ik heb wel speling. Het lastige is dat ik het echt niet zie aankomen wanneer de nood hoog is. Bij Guus wel, die vertraagt eerst. Maar D-Day is inderdaad nog wel een peuter, daar heb je gelijk in.

En wat het bezoeken van vrij lopende kuddes in Portugal betreft: wie weet kunnen we het nog eens samen doen. Nemen we wel een tolk mee, want mijn Portugees stelt nog niet zo veel voor. Of spreek jij de taal al wel?

Groet,
Tineke

e m kraak schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 17:53:


Hi Egon, mijn rijpaard stopt inderdaad niet als het handpaard stopt, maar alleen als ik dat wil. Het stoppen van het handpaard ging voor mij zo onverwacht dat mijn rijpaard dan inmiddels al 2 stappen verder is. Ik ga eens beter opletten en gebruik maken van de lussen. Dat deed ik nu niet.
Dank voor het meedenken.
Groet,
Tineke

Je moet inderdaad zorgen voor een lijn met veel speling. Ik houd altijd het handpaard in mijn rechterhand, de resterende lijn in lussen in mijn linkerhand en de teugels van het rijpaard ook links. Het rijpaard hoeft met handpaardrijden niets anders te doen als tempo en richting houden, dus dan moet met 1 hand kunnen. Die teugels heb ik in een knoop aan elkaar op de lengte waarbij ik én goed contact kan maken én ook vrijheid kan geven.
Het lijkt me belangrijk dat totdat je het moment beter in kan schatten niet gaat draven en ook je rijpaard sneller leert reageren. Dan pas kun je met handpaard ook draven.

Groetjes Karin

O ja, als je handpaard abdrukt stopt, dan gooi ik dus lijn los (dan heb je het uiteinde in je linkerhand nog dus paard is niet los) en kan ik met twee handen netjes en beschaafd het rijpaard in korte tijd terugnemen en het handpaard weer naar je toehalen. Zo voorkom je dat je armen uit elkaar gerukt worden en dat je je rijpaard onbeschaafde hulpen gaat zitten geven.
Feit is en blijft dat je de communicatie nog een stuk moet verbeteren om deze noodoplossing ook als noodoplossing en niet de standaardoplossing te kunnen gebruiken.

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 18:04:


Hoi Karin,

Dank je voor het meedenken. Ik ga voorlopig ook niet draven hoor, alles gaat rustig aan en ik ben al heel blij dat het verder zo relaxed gaat.
Ik begrijp dat jij dus ook met een handpaard op stap gaat. Wil je er eens wat meer over vertellen? Misschien nog handige tips voor een beginner op dit gebied? Met welk doel neem jij je handpaard mee?
Ook met een gewoon stalhalster? Ik zag in een boek van Nathalie Penquitt dat zij haar handpaard aan een touwhalster had. Lijkt me in het geval van abrupt stilstaan nogal pijnlijk achter de oren.
Groet,
Tineke

Karin schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 18:07:


Duidelijk!

Karin schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 18:04:


Of enkel draven op bos en heide weggetjes waar het nu niet zo veel kwaad kan als je dat veulen effe moet lossen aangezien hij toch bij zijn maatje blijft ?