Goed dat je er mij nog eens aan herinnert
Maar ik laat haar nou hier wel effe mee gerust hoor. Misschien nog eens voetballen morgen of hardlopen. Hahaha
Of gewoon leren dat ze IN de kruiwagen moet mesten, ipv in de wei zodat ik weer wat meer tijd heb om het forum te lezen

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 september 2006, 19:40:


Het is niet zozeer dat ze haar been ontlast. Eigenlijk is "mank" een verkeerde term.
Die hoef wordt zeker niet ontzien en voor zover ik kan beoordelen normaal gebruikt. Ze buigt alleen haar sprongewricht minder en moet daarom haar heup langs één kant meer omhoog brengen om dat been even ver onder haar lichaam te kunnen plaatsen als haar andere achterbeen. Dat geeft een zichtbare afwijking in haar gang, maar het is niet zo dat ze één been minder belast.

Daarom ook mijn twijfels en vraag over die wisselwerking.
Het hoefmechanisme en dus ook de pompfunctie is toch dezelfde in beide achterhoeven? Want voor elke keer dat ze linksachter verplaats moet ze rechtsachter ook verplaatsen. En als ik mijn ogen sluit en haar op het asfalt zou laten draven, is de takt volkomen zuiver. Daar maak ik uit op dat het grondcontact voor beide benen ook gelijk is. (?)

Zijn er nog andere oorzaken naast verkeerde belasting ivm met spat die achteruitgang van die hoef kunnen verroorzaken?
Is het bijvoorbeeld mogelijk dat een onsteking ter hoogte van het sprongewricht aan de basis kan liggen van een hoefzweer die uitbreekt aan de kroonrand?
En zou het kunnen dat de verbrede witte lijn, flares en platte zool gevolgen zijn van die hoefzweren?

Zou je trouwens bij paarden die spat of artrose hebben, maar waarbij dit niet zichtbaar is in de beweging ook een achteruitgang waarnemen in de kwaliteit van de hoeven?

Ans

Fred schreef op vrijdag 22 september 2006, 21:06:


Ja hoor...sorry Fred....
Voor de duidelijkheid hou ik hier de witte-lijn naam aan zoals die in het boek omschreven/uitgelegd staat.
Vandaaruit werd nml. ook de vraag gesteld.
Dat die benaming niet klopt had je al meerdere keren duidelijk gemaakt.

Daarbij....er staan al zoveel "eigen meningen" hier dat die van mij er ook wel bij kan .

Nick

Al een tijdje vermoed ik dat Waldjo misschien aan insuline resistentie lijdt (enorme vetbult op de hals, overgewicht, lusteloos maar ook regelmatig nervous) en heb vorige week de insulinegehalte laten meten. Vandaag kreeg ik de uitslag: 18 . Veearts melde erbij dat als de waarde tussen de 7 en 51 lag, het goed is. Terwijl ik hier op deze site iets heel anders lees..? Uhh wat is het nou?

Toen er bloed afgetapt werd heeft Waldjo 2 uur daarvoor niet gegeten ( door de 2 uur durende wandeling er naar toe wegens gebrek aan vervoer ), heeft het wel of niet eten voor die tijd invloed op de uitslag? Zou het zo kunnen zijn dat als Waldjo vantevoren wél had gegeten, het insulinegehalte dan heel anders was geweest?

Verder vertelde de veearts me dat Waldjo zo'n 50 kilo moet afvallen... iets wat nauwelijks lukt. HIj staat op een groot kaal land met een kudde die hem in beweging houdt en wordt dagelijks gereden. Nóg minder eten wordt moeilijk, hij krijgt al nauwelijks wat.
Ik denk dat ik zowiezo magnesium chelaat ga proberen in de hoop dat dat iets uithaalt. Anders weet ik het ook niet meer.