Hoihoi,

Net een fantastische hoefkraakbeenverbening gezien... om nog maar eens de knuppel te gooien, is hoefbeslag een optie voor dergelijke hoefproblemen ?

Zie : http://www.cabcalor.be/cgi-bin/index.pl?lang=nl&nav=verbening

Aan jullie, en hou je vooral niet in

mvg,
Fred.
--
www.cabcalor.be - Evidence Based and Natural Hoofcare

Spirit schreef op maandag 2 oktober 2006, 23:47:


Tsjonge, jonge, nee ik ook niet! Wat een *^%$%#$&^%$#*^% van mensen heb je toch zeg!
Dat veulen achter die kar! Jakobskruiskruid wat welig om de huif tiert....
En hoefschoenen maar waarom widiapuntjes??? Hebben ze enig idee hoe slecht dat is???

jose schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:15:


Ik zal je dit zeggen:
Het was zo'n korte voorbereidingstijd dat er geen tijd meer was om 3 weken af te wachten op een eventuele levering van de bij Gerrit Smit op maat gemaakte hoefschoenen (die wij aanmeten), vandaar dat ik ze de Marquis hoefschoenen heb aangeraden (via Rik dus!), maar gelukkig dat Rik ze wel wil begeleiden, ik heb ervanaf gezien.
Toen de ouders hier waren gingen ze over een paar dagen al vertrekken.

Groet, Pien

reddertje schreef op zondag 1 oktober 2006, 23:07:

Hai lieve reddertje,

Ik heb je mail altijd beantwoord ik weet niet waar het aan ligt:Smaargoed..
Ben blij dat je me steunt via dit forum had het ff nodig zat er wel een beetje doorheen en dan helpt het wel hoor jou bemoedigende woorden helemaal omdat je ook precies hetzelfde heb met bijna de zelfde pony
De hoeven doe ik zelf en het gaat verder altijd super moet ik zeggen nooit gevoelig geweest ..
Ik zelf kom ook nooit aan de zool het is net denk de bekapper die iets te ver doorgeraspt had in de toon met de hielen laag zetten waardoor ze wat gevoeliger is geworden,maar je denk dat dat met een week wel weer aangegroeid is..De fout die ik ook gemaakt heb is dat ik niet met haar ben door wezen wandelen ook al dan in zachte ondergrond dan was ze niet zo stijf geworden alleen ik dacht ik laat het aangroeien en dan loopt ze toch wel voor haar beweging in het land,maar dat heeft ze toch weinig gedaan:-(bij ons moeten ze nu in de nacht in de paddock staan dus de andere paarden houden haar ook nu meer in beweging.

Maar het gaat gelukkig al wat beter;minder stijf en moet idd opletten dat ik een hoekje laat staan:-)Ik haal er zelf nooit meer af dan wat nodig is en veel wandelen he..tis alleen,zelf staakt ze gewoon om te gaan lopen dan moet ik haar echt meesleuren lijkt het haast dan,maar op de terugweg is ze weer veel sneller.Denk dat ik daar gewoon doorheen moet!kijk ik denk dat ze dan pijn heeft maar daar moet ik dan niet aan toegeven ze zeggen ook als ze heel lang last gehad hebben van hun hoeven dat het er dan nog is ook al is er verbetering dat ze dat nog in hun hoofdje hebben.Tis wennen(heb nooit een ouwtje gehad) maar we doen het samen ik hou van haar en daar gaat het om.

Bedankt voor je lieve woorden,
MVG Milena
De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Fred schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:13:


wat is het alternatief?

jose schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 0:15:


Dat veulen, dat is om te huilen zeg! Hoe kunnen mensen zo'n foto nou als leuk of mooi presenteren.
Zou daar nu niets op te vinden zijn?

Moniek

Moniek schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 1:54:


Ik heb geen verstand genoeg van zulke reizen om erover te kunnen oordelen of het wel of niet gaat. De voorbereinding is ook hier in ieder geval weer niet ideaal. Het lijkt me dat ze de tijd aan zichzelf hebben, dus, als ze slim zijn nemen ze veel rust. Kruiskruid is niet zo'n probleem, omdat als er voldoende gras is, dit niet gegeten wordt.
Oplossing voor het veulen zou een omheind platformpje kunnen zijn achter de wagen, met 2 wieltjes van achter, zodat het veulen mee kan rijden, of een heel licht aanhangwagentje?

Piet

Piet schreef op dinsdag 3 oktober 2006, 9:01:


hihihi wat dacht je van in de huifkar clickeren Yes!
Ina

Michiel schreef op maandag 2 oktober 2006, 23:49:


Eén keer een tractor achter me aan gehad. Hij vond waarschijnlijk dat ik geen recht had om daar te rijden. Ik zat hem in ieder geval in de weg kennelijk. Iedere keer trok hij met een vreselijk loeiende motor achter me op. Bright en ik in paniek, Bright in de volle tindersokken. Zodra ik haar weer in de hand had en weer rustig kwam die tractor weer. "Whoei," en daar gingen we weer. Uiteindelijk dat paard en ik volledig in paniek. Ik wist haar een inham van een oprit in te sturen en er razendsnel af te springen. Die tractor trok knoerthard op en schoot loeiend voorbij terwijl ze zowat over het hek heenklom. Die man had zijn punt duidelijk gemaakt. Ik wil niet opgehouden worden door mensen op paarden. Bij trekkers spring ik eraf. En dat maakt de angst bij Brijght alleen maar groter. Ik bevestig haar dat trekkers hele enge dingen zijn. Maar ik blijf er niet opzitten. Als zo een trekker er vlak achter of naast zit en Bright maakt in paniek een sprong en ik val eraf, rol ik zo onder de trekkerbanden. En dat vertel ik niet na. Er is hier pas een mevrouw door een trekker overreden. Haar hond sprong ervoor en die mevrouw wilde hem snel wegtrekken. Maar de remweg van een trekker is lang ook al rijdt hij langzaam. Hij schoof met die enorme banden zo over die vrouw heen. De hond kon wegspringen. Maar de vrouw is wel dood.

Groetjes,
Sandra