Wil schreef op donderdag 31 augustus 2006, 18:04:


;-K
Sorry hoor Nick ieder is verantwoordelijk voor zijn/haar paard dat betekend ook dat je zelf moet kiezen voor de aktie die je onderneemt als er iets mis is. We kunnen alleen de denktank die hier is raadplegen, ik neem verantwoording voor mijn leven en paarden ik laat dat niet van anderen afhangen.Ik kan dus ook alleen mezelf voor mijn kop slaan als ik een minder goede keuze maak.
Ik heb wel ontdekt in de loop der jaren (methusalem hé) dat mensen makkelijk geneigd zijn, om eigen fouten de verantwoording van anderen te maken.
Ina

epona schreef op donderdag 31 augustus 2006, 19:06:


Ina

Marleen den Arend schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:21:


Mee eens Marleen.

In de septemberaflevering van het maandblad Cap (Vlaams paardenmagazine) staat een -vind ik- erg goed artikel over 'de zin en onzin van boomloze zadels'. Ik heb het gescand maar denk niet dat ik het hier vervolgens zomaar mag neerzetten, dus wie het graag wil lezen stuurt me maar een mailtje.

Groetjes,
Elke

epona schreef op woensdag 30 augustus 2006, 22:36:


En hoe je ook met hele kleine dingen gelukkig kan zijn.
Vandaag stond mijn slome Apache, de "dikke" van Hempfling, alleen uit op vreten en rust, aan de andere kant van de paddock te slapen. Ik kom naar buiten en ga aan de andere kant van de paddock staan. Apache komt naar mij en gaat naast mij verder dutten. Dat vind ik al tof.
Ik vind dat zelfs super.

Groeten, Marianne

Piet schreef op donderdag 31 augustus 2006, 19:48:


Heel heftig allemaal.
Met al mijn respect.

Sela heeft vlugger vuil aan haar ogen dan onze andere paardjes.
Een beetje "natter", misschien lijkt het op meer "tranen".
Kan het door de vliegen komen? Die worden er wel door aangetrokken. Hoe maken we haar ogen het beste proper?
Gewoon met water of met iets anders?

Groeten, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op donderdag 10 maart 2005, 8:10:


even over die chronische diarree van runderen, afgelopen zomer liepen we in een natuurgebied met grazers, runderen, en er lagen ook overal plakkaten.

Wuyckens Nathalie schreef op donderdag 31 augustus 2006, 18:21:


ik heb ook van die reuzen ballen (ballenbak) en pionnen staan die ze het hele land door slepen. moet oppassen dat je zo een ding niet naar je hoofd krijgt wa verder zijn ze er de hele dag mee zoet. maar als ze een tennisbal van m'n hond zien lopen ze geen stap meer dat is dan weer eng. Dus vergeet ook geen kleine tennisballen in de ballenbak te doen. en dan word je met paardenvoetbal kampioen.. hee dat rijmt..
muriela

Nick Altena schreef op donderdag 31 augustus 2006, 12:16:


Sjesus, wat een slecht voorbeeld!
Ken je het boek van Alje Kamphuis? De titel is Syvia Millecam op gevoel ("die Truus die dood is gegaan aan kanker omdat alternatieve mensen het "beter" wisten) Weet je hoeveel mensen er dood gaan aan alle complicaties van chemokuren? Het is werkelijk te zot voor woorden hoe je alle therapieen die in jou ogen niet regulier zijn, dus niet bewezen, over 1 kam scheert! Uit eigen ervaring (zowel in de reguliere als de alternatieve wereld) zijn goede en slechte artsen te vinden. Als je een stok zoekt zul je hem altijd vinden. Ik heb samengewerkt met een arts die veel doet met bioresonantie therapie en vit C infusen, vooral bij kankerpatienten die uitgedokterd zijn. Nee, niet om ze te genezen maar wel om hun weerstand te verhogen die door de chemo's drastisch is gekelderd. Om hun het belang van voedingssupplementen en gezonde voeding te laten inzien, want geloof het of niet dat krijg je echt niet te horen in een ziekenhuis.
Maar goed gelukkig is het jouw forum niet zodat we gewoon door kunnen gaan met uitwisselen van ervaringen voor diegene die daar oren naar hebb,en.
gr Caroline

sandratien schreef op donderdag 31 augustus 2006, 9:51:


Mee eens natuurlijk, en "dat moet je oefenen" daar gaat het heel vaak mis. Als ik al de adviezen opgevolgd had van goedbedoelende trainers, ook op NH gebied, dan had ik veel vaker de strijd aan moeten gaan met mijn paarden. Heb ik niet gedaan en de weg gezocht van kalmte en meegaandheid en daarmee alltijd paarden kalm en meegaand gekregen. Omdat ik veiligheid wil, ga ik juist geen strijd aan. (Met de genoemde uitzonderingen van gras eten en niets toestaan wat het paard wil afdwingen.)

Neem nu de gewoonte: "om je paard niet de zin te geven, niet direct tenminste en eerst even door te gaan. Wil hij terugvallen uit draf dan vraag je eerst een stuk verder en dan geef je pas de opdracht tot stap. Wil je paard sneller, doe dat dan niet hou hem even in de zelfde gang en pas dan ga je versnellen". Wat leerd een paard daar van? Hij denkt dat je doof bent denk ik, of dat alles heel langzaam tot je doordringt

Hoe dan ook, strijd en irritatie, dat krijg je daar mee, als dit je vaste gewoonte is. Kijk voor zo af en toe is het geen probleem, (daar schrijft Wil ook over) dan heb je gewoon een andere mening en vraag je om door te gaan. Je paard zal daar geen probleem mee hebben. Is het negeren van je paard zijn wensen je gewoonte, dan vraag je slavernij en bijna elk paard zal zich daar zijn hele leven tegen willen verzetten. Zo simpel is dat. Oefenen om veilig te kunen rijden begint met kalmte in de relatie en daarna is het alleen maar gewenning aan alle prikkels die je tegen kunt komen.

Michiel

Cledisa schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:01:


Ik ken een DA in het noorden die op locatie röntgenfoto's maakt (mobiele digitale röntgenologie). Wellicht dat hij een collega in jouw regio kent die deze techniek ook beoefent.
Misschien kun je hem een mail sturen (g.nijhof@inter.nl.net) of even bellen (website: www.dacnoordwolde.nl).
Succes!!

groet, Petra
www.jovarna.tk

ingrid van der post schreef op donderdag 31 augustus 2006, 20:58:


LEUK HE, Cristel , Ingrid,
Antwoord geven op een bericht uit 2005 ??

Nils en Olly

Patchouli schreef op donderdag 31 augustus 2006, 22:09:


Nou Caroline, je stelt het nog ietsje harder als ik.... Ik heb trouwens die verhalen gelezen over de USA-arts die in de jaren 60 al wist dat hoge doseringen Vit. C hersenvliesontstekingen bij kleine kinderen genezen.... en het ook toepaste... Was wel degelijk een arts. Hij heeft heel veel kinderen gered.

Off topic, want het hoort hier eigenlijk niet thuis:
op dit moment zijn er verscheidene mensen in onze omgeving waarbij verschillende soorten kanker geconstateerd is....
Van 2 personen weet ik zeker dat ze geen chemo en geen bestralingen willen hebben.
Die laten 'het' gewoon gebeuren.
Is hun eigen keuze, beiden zoeken geen alternatieve wegen of zo...
1 persoon had een paar dagen geleden te horen gekregen dat er niets meer aan te doen was. Hoogstens nog 1 a 2 maanden te leven. Wilde ook absoluut geen chemo- of bestralingen. Wist ook al lang dat ie ziek was. Een uitweg was er niet... Ik schrijf in verleden tijd, want hij heeft eergisteren zelfmoord gepleegd.
Zo afschrikwekkend kan het ziektebeeld, de kuren en het nabije lijden dus zijn.
Verder wil ik hier niet te diep op in gaan...

Als je je een beetje verdiept in wat er met je lichaam gebeurd tijdens bestralingen en chemokuren (cytostatica) weet je ook dat er heel veel schade wordt aangericht.
Vaak met een niet goed resultaat.
Let wel: ik scheer niet alles over 1 kam want er zijn een heleboel dingen wel degelijk te genezen.
Maar is het dan zó onbegrijpelijk dat mensen daar als een berg tegenop zien en in de alternatieve hoek gaan zoeken? Of een combinatie van beiden?
En vaak in de alternatieve hoek wel verlichting kunnen vinden? Zoals Caroline al aangaf?

Wil.

belinda defraene schreef op donderdag 31 augustus 2006, 13:38:


Hoi Belinda,
een echt goed idee heb ik niet voor je,
de Friesen van mijn kameraad hebben het ook nog wel eens de laatste tijd. Maar dat is hier in Nederland dus veel regen en nat gras, daar zal jij nog niet veel last van hebben, wel?
Toch zou ik beginnen met iets weg te laten en dan zien of er iets veranderd. "meer met minder"??
Je weet misschien wat de dierenarts heeft gegeven ?
Je schrijft "vuile achterbenen maar toch met gewone mest", Die mest is dan mooi vast ? of toch nog heel vochtig?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op donderdag 31 augustus 2006, 23:06:


Belinda, zou er iets van vervuiling in het drinkwater kunnen zitten?
Groet,
Wil.