eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 13:09:

Ik denk dat veel van die recreatieve endurance

Het is onmogelijk om als recreatieve enduranceruiter onvoldoende of niet te trainen, Eddy. De reglementen zijn daar terecht heel streng in. In klasse 1 (25-40 km), waarin de meeste recreanten zich bevinden, is de maximum snelheid 13 km/u, wat niet erg hoog is. De ondergrens is meen ik 9 km/u, dat red je op je sloffen. Ook wordt de hartslag (en adem) halverwege de rit, bij de finish en een half uur na de finish door een dierenarts opgenomen. Wanneer je paard bij die PA-controles een hogere hartslag heeft dan 60, moet je verplicht wachten tot hij gedaald is. Je wedstrijdtijd loopt gewoon door, dus de kans op een mooie eindplaats is dan al verkeken. Is de pols na 10 minuten (of 20, dat is meen ik recent veranderd) nog steeds niet onder de 60, dan word je gediskwalificeerd.
Die lage hartslag red je alleen met een goed getraind paard dat een goede conditie heeft. Een goede conditie meet je af aan de snelheid waarmee de hartslag daalt na inspanning. Trainen met de hartslagmeter dus om te checken hoe snel hij herstelt, dan kun je op de wedstrijd tactisch rijden.
Die ruiters met endurance (gelegenheids)paarden waar jij het over hebt, liggen er dus heel snel uit en zouden erg dom bezig zijn, dat doe je maar één keer.

Het bezweet zijn zegt niet alleen iets over de conditie, maar ook over het gemak waarmee het paard zijn warmte kwijt kan ivm vachtdikte en huidoppervlak. IJslanders en fjorden scoren om die reden bijvoorbeeld slechter dan arabieren en volbloeden.

Waar ik me veel meer zorgen om maak is het scheef hangen van de ruiters op hun paarden. Tot en met de hoogste klasse zie je het gebeuren. Nu is er bij de voor- en nakeuring een strenge locomotietest door een dierenarts, maar daarin wordt de sluipend voortschrijdende scheefgang niet opgemerkt. Die sluimerende schade is veel ernstiger dan wat je aan kunt richten binnen de regels van maximumsnelheid en hartslag.

Je zou ze toch zo onder hun hol willen schoppen!

http://koopjes.marktplaats.nl/dieren_en_toebehoren/pony_s/54331484.html

Christel Provaas schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 13:35:


Naar mijn ervaring zegt het zweten niet veel, misschien zelfs wel niets over de conditie van een paard. Wij hebben twee maal met een tweespan fjorden meegedaan aan een lange afstandsrit via het fjordenpaardenstamboek. Eén van 25 en één van 30 km. Beide keren zweette Froukje veel erger dan Fjordson, terwijl ze toch dezelfde arbeid verzette. (Ik had zelfs altijd het idee dat Frouk wat meer trok dan Fjord.) Op de rit van 25 km. zat er een controlepost vrij kort na een heel mul pad. Froukje was drijfnat toen we daar aankwamen, maar haar hartslag was zo laag dat de assistente de veearts erbij liet komen omdat ze haar eigen meting niet geloofde. Bij de eindcontrole mochten we meteen uitspannen en hoefden we niet meer terug te komen, zo goed waren onze paarden eraan toe. We hadden zelf onze tijd opgenomen (fietscomputertje aan boord) en als we de wedstrijd hadden gereden hadden we royaal eerste geweest tot onze eigen stomme verbazing.
Bij de rit over 30 km reden we wel met de wedstrijd mee, omdat er geen recreatie groep was. Daar zijn we tweede geworden, op ons dooie akkertje. Wederom met een drijfnat Froukje met een opvallend lage hartslag.
Froukje zweet altijd extreem, ze is nu op het land al nat als het zonnetje maar even schijnt, maar dat zegt dus helemaal niets over haar conditie.

Groetjes, Els.

Christel Provaas schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 14:16:


Weet je wat ik niet begrijp? Dat die dieren nooit in opstand komen. Bij ons tegenover staat ook een stel shetten. Erger me aldoor mateloos aan de "verzorgertjes" die erbij komen. Slaan, meppen, trekken, d'r wordt van alles met die dieren uitgespookt. Een zadel erop waar je de shet niet meer mee ziet, de singel in zijn liezen! en dan gewoon opstappen. Het beest reageert niet eens! Zou ik bij Froukje moeten proberen...
Kijk tegenwoodig maar zoveel mogelijk de andere kant uit, wat ik ook zeg, het helpt toch niet, je krijgt alleen maar een grote mond terug. En ik krijg zo'n naam in de buurt, hé...

Els.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 13:27:


Niet om het een of ander, maar volgens mij is het overgrote deel van de recreatieruiters vrouw hoor, in Nederland tenminste wel. Bij de boer waar mijn paard nu staat, staan alleen maar paarden van vrouwen, op de manege ernaast hooguit een enkele man. Mijn vorige pensionstal alleen maar vrouwen. En tijdens mijn dagelijkse ritten kom ik steeds maar 1 man tegen (steeds dezelfde). Dus dat de meeste mensen die bij Parelli en Hempfling aankomen vrouw zijn, verbaast mij niets. Verder denk ik dat vrouwen over het algemeen wel meer geinteresseerd zijn in dat soort 'alternatieve' wegen dan mannen. De paar mannen die ik in de paardensport ken, zijn veel meer geinteresseerd in de SPORT, prestatie dus in plaats van relatie. Maar dat is mijn persoonlijke waarneming.
En even op het taalkundige vlak: ik hoop toch niet dat we onze paarden BEtuttelen. Hooguit dat we ermee tutten.

Groet,

Liesbet.

Piet schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 21:50:


Wat ik hier nog over vernam was, dat je moet zorgen veel een zeer rijk gevarieerd graszaadmengsel. Elke grassoort heeft zijn specialitiet en neemt daarom bv. meer selenium op dan andere grassoorten.
Door het paard op deze wei te zetten geef je het paard de kans om alles op te nemen wat hij nodig heeft, in de hoeveelheid die het nodig heeft.
Diegene die hier mee bezig is , is nog wel bezig om een goed bemestingsplan te trekken, en afgelopen zomer zijn een aantal grassoorten die niet goed tegen de droogte kunnen verdwenen , waardoor hij deze grassorten weer opnieuw heeft moeten doorzaaien.
Ik vond het een interresante ontwikkeling , en op deze manier hoef je ook niet te weten hoeveel bv. selenium een paard daadwerkelijk nodig heeft , want met dit systeem ga je ervan uit dat het paard dat zelf weet , en zelf voldoende op zal nemen.
Hij laat ook zijn grond controleren op voldoende mineralen ed. want daar zijn de waarden dus wel bekent van!

Gr Esther

Hallo Cledisa,

Ik heb je verhaal gelezen en is moeilijk om zo er wat van te zeggen, maar een ding is wel heel duidelijk bij een fractuur, hoefzweer of hoefbevangen, voel je de pols aan het been of benen BIJ EEN GEZOND BEEN VOEL JE GÉÉN POLS!!!!!!

Groetjes Mona.

Cledisa schreef op donderdag 31 augustus 2006, 17:48:

Christel Provaas schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 13:35:


Je paard de hele week op de wei laten staan en zaterdag een wedstrijdje rijden is bij veel ruiters meer een vast gegeven dan uitzondering, dat ze erg dom zouden bezig zijn staat boven kijf maar het gebeurt en véél meer dan je denkt

.>>>

Ik wacht met spanning de aankomst van die engelse bitloze hoofdstellen, zou jij mij via mail kunnen waarschuwen zodra ze beschikbaar zijn? Harstikke bedankt! Succes ermee!
groet,
Catie

Catie schreef :

Ze komen niet. Altans niet díé hoofdstellen.
Ik vind ze prachtig , had ze graag in mijn assortiment gehad, maar moest zulke hoeveelheden bestellen dat ik het investeringsrisico te groot vond.

Dus komen er andere, maar dat duurt iets langer nu.
In tussentijd komt onze vernieuwde webwinkel wel komende week online.
Als je dus precies die hoofdstellen wilt raad ik je aan om ze zelf in Frankrijk te bestellen (of te wachten, want wij gaan ze nu zelf produceren).

Greetz, Pien

Mona schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 16:57:


hoezo, geen pols, wel een klein beetje toch? je voelt t niet dreunen bedoel je zeker?

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 14:36:


eh ja, die naam heb ik dus al. ik had voor mijn bevangen shet een meisje gevonden die er ALLEEN mee zou wandelen. een beetje aandacht voor falko, dat vond ik wel leuk voor m. wat denk je, mijn man fietste toevallig een keer naar de post in de wijk, zag ie d'r bovenop falko zitten???? hij had er wat van gezegd, ik natuurlijk ook. zonder cap, een meisje van 10, zo met halster. ze stopte er acuut mee. ik vond ook steeds een zweepje op ons terrein?? en dan vroeg ik waarvoor ze dat nodig had, ja hij was vervelend zei ze. dus als er weer zo'n tut voor t hek staat, ben ik er nooit zo tactisch mee. laatst stond de moeder net ff verderop, die kon t wel horen, maar ik zag haar niet. ahum, dat heb ik later via via weer teruggehoord. maar ze denken allemaal dat ze wel kunnen paardrijden. ik ben ze ff spuugzat.

eddy DRUPPEL schreef :


Ik denk dat je helemaal gelijk hebt.
Ook al ben ik een vrouw, ik zie precies hetzelfde om mij heen als wat jij hierboven beschrijft.
Hoeveel tuttelpaardjes met tuttelvrouwtjes zie je niet om je heen die in de problemen komen doordat vrouwlief een troetel van haar paard maakt. Maar troetel heeft ook een eigen willetje en een eigen karaktertje en dan valt het tegen om eens consequent en wat strenger te zijn.
Kom ik wel meer tegen bij vrouwen dan bij mannen ja.

Wat overigens niks meer te maken heeft met die macho Israeliers waar
Loes het over heeft. Ik geloof dat ik me zou doodergeren.

(Trouwens, Eddy, zie geen stocksaddles onder die link, wel andere mooie artikelen, met name die ouderwetsige kledij)

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 18:31:



Je méént het! Zwaar balen. Ik keek al iedere dag op je site Pien, of ze er al waren. De kwaliteit ziet er zoo goed uit. Ik doe het echt niet voor minder. Betaal liever een paar tientejs meer voor goede kwaliteit leer (haha dat rijmt!)
Op die link van Katie kan je ze niet bestellen, wel? Ik kan de prijs vinden, maar verder dan dat kom ik niet.. Iemand anders wel? Dan zou ik dat graag horen.

Trea

wie kent mirjam diepenbrock en heeft ervaringen met haar behandelingen?