Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:29:


Beetje flauw Pien
Stel , jou paard wil graag werken met je en zo gauw hij het zadel ziet begint hij al en omdat hij graag werkt loopt hij alvast leuk in stap weg en gaat in galop de bak rond. Twee oefeningen achter elkaar dus. Ga jij dan zeggen: Goooood girl! wat kun je dat goed en wat leuk dat je vast begonnen bent?
Hij is nooit beloond voor pootje optillen of voor welke oefening dan ook, zonder dat het eerst gevraagd werd, net zomin als de jouwe voor aanstappen als je er nog niet opzit en het aan hem vraagt.

Wat nu als je het gestelde doel bereikt hebt? Dan is het op cue gezet in ingesleten en is het net een normaal paard :)
Denk eens aan je kinderen.
Ze gaan naar de basis school, leren schrijven.
De eerste keer komen ze dolblij thuis met een blaadje vol hanepoten, maar zijn zo enorm blij want de juf heeft er een plaatje op geplakt: Geweldig goed gedaan!!! Blijer en trotser kun je een kind niet maken.
Een jaar later: je kind schrijft nog steeds met dezelfde hanepoten ..... nu wordt het helemaal niet meer beloond en in het rapport staat : Schrijven lijkt helemaal nergens op !

Je doorgaat met je paard ook allerlei ontwikkelingen, zaken waar je in het begin dolenthousiast voor beloont, waarbij het plezier en trots uit zijn ogen spat, worden gewoon en het belonen niet meer waard, er volgen andere dingen, lastigere, ingewikkeldere, die wel weer voluit de moeite van een enthousiaste Yes en beloning waard zijn.
In wezen hetzelfde als wat je hieronder schrijft.


Dit is "clikkeren" Hij hoort Bien graag omdat er een beloning op volgt, "het krabbeltje" En lief ben je ook best ja :)
En voor jou werkt het , omdat je op dat moment doet , dat je paard iets goed doet.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het krampachtig om de hete brei heen fietsen vind.
In mijn ogen en blijkbaar ook die van Gudrun, die ik natruurlijk goed ken, ben je gewoon aan het clikkeren. Het is geen begin van clikkeren; het is het voluit.Maar ik vind dan niet "zo efficient mogelijk" zoals ik in mijn eerder schrijven heb uitgelegd.
Ik voel bij jou en veel anderen een jaren oude aversie tegen voedselbeloningen. Terwijl het de sterkst mogelijke motivator is.
Alle andere vormen van beloning, waar je paard voor werkt zijn van een minder gehalte. Dus half werk, want het kan beter, sneller.
Misschien moet je dat eens overdenken.
Als jij in jouw lessen mensen iets leert, doe je dat dan op de beste manier die je kent? Of neem je genoegen met gerommel?


Een beter bewijs is er niet. Dit is ingesleten gedrag, zo vanzelfsprekend.......hoewel je nog steeds beloond door te zeggen dat ze dat weer zo lief gedaan heeft is het eigenlijk niet meer nodig....... dus ze kent nu het principe, maar vraag nu eens of ze ze een voor een haalt?
Zou je dat haar zo konsekwent mogelijk willen leren zodat het 2 weken duurt of maakt het niet uit en is 2 maanden ook goed?

Piet

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:05:

Ik denk dat je dat verkeerd begrepen hebt Pien, er zit een andere reden achter, een strategie waar we mee bezig zijn. Mijn verontschuldigingen dat ik die even voor me hou.


Er is een gezegde "trust the proces" ofwel vertrouw het proces.
Wat heeft het voor nut om de meest natuurlijke manier van leren eerst een poosje over te slaan door hem op een onnatuurlijker manier dingen aan te leren Want ook een relatie, begrip en respect zijn dingen die je moet aanleren he?
Ik blijf het simpelweg clikkeren noemen , omdat dan iedereen min of meer weet waar ik het over heb..... Clikkeren zit verweven door de hele maatschappij. Elk dier en elk mens zal die dingen doen waar hij voor beloond wordt. Als Mazir niks goeds van je te verwachten heeft of z'n beloning om te blijven (gras vreten) vind ie aantrekkelijker, komt ie mooi niet Als jij niet beloond wordt in de vorm van geld, geef je geen les meer, maar ga je iets anders doen waar je wel een geldelijke beloning voor ontvangt, want je wilt dat graag. Ik ga niet elke keer weer mezelf blauw betalen aan diesel als die ouwe rooje volkswagen bus toch niet rijd :) Jij gaat niet hier zitten schrijven als je het idee hebt dat er toch niemand leest.
Dus een beloning voor bepaald gedrag krijgen is de meest natuurlijke manier van leren. Waarom zou je het met je paard opeens anders doen? Omdat je het vroeger anders is geleerd van mensen die ook niet beter wisten?
Als ik een veulen zou hebben begon ik het al in de baarmoeder te clikkeren :)


Piet
natuurlijk Natuurlijk!

tambayo schreef op maandag 11 september 2006, 10:14:


Mooie foto inderdaad! Hier op Java lopen overal paardjes voor de dokar, met ijzers geslagen onder lange tonen en torenhoge hielen, en dan op het asfalt, stijgend en dalend ook nog want bergachtig hier. De arme beesten glibberen en glijden en kunnen slechts piepkleine stapjes zetten om nog vooruit te komen. Het is niet om aan te zien, buikpijn.