Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:29:
> Piet schreef :
>
>> ik wil hiermee
> de hele tijd voor je neus staat te doen? Vink nie aardig:
> Eerst wíl je het en nu doe je alsof je het niet meer ziet omdat
> het jou niet uitkomt? En hij, de arme sukkel, voert een heel
> scenario op want hij wil een beloninkje.
Beetje flauw Pien
Stel , jou paard wil graag werken met je en zo gauw hij het zadel ziet begint hij al en omdat hij graag werkt loopt hij alvast leuk in stap weg en gaat in galop de bak rond. Twee oefeningen achter elkaar dus. Ga jij dan zeggen: Goooood girl! wat kun je dat goed en wat leuk dat je vast begonnen bent?
Hij is nooit beloond voor pootje optillen of voor welke oefening dan ook, zonder dat het eerst gevraagd werd, net zomin als de jouwe voor aanstappen als je er nog niet opzit en het aan hem vraagt.
Wat nu als je het gestelde doel bereikt hebt? Dan is het op cue gezet in ingesleten en is het net een normaal paard :)
Denk eens aan je kinderen.
Ze gaan naar de basis school, leren schrijven.
De eerste keer komen ze dolblij thuis met een blaadje vol hanepoten, maar zijn zo enorm blij want de juf heeft er een plaatje op geplakt: Geweldig goed gedaan!!! Blijer en trotser kun je een kind niet maken.
Een jaar later: je kind schrijft nog steeds met dezelfde hanepoten ..... nu wordt het helemaal niet meer beloond en in het rapport staat : Schrijven lijkt helemaal nergens op !
Je doorgaat met je paard ook allerlei ontwikkelingen, zaken waar je in het begin dolenthousiast voor beloont, waarbij het plezier en trots uit zijn ogen spat, worden gewoon en het belonen niet meer waard, er volgen andere dingen, lastigere, ingewikkeldere, die wel weer voluit de moeite van een enthousiaste Yes en beloning waard zijn.
In wezen hetzelfde als wat je hieronder schrijft.
> naar voren is en niet opzij richting arm.
> Dus in feite zegt mijn kriebeltje : "Hee jongen, ik zie wat je
> doet en dat doe je goed" en zo is het klaar en kunnen we weer
> verder.
Dit is "clikkeren" Hij hoort Bien graag omdat er een beloning op volgt, "het krabbeltje" En lief ben je ook best ja :)
En voor jou werkt het , omdat je op dat moment doet , dat je paard iets goed doet.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het krampachtig om de hete brei heen fietsen vind.
In mijn ogen en blijkbaar ook die van Gudrun, die ik natruurlijk goed ken, ben je gewoon aan het clikkeren. Het is geen begin van clikkeren; het is het voluit.Maar ik vind dan niet "zo efficient mogelijk" zoals ik in mijn eerder schrijven heb uitgelegd.
Ik voel bij jou en veel anderen een jaren oude aversie tegen voedselbeloningen. Terwijl het de sterkst mogelijke motivator is.
Alle andere vormen van beloning, waar je paard voor werkt zijn van een minder gehalte. Dus half werk, want het kan beter, sneller.
Misschien moet je dat eens overdenken.
Als jij in jouw lessen mensen iets leert, doe je dat dan op de beste manier die je kent? Of neem je genoegen met gerommel?
>
> Ik heb BD ook ooit beloond voor het ophalen en meenemen van de
> andere paarden als ze de wei afkomen; nu is dat een
> vanzelfsprekendheid tussen ons, net zoals het vanzelfsprekend
> is dat ik er effe iets van zeg als ze dat weer zo lief gedaan
> heeft. Maar om daar nou iedere keer voor te moeten voedselen
> vind ik wel erg omslachtig. Of sla ik nou iets over?
Een beter bewijs is er niet. Dit is ingesleten gedrag, zo vanzelfsprekend.......hoewel je nog steeds beloond door te zeggen dat ze dat weer zo lief gedaan heeft is het eigenlijk niet meer nodig....... dus ze kent nu het principe, maar vraag nu eens of ze ze een voor een haalt?
Zou je dat haar zo konsekwent mogelijk willen leren zodat het 2 weken duurt of maakt het niet uit en is 2 maanden ook goed?
>
> Groet, Pien
Piet
Piet
natuurlijk Natuurlijk!
Warboel
