Arno8 schreef op donderdag 14 september 2006, 21:16:


Hallo Arno, je behoeft je tegenover mij niet te verontschuldigen hoor! Ik had trouwens tot nu ook niet gereageerd. Ik denk dat 5 x 5 rubbermatten, of matrassen, heel prima is!
Mijn vroegere ervaring met rubbermatten is perfekt! Makkelijk schoon te houden ook.
Let wel: je moet dan ook beton hebben maar dit schreef je al!

Succes ermee!

Wil.

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 21:19:


Dat sluit mooi aan bij wat ik net zat te denken.

Het krampachtig vasthouden aan het streven om mustanghoeven te kweken aan onze paarden is frustrerend voor de mens en pijnlijk voor het paard.

Als iedereen nou gewoon accepteerde dat sommige paarden prutshoeven hebben, hetzij door te lang beslagen te zijn geweest, hetzij door aanleg.

Schoenen zijn geen schande. Een paard kan niet meer dan wat de kwaliteit van de hoeven aangeeft.

Als Ramey een paard van de ijzers haalt, is het bijna vaste prik dat het paard minstens een half jaar in schoenen gereden wordt, sommige paarden staan er zelfs mee in de wei. Dat laatste vind ik trouwens wel erg ver gaan, maar als het nodig is, dan zij het zo.

Van KC moet je met je paard gaan wandelen in de therapeutische pads, tot de hoeven sterk genoeg zijn om jouw gewicht ook te dragen.

En wat doen we hier (of in NL)? Hoppa, karren met die hap, en als ze stijf en kort en akelig lopen, dan moeten we ze er doorheen duwen.
Ik vind dat onnodig leed veroorzaken.

Isabel

Arno8 schreef op donderdag 14 september 2006, 20:35:


Hoi Arno

het is vast niet bedoeld om je uit te lachen of te etteren, niet van mijn kant in ieder geval.
Ik neem niks klakkeloos over, kijk naar mijn paard.
Ik snap best dat je dit voor je paarden doet. goed toch?
Maar dan kan het nog wel leuk klinken? Matras? voor een paard?
kom op.. :)

Marielle
die nu toch een toevoegend-commentaar-berichtje heeft gemaakt sorry

marielle schreef op donderdag 14 september 2006, 21:54:


zucht. dit bedoelde ik dus niet van "kom op doe normaal"
maar he kom op, ff giechele or.. matras en paard. :)
pff ik denk dat ik beter niet meer kan praten via toetsenbord


again

Piet schreef op donderdag 14 september 2006, 18:56:


Dit lijkt me niet zo moeilijk voor je Piet.
Als clickeraar zoals jij bedoel ik dan.

Je kan nmm. ook perfect sturen als je je gedachte omdraaid....
Je noemde het spelletje met koud en warm.

Warm.........warm........warm......warm.....heet..heet..heet..heet. HEEETHEEEET verbrande reet !!!

Snap jum ?

Niks zeggen...is de verkeerde kant op..... (het negeren :) )
Je stem...evt. toonhoogte in je YESjes op laten lopen zoals je enthousiasme om het de goede weg te wijzen ?

Nick

Ach, het is al goed, ik ben toch te moe om nog boos te zijn :)
Inderdaad vervelend aan internet dat je geen toon kunt lezen. Stalmatras klinkt inderdaad heel vreemd, maar als je het even laat bezinken is het ook wel weer logisch. Echt 'natural' is het natuurlijk ook niet, om je paard op een rubber (of wat dan ook) ding te laten slapen, maar het lijkt me wel beter.

Jammer alleen dat die dingen toch wel aan de prijzige kant zijn, ik hoop dat de winter nog even op zich laat wachten

Isabel van der Made schreef op donderdag 14 september 2006, 21:34:

Isabel van der Made schreef op donderdag 14 september 2006, 21:34:

Arno8 schreef op donderdag 14 september 2006, 20:35:


Wat ik zei WAS niet om te "etteren" hoor.
Ik heb nog minder dan 1,5 hectare in de wintermaanden. Een gedeelte heb ik verhard, de rest is zachte zand, die gelukkig goed droog is (ook in natte periodes).
Maar mijn paarden kiezen tçh vaak ervoor, om te gaan liggen op het stoepie. Serieus. Ik denk dat het warmer is. Als de zon een beetje wil schijnen in de winter, neemt beton heel snel de warmte aan, terwijl zand kouder blijft.
Een matras zou ik nooit voor kiezen ivm parasieten, vocht, schimmels etc etc. Het is gewoon vies.
Stel dat je er luis in krijgt!
Ieuw!

Isabel van der Made schreef op donderdag 14 september 2006, 21:34:


Is ook een beetje wat Fred zei... dat veel mensen niet meer kijken naar het totaalplaatje, naar het paard... maar alleen nog maar voeten zien!
Wel groeiringen, geen groeiringen, maakt allemaal niet zoveel uit. Verschilt per paard.
Ook waar. Ook een Fred heeft geen moeite met een mm hiel laten staan als hij daardoor beter loopt ) Da's gewoon de ervaring die spreekt.
Juist. En zo is dat. Je kunt het alleen maar zo goed mogelijk doen!
Ik hoop ook niet dat er forummers zijn die dit doen! Gewoon rekening houden met het dier. De 1 zal vrolijk ijzerloos wegwandelen... de ander is dus na 2 jaar ijzerloos nog steeds gevoelig. Het kan. Gewoon respect houden voor je dier... en in pijnlijke of gevoelige situaties hem ontzien.

Wil.

Ik heb al her en der advies gevraagd, websites gelezen... maar word er ondertussen hoornsdol van!

Situatie:

2 paardjes
-/+ 2000m2 weidegrond
-/+ 500m2 paddock met schuilstal
weiland is dus in 3 stukken verdeeld.
Helaas niet altijd de mogelijk ivm afstand om ze s'avond binnen te zetten en s'ochtend weer de wei op te zetten.
Binnenkort worden ook de 2 kleine weidjes onderverdeeld in stukken

Paddock stond vol met weegbree (inmiddels zandgrond )
1ste weide stond vol met grassen, wat weegbree, brandnetels, wat klaver en nog wat plantjes...
2de weide stond wat hoger en gevarieerder gras, weegbree, brandnetels, klaver en nog wat plantjes... en helaas ook wat jkk.

Maar ondertussen zijn de weides kaal.

Nou stond voor mij een meisje die haar stal al een poos niet meer uitgemest (paarden stonden op stro)
Na veel internet sites bezocht te hebben blijk dat deze stalmest een prima mest is om over de weides te kunnen gooien.
Een paar dagen geleden ben ik bezig geweest om dit voor een gedeelte over een stukje wei uit te "stooien" (dikke plakkaten).
Morgen wil ik het gaan proberen om wat mest in een kruiwagen te gooien en dit te verdunnen met water, zodat het makkelijker verspreid kan worden.

Is dit een goeie methode of zijn er nog meer mogelijkheden om het gras zonder kunstmest wat sneller op te laten komen.???

Wil schreef op donderdag 14 september 2006, 16:29:


Ja, in zijn vrije tijd maar ik probeer niet toe te staan (en dan hebben we het over de begintijd dus) dat ik zijn aandacht kwijt raak. Maar wel alles aan de slappe lijn. Zodra iets goed lijkt te gaan aan de lange lijn, 3 mtr, 6 mtr.

Ondertussen, maar da's 9 maanden verder, mag Dyg kijken en schreeuwen en zich opwinden zoveel hij wil (maar het nieuwe raakt ook daar al af, juist omdat het mag en niet bijzonder meer is), zelfs al gedeeltelijk zelf de weg bepalen en zoeken. maar ik tiepte "mag" en dat dekt de lading niet helemaal; wat ik bedoel is dat ik niet meer zoveel moeite heb zijn aandacht te krijgen en vast te houden. Omdat hij ondertussen al wel weet dat we leuke dingen gaan doen, merries kijken, grazen, etc.
Heerlijk om zo passief meegenomen te worden, vind ik, en de adrenaline die zo bij tijd en wijle door zijn lijf giert mee te voelen maar dat lukt nmm niet zonder een goede basis aan te leggen. Nu oefenen we spelenderwijs om de draf en tölt uit elkaar te knopen. Galop doen we nog totaal niet aan want dan valt meneer véél te makkelijk in rentelgang. Da's, zeker in ons stadium, niet de bedoeling (maar wel leuk dat hij zo getalenteerd is!).


Moeilijk te voorkomen en ook niet nodig denk ik. Waar het om gaat is dat jij bij hem niet buiten beeld raakt. Daarom moet je hem voldoende bezig houden en tegelijkertijd motiveren om zich op jou te richten. Als het een ondernemend tiepje is valt dat nog niet mee. Beginnen met heel kort oefenen. 5 min ECHT GOED is al prima.


Daar ben je op dat moment al te laat mee. Ben je het initiatief kwijt. Eenmaal in de uitbreek-mode ben jij nog maar een bijzaakje dat hoogstens ietwat in de weg staat en helpt alleen nog fase 100 p+. Dan zit je in het "parellispoor", waarom parelli niet wil dat beginners met hengsten aanvangen.
Maar jij bent toch geen beginner?! Waar het veelal op neer komt is vooruitkijken, steeds net iets meer vooruit dan je paard en r+ belonen als je verwachting uitkomt.


Komt hier niet voor.
Maar als... is het fase 10000 p+. Dat is een DIEP dal, om met Jules de Corte en HC te spreken. Daarna komt het misschien nog 1 of 2 x voor in herhaling, dan niet meer. Met Dyg heb ik idd 3 van die aanvaringen gehad.
Ook "mutual grooming" begin ik. Hij mag erom vragen, maar ik kom zijn ruimte het eerst binnen en anders kijkt hij maar of Týra wil.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Piet schreef op donderdag 14 september 2006, 18:56:


En direct verbonden aan p+ bekrachtiging.
Wat zojuist voorgesteld is als de Martin Gaus manier is proberen te verbinden aan p- ... daar zijn op de ARFlist uitgebreide discussies over geweest ( http://listserv.indiana.edu/archives/arf-l.html ).


Ik gebruik NEE nog steeds, maar kortverbonden aan onontkoombare p+ momenten (dus NEE gaat daar vlak aan vooraf). Omdat ik niet overtuigd meer ben van de juiste verbinding aan p-. Het is misschien beter dat we dit op de chat verdiepen want het ligt subtiel nmm, en ik weet ook niet of je wel geinteresseerd bent in de p/r-logica. Zoals ik de "Martin Gaus" manier nogal bot voorgesteld heb gekregen klopt die niet. Een hond trapt daar misschien in maar een paard volgens mij niet. Zeer verwarrend; je zou al moeten beginnen met de p- in te richten met iets anders dan voer nmm.

groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op vrijdag 15 september 2006, 2:38:

Ik schreef zojuist:


maar ben nu ik het even terug lees daar ontevreden over. Wat ik bedoel is dat een hond een totaal ander dier is met een andere ethologie. Ik denk, maar heb het niet geprobeerd, dat nogal wat paarden mateloos beledigd raken van dit wegtover/beloon-spelletje.
En stel je voor dat je het niet nauwkeurig genoeg, of per ongeluk een paar keer fout doet; wat bedoel je dan eigenlijk? Wat breng je dan over?

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Monique Meijer schreef op woensdag 13 september 2006, 8:41:


Ja echt wat vreselijk, ik leef echt met je mee Monique en wens je veel sterkte en succes, en intuitief zeg ik: geef niet op! maar ik kan er natuurlijk niet veel zinnigs over zeggen van deze afstand. Sterkte! anna