Frans Veldman schreef op donderdag, 13 mei 2004, 15:07:
> Esther schreef op donderdag, 13 mei 2004, 14:38:
>
>> Ik heb me denk ik nog niet duidelijk genoeg uitgedrukt. Het

> kleiner weiland. Daarna werkt het in een wei van 1 ha ook.
>
> Groeten,
> Frans
Ok maar we dwalen af van de oorspronkelijke vraag eigenlijk.
Ik vond de hooi hoopjes daar een mooi voorbeeld van.
Als de verhoudingen 2 en 4 bener goed zijn, is het afstaan van voer of belonen met voer volgens mij geen enkel probleem. De alfa geeft ook voer af, tenminste zo registreer ik het hier. Door ze dus te laten eten bevestig je volgens mij je alfa rol :) En ik heb hier absoluut geen opdringerige paarden hoor, ze komen met plezier.
Mede door het snoeppie wat ze af en toe krijgen als ze iets goed doen. Maar ze krijgen idd niet altijd een snoepie, maar met nieuwe dingen leren zeker wel.
Björk is eigenlijk hier het levende bewijs dat je met een totaal geflipte ponnie veel bereikt door de maag. Vroeger gaven we haar niets, dan liep ze dwars door me heen. We zijn met haar spelletjes gaan doen, en dat hebben we beloond met een snoeppie. Nu vind ze mensen eigenlijk niet meer zo gevaarlijk, ze begint ze zelfs te vertrouwen. En ze was gek hoor, op het gevaarlijke af. Haar oren bijvoorbeeld, als je alleen maar in de buurt zat of wees naar haar, dan was ze weg. Logisch als je weet wat er met haar gebeurt is, haar oren zijn gecoupeerd!! Ze was nog geen 3 maanden. Met 3 maanden is ze op transport naar Nederland gegaan, met 7 veulens in een donkere container. Als ze ineen stal moest klom ze van ellende tegen de muren op. Nu gaat ze vrijwillig zelf in de stal, ook dankzij een snoeppie. Wij hebben haar vanaf haar tweede jaar, en ik heb echt gedacht dat komt nooit meer goed met die ponnie, als je haar nu ziet ben ik verbaasd wat we allemaal al bereikt hebben met haar, maar weer het snoeppie. Het snoeppie is toch wat anders dan de schaar in je oren. Dat was ook mensenwerk. Ze zal haar levenlang wel een gebruiksaanwijzing blijven houden, ze blijft bijvoorbeeld bang als ze alleen achter blijft, je moet nooit de fout maken om haar alleen te laten, ook al is het maar een paar minuten. Ze is heel erg gericht op andere paarden. Toch wordt ze al wat moediger, en wie weet denken we strakjes, goh was dit ooit een probleem.
Groeten Esther