Michiel schreef op woensdag 30 augustus 2006, 23:24:


Een paard moet toch wel goed luisteren Michiel. Anders is het levensgevaarlijk in het verkeer. Af en toe moet het gewoon weten dat jij absoluut zonder tegenspraak, zonder overleg, de baas bent. En dat moet je oefenen. Als hij op een auto wil springen ben je te laat met leren luisteren. Verder niets dan lof voor je aanpak hoor.

cindynl68 schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 18:42:


Ja, helemaal waar. Maar daar ging het de schrijfster van dit boek nu eenmaal over. Stel je treft een heeeel moeilijk paard met hele slechte verhalen van zijn eigenaar of berijder. Dan kijkt L.Tellington naar de uiterlijke vormen van het paard om te zien wat die zeggen. Hoge zowel als lage intelligentie kan voor problemen zorgen. Maar dan weet je, als blijkt dat dat het probleem is, hoe je er beter mee om zou kunnen gaan. Je moet het zo zien. Een bepaald karakter krijgen ze van geboorte mee. Net mensen! En juist dat, schijnt zich ook te vertalen in uiterlijke kenmerken. Wordt een paard goed verpest in zijn jeugd dan kan hij nog hele mooie betrouwbare uiterlijke kenmerken hebben want die veranderen niet. En als je weet hoe je die moet "lezen" kun je ervan uitgaan dat het gedrag niet aan het paard ligt maar aan hoe hij in het verleden is behandeld. Dan zal hij verder moeten met zijn trauma´s dat is natuurlijk net zo erg als met een heel moeilijk karakter geboren worden. Maar toch voor degene die het paard wil trainen of verzorgen, vind ik, zitten er verschillen tussen moeilijk geboren paarden en moeilijk gemaakte paarden.(maar dat is een discussie apart. Dan is er nog het aspect PIJN!
Dat is ook zoiets. Is het paard van geboorte een moeilijk karakter of heeft hij de uiterlijkheden van een heel braaf en betrouwbaar paard. Zelfs het liefste paard kan een draak worden als "pijn" in het spel is. Omdat Linda T.Jones ook het T-touch (massage) heeft ontwikkeld is zij daar veel mee bezig geweest en was het voor haar makkelijker paarden te behandelen als ze wist wat het "werkelijke" karakter van het paard was. Moeilijke karakters kunnen ook pijn hebben maar zijn vaak al heel erg gebaat bij ontspannende behandelingen. Linda Tellington Jones is iemand die haar hele lang zelf in de paarden heeft gewerkt. Voornamelijk renpaarden, later andere sportpaarden.

Het is echt super-interessant maar je moet het hele boek lezen en dan weet je pas hoe gedetailleerd het gebruikt kan worden, echt alleen ten goede van de paarden.

Piet schreef op donderdag 31 augustus 2006, 9:32:


Nou dan kunnen we dit forum direct opdoeken
Het is toch geen medisch advies dat ik geef, het is toch gewoon een uitwisselen van ideeen en ervaringn?

Zullen we bij de hoevenvragen vanaf nu ook adviseren: bel direct de dierenarts en de hoefsmid!

Bovendien heeft ze contact gehad met een dierenarts.
En daarbij: loop jij direct naar de huisarts als je verkouden bent en je weerstand wat lager is? Nee toch? Dan weet je toch ook hoe eenvoudig dat op is te lossen.
Ogen die gevoelig zijn voor infecties, vliegen e.d. is in mijn ervaring alleen maar het geval van een slechte weerstand van het paard. Google op ooginfecties en dan vind je snel de relatie met vit.A, zink e.d. Duurt iets langer, ondanks goede zorgen, dan bel je een arts. Dat doe je zelf ook als je niet opknapt toch?

Ik draag de volledige veranwoordelijkheid over wat ik zeg en schrijf. Iemand die zelf niet of wel besluit naar een veearts te gaan is daar helemaal zelf verantwoordelijkheid voor.
Die houding die ik hier weleens meer bespeur: ik zeg niks, want daar wil ik niet verantwoordelijk voor zijn; dat vind ik pas kwalijk.

Wil schreef op donderdag 31 augustus 2006, 0:05:


Mangaan zit volgens de Paardendrogist in de himalayasteen. En in Pavo weidekoeken.

Vitelli schreef op donderdag 31 augustus 2006, 10:02:


Ik heb twee ruinen met allebei één kruin in het midden. De een is geduldig, aanhankelijk, meewerkend, zorgzaam en vriendelijk, de ander is ongeduldig, kwalijknemend, opvliegend, eenkennig en eigenwijs.
Ik vind dat 'kruinlezen' een beetje dubbel. Iemand met doorlopende wenkbrauwen is toch ook per definitie geen misdadiger? Aan de andere kant is LTT ook niet de minste en zullen haar bevindingen best hout snijden.
De pony klinkt als een hele normale 5-jarige pony, maar geen doetje. Hij heeft groot gelijk dat hij niet loopt met een volwassene op zijn rug! Als je hem koopt, kun je hem laten keuren en dan weet je meteen of zijn longen goed zijn, aangezien hij hoestte.

Christel Provaas schreef op donderdag 31 augustus 2006, 10:41:


Je kijkt ook naar alle uiterlijke kenmerken bij elkaar. Kruinen, oogvorm, rimpels bij de ogen, neusgaten, neusbeen, profiel, orenvorm, wangen etc.. Als je deze uiterlijke kenmerken bij elkaar optelt krijg je heel vaak een juiste omschrijving van het karakter.
Grappige is, dat na wisseling van omstandigheden (bijv. andere eigenaar, of andere training) de uiterlijke kenmerken kunnen veranderen (hardheid, geslotenheid in ogen, open of dicht gaan staan van neusgaten, oren) waardoor deze nieuwe kenmerken ook weer bij het veranderde karakter passen.

Ik hang me niet op aan dit soort dingen, maar vind het wel interessant. Heb het al bij veel paarden toegepast (ook bij paarden die ik niet kende) en het klopt heel aardig.

Trea

Christel Provaas schreef op donderdag 31 augustus 2006, 10:27:


Hoi Chris, ja, dat is zo. Maar een verwaarloosbare hoeveelheid...heb niet alles van gistere onthouden maar was echt weinig. De Himalya's liggen hier in de weilanden...

Wil.