Spirithorses schreef op maandag 18 september 2006, 12:54:
> jose schreef :
>
>> Een paard wat zijn rug niet goed gebruikt is nog niet toe aan
> uit balans. Ga je in verlichte zit op de voorhand hangen dan
> bereik je het effect niet, lijkt mij (maar dat zul je vast ook
> niet bedoelen).
>
Ja, de ruiter moet zitten in de balans van het paard om het gezamenlijk evenwicht niet te verstoren. Een paard wat achter (nog) niet goed onderbrengt heeft het zwaartepunt redelijk ver naar voren liggen. Door er zelf in de klassieke zit op te gaan zitten (kruin, schouders, heupen, hakken op 1 lijn) zit je achter het zwaartepunt van je paard.
Achter je zitbeenknobbels zitten is een mooie, en als je het goed doet, meegaande zit, maar het zet je wel behoorlijk achterop. Een paard wat moeite heeft met de rug te bollen en de achterbenen onder te brengen, maak je het met die zit onmogelijk dit te doen. Dus: als paard nog op de voorhand loopt, pas je je eigen zit daar op aan. Gewicht naar voren, verlichte zit, evt. iets met je kont uit het zadel. Hoe verder je het paard traint, hoe makkelijker het wordt de rug te bollen en het gewicht naar de achterhand te nemen, hoe meer je je zit rechter kan maken.
Het zoeken van het gezamenlijke zwaartepunt dus. Zet je je eigen gewicht meer naar achter op je paard, dan moet je paard daar wel aan toe zijn om daarin mee te kunnen.
>
>> Algemeen: de manier waarop je zit is niet voor elk paard
>> hetzelfde, noch voor elke africhting. Pas je eigen houding aan
>> aan waar het paard aan toe is.
>
> Die snap ik niet, José - kun je het eens uitleggen?
> Of bedoelde je alleen bovenstaande?
>
> Groet, Pien
Zie boven.
Warboel
