Ik heb eergisteren mijn paard haar manenkam en staartwortel in een goed warme biotexpap gezet en ook de schuurplekken die ze op de hals kapot schuurde van de jeuk.
er zaten iedere keer vliegen op en ik ben niet zo zalverig omdat daar altijd weer vuil in achterblijft.
de wonden heeft ze niet meer geschuurt en ik heb het idee dat ze haar manen en staart ook met rust heeft gelaten.
ik hoop maar dat de muggen het ook niet lekker vinden.
ik laat jullie weten of er vorderingen zijn .

Beste allemaal,

Ik zit hier regelmatig op het forum en steek veel op. Ik heb ook de cursus gevolgd en ben ook hier stukken wijzer van geworden. Ik zit nu echter met mijn handen in het haar. Mercredi mijn veulentje van 2 is helemaal niet goed. Ik weet altijd heel goed als iemand zijn paard of pony wat mankeert op het gebied van hoefproblemen wat ik ze kan adviseren. (Dankzij de cursus en het boek) Nu het mijn eigen kindje betreft ben ik volledig de kluts kwijt. Mercredi loopt nog steeds samen met haar moeder in de kudde. Een aantal maanden geleden is moeder Maggie in een dolle bui boven op dochterlief der rug gesprongen. Ze waren gewoon aan het spelen met z'n allen en ja dan kan dat gebeuren. Mercredi liep wat stijfjes maar de volgende dag stukken beter. Echter sinds die tijd is het af en aan dat ze niet zo lekker loopt. Onlangs was de veearts er en toen liep ze eigenlijk prima. Een week later was het weer deut. Gelukkkig kwam de bekapper 2 dagen later en die constateerde een ontsteking in de zool maar geen hoefbevangenheid. Hij heeft haar goed bekapt en ik ben voor de zekerheid begonnen met de magnesiumchelaat. Een week later lag ze plat in het weiland. Niet zo ongewoon voor een veulen maar soms heb je een naar gevoel daarbij. We hebben haar toch op de been geholpen en meegenomen naar voren. Ze liep erg stijf met name linksvoor. (de kant waar haar moeder op haar gesprongen is) We vertrouwden het toch niet helemaal dus hebben we de veearts laten komen. Door de telefoon zei deze al dat ze waarschijnlijk hoefbevangen was en dat we haar direct op stal moesten zetten en dat ze er zo spoedig mogelijk aan kwam. Wij vertelde haar direct dat dat never nooit zou gebeuren waarop we het antwoord kregen dat we het alleen erger zouden maken en ze net zo goed gelijk haar een spuitje zou kunnen geven. Jullie begrijpen ik was des duivels. (Toen ze kwam hebben we overigens een heel pittig gesprek gehad) Volgens haar was ze bevangen aan beide voorbenen. Achter niet daar kon ze niets ontdekken. Het woordje stal durfde ze inmiddels al niet meer in de mond te nemen gelukkig. We hebben Mercredi en moeder naar een klein stukje elders verhuisd en de grote inloopstal lekker opgemaakt. Ze kreeg medicijnen: Metacam en Carbasalaat. De Metacam is een pijnstiller en ontstekingsremmer. De Carbasalaat voor verwijding van de bloedvaten. Misschien niet de juiste keuze maar ik wilde wel dat ze zo min mogelijk pijn zou hebben. De volgende dag stond ze ineens op 3 benen. Linksachter (ja wederom de kant waar haar moeder op sprong) ontlaste ze totaal. Ze tilde hem zeker 10 à 20 cm van de grond. Veearts gebeld. Volgens haar kwam dit doordat ze de voorkant teveel had ontlast waardoor de achterkant nu overbelast was. Advies: stoppen met Metacam en in de plaats daarvan Butazolidin of Fenylbutazon (dit staat op de verpakking). Ik heb de bijsluiter even gelezen en schrok wel een beetje. Dit is een superzwaar medicijn wat wordt verstrekt aan zware reumapatienten en mensen met de ziekte van Bechterew. We hebben ook een verklaring moeten tekenen dat ze niet geslacht mocht worden. Waren we ook niet van plan. Bij dit medicijn kregen we ook nog Tranquigel wat een soort tranqelizer is zodat ze af en toe gaat liggen en de Carbasalaat moesten we ook mee doorgaan. De volgende dag liep ze nog steeds op 3 benen. Ik overlegde het met vriendinnen. Natuurlijk zou ze niet direct lopen als een zonnetje maar ze zou dat been toch wel wat meer moeten belasten met zo'n zware pijnstiller? Voor loopt ze overigens goed nu. Veearts vandaag weer laten komen. Wat denk je wat. Wordt ons nu verteld dat het hoefbeen aan het kantelen is en dat ze volstrekte stalrust moet hebben. Goed hè, een veearts met rontgenogen?
Je begrijpt dat ik nu echt helemaal niet meer weet waar ik aan toe ben. Stalrust doe ik niet aan. We hebben het stukje waar ze op loopt wel gehalveerd voor de zekerheid. Nu mijn vraag aan jullie. Komt dit jullie bekend voor? Wat vinden jullie ervan. Hebben jullie nog advies. Wat denken jullie? Ik denk namelijk dat er meer speelt maar ik ben geen veearts en de veearts zegt dat er verder niets aan de hand is. Ik heb er pijn in mijn buik van en hoop dat jullie mij en Mercredi bij kunnen bijstaan met adviezen e.d.
Mijn bekapper komt a.s. zondag maar tot die tijd zijn alle andere adviezen meer dan welkom!
Alvast bedankt!!
Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Heb je al een ostheopaat laten kijken?
Sterkte!!
Andere Monique

epona schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 23:36:


Ina , natuurlijk reken ik de wedstrijdruiters en de "echt goeie" westernruiters hier niet bij maar dat is mischien maar 1% (dat bedoelde ik met biter weinig)van de western ruiters en het zou nu net moeten lukken dat Marianne op zo iemand valt om haar les te geven omals voorbeeld te dienen . In verband met je schouder naar binnenvallen vb : Zou ik zeggen; vanuit het principe wijken voor druk lijkt het me eerder dat de ruiter zo het paard naar buiten drijft weg van de schouder waarop het meeste druk wordt gezet ? Voor de rest geen enkel probleem met je "inbreken" hoor

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Hoi Cledisa,
De moeder is bovenop het veulen gekomen en dat zal best hard aangekomen zijn denk ik.
Het veulen zal daardoor vreselijk veel spierpijn hebben den ik en als je zelf een dag gek hebt gedaan heg je daarna gigantische pijn door je hele lichaam.
Nu is dit natuurlijk nog een heel jong en soepel beestje maar de spieren en pezen zullen best een klap hebben gehad.
Dan hebben we het nog niet over de schrikreaktie,want dat is ook heel gevaarlijk.
Mijn welschpony heeft jaren geleden een vreselijke schrikreaktie gehad op een sinterklaas die tussen de pony's door het gangpad in kwam rennen met een wapperende rode cape en ze stond vlak langs de deur.
Ze schrok zo erg dat ze niet meer kon lope en dat alleen nog met stijve rechte voorbeentjes en een afgeknepen kontje.
De dierenarts nam bloed af en ze bleek spierbevangen en dat was heel gevaarlijk want zij hij een koudbloed zou het niet gerred hebben!!??.
Ik moest 3 x per dag een kwartier met haar door nat zwaar zand stappen zodat ze haar beentjes moest buigen en geloof me het was hartverscheurend.
Dit heeft toch wel een maand geduurd en toen is ze thuis komen te staan in een bak met zand wat erg zwaar liep.
doordat ze de hele dag los was is het sneller gegaan.
De dag dat ze spierbevangen raakte was ze vreselijk aan het zweten en trillen,weet je ook of jouw veulen dit ook had?
Dat achterbeentje zou best temaken kunnen hebben met het ontlasten van de voorkant,maar als daar ook spierpijn in zit valt het allemaal niet mee.
Je kunt proberen de beentjes en de rug zachtjes wat te masseren met een hele zachte borstel.
Mijn pony kreeg helaas te maken met eendebeksnavelhoefjes en dat is nu door het natuurlijk bekappen na 9 jaar pas aan het veranderen,zie foto-album pony bevangen door spierbevangen te zijn geweest.
Ze blijft en stresser en als ze erg schrikt loopt ze daarna weer met beetje rechte voorbeentjes maar door gewoon in de bak los te lopen gaat dat dan vanzelf na ongeveer 2 dagen weer over.
Ik hoop dat je er wat aan hebt en houdt het beestje warm met dekentje ofzo als het de spieren zijn vooral met deze kou.

Ze

Monique Meijer schreef op woensdag 30 augustus 2006, 14:05:


Wat een verhaal, ik kan me voorstellen dat je ten einde raad bent. Het verbaast me dat je veearts but voorschrijft, bij mijn weten is dat verboden in nederland, maar dit terzijde.
Eerst is ze stijf linksvoor, en later kreupel linksachter? Als ik het lees, denk ik aan een hoefzweer linksachter, omdat de kreupelheid zo erg is (heb er net mee te kampen gehad bij mijn eigen paard!). En wat er linksvoor aan de hand is, zou daar los van kunnen staan. Dat kan nog door de sprong van de moeder veroorzaakt zijn, maar het kan ook een hoefzweer in wording geweest zijn. Hoefzweren hoeven niet altijd uit te komen, ze kunnen ook weer door het lichaam opgenomen worden en slechts lichte kreupelheid veroorzaken. Soms merk je er niet eens wat van en kom je het ineens tegen met bekappen. Hoe lang is het geleden dat ze bekapt is? Misschien is de zool wat dun gemaakt, dat kan hoefzweren opleveren. In mijn geval ontstond de hoefzweer 2,5 week nadat mijn paard bekapt was. Een jaar lang deed ik het zelf, zonder problemen, maar deze heeft toch iets van de zool afgehaald. Hij liep aanvankelijk erg gevoelig, maar dat ging over. Niet in de zool snijden dus! Twee en een halve week later was hij linksachter stokkreupel. Mijn dierenarts constateerde onterecht een peesblessure, dus staar je niet blind op hun kennis.
Heeft je veearts met een visiteertang in de hoeven geknepen?
En o ja... pijnstillers helpen niet bij een hoefzweer! Ze halen de druk er niet af. Ik heb zelf eens een abces gehad en daar helpt geen enkele pijnstiller tegen!

Enne... hoefbevangen aan een achterbeen komt eigenlijk nooit voor.

ingrid van der post schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:07:


Trillen in de trailer klinkt als spanning. Staat ie e rniet zo vaak in? is het alleen op de terugweg? Ging je naar een andere bestemming dan normaal? trilt ie altijd in de trailer?

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Ik zou een andere veearts laten komen. De diagnose hoefbevangen kan ik totaal niet plaatsen, het lijkt alsof er heel wat anders aan de hand is.
Blijf niet te lang omsukkelen, maar dit lijkt me niet kloppen.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 augustus 2006, 14:10:


Durf me er haast niet mee te bemoeien, als niet al te geschoolde ruiter, maar wat bij mijn fjorden (ook niet van die al te vlotte paarden, op sommige na) erg goed helpt om goed te leren aangallopperen is: heel veel overgangen rijden. Dus, paar sprongen galop, terug naar rustige draf en weer aangallopperen. De eerst keer (keren) moet je dan vrij veel druk gebruiken, maar dat gaat al snel beter. Mijn eerste fjord heb ik op deze manier ook uit stap en stilstand leren aangallopperen.

Groet, Els.

Christel Provaas schreef op woensdag 30 augustus 2006, 14:28:


nee, hij trilt nooit, nergens, op de trailer stampt ie eigenlijk alleen als ie weet dat we er bijna zijn. dus t laatste stukje. dat is eigenlijk gewoonte van m geworden. t was gewoon raar om te zien. hij loopt ook makkelijk de trailer in, geen probleem. je hoort m verder nooit stampen. en dit is op de heenweg, maar ook op de terugweg hetzelfde. hij staat regelmatig op de trailer. k weet ook niet waar dat trillen nou weer vandaan komt.

jose schreef op woensdag 30 augustus 2006, 14:47:


Sluit ik me helemaal bij aan.

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Allemaal bedankt voor jullie reacties tot nu toe. Doet me goed. Ik ben dus niet helemaal gek aan het worden. Ik blijf erbij dat er meer aan de hand is. ik zag hier en daar wat vragen in de reacties en die zal ik hierbij beantwoorden.

Monique vroeg of ik er al een ostheopaat naar had laten kijken. Daar had ik eigenlijk nog niet bij stil gestaan. Ik was wel van plan om als er de komende 2 dagen geen verandering zou optreden contact op te nemen met Erik Laarakker. Het probleem is echter wel dat ik daar naar toe moet en aangezien ze op 3 benen loopt ik haar dat eigenlijk niet aan wil doen. Mijn bekapper had het over Annette Vogel. Misschien dat die wel op huisbezoek komt. Maar een ostheopaat inschakelen lijkt me ook een goed idee. Weet iemand nog een goeie in het midden van het land?

Het verhaal van "Reddertje" klinkt ook wel herkenbaar alhoewel ik denk dat ze niet spierbevangen is. Misschien is het toch een idee om bloed af te nemen om dat uit te sluiten. Mercredi heeft niet gezweet en ook niet gerild. Ze ademde wel heel zwaar met lopen maar dat weet ik aan de pijn. Of zou dat ook een andere oorzaak hebben gehad. De longen zijn overigens gechecked en daar was niets mee aan de hand. Ze ademt nu ook normaal zonder. Het was alleen de eerste dag. Ik heb haar al getracht wat te masseren en ze lijkt het lekker te vinden als ik naar haar lipje kijk. Ze tuit het helemaal dan en wil gaan knabbelen met mij.

En Christel haalt iets aan wat ik ook geopperd heb. Een hoefzweer maar dat werd door de veearts uitgesloten. Ze liep eerst stijf linksvoor en na 1 dag medicatie (metacam en carbasalaat) liep ze voor redelijk goed en achter op 1 been. Het linkerachterbeen heeft ze constant omhoog getrokken. Ze loopt en staat dus echt op 3 benen. Afgelopen zondag was het 1 week geleden dat ze is bekapt. Ik heb haar van de week iets bijgevijld op advies van de bekapper. Hij kan helaas niet eerder dan a.s. zondag komen. Hij heeft overigens niets van de zool afgehaald. Hij bekapt ook natuurlijk maar constateerde wel een lichte ontsteking in het teengedeelte voor. Echter geen bevangenheid. De veearts heeft met een tang in de hoeven geknepen en de reactie was lauw. Vandaar dat ik een lichte twijfel heb over haar diagnose. Maar ja wie ben ik? In iedergeval geen veearts. Ik heb zelf met de achterkant van de hoevenkrabber behoorlijk over de zool geschraapt om wat dode zool te verwijderen. Dat deerde haar ook niet. Die opmerking van pijnstillers en hoefzweer dat dat niet zo helpen past dan eigel]nlijk ook helemaal in het plaatje. Evenals dat ook ik het idee heb dat hoefbevangeheid aan het achterbeen praktisch nooit voorkomt. Snappen jullie nu mijn verwarring? Verder heb ik inmiddels afgeleerd om me blind te staren op de kennis van een veearts. Daar heb ik al te vaak mijn neus bij gestoten. Vandaar de hevige discussies die oplaaien. Het lijkt voor hun net of ik het beter weet maar dat is niet zo ik heb alleen een andere mening over bepaalde dingen. Dat is ook de reden dat ik mijn vraag hier stel op dit forum omdat over het algemeen onze neuzen allemaal dezelfde kant op staan.

En Jose wat jij zegt lijtk me ook het beste alleen denk ik dat ik het maar zoek bij een holistisch dierenarts. Of zal ik eerst nog foto's laten maken om hoefbeenkanteling van het linker achterbeen uit te sluiten?

Bedankt!!

Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Er schiet me ineens iets te binnen wat ik vergeten ben te vermelden. De veearts zei dat ze pols had in alle vier der kootholtes. Volgens haar kon je er dan vanuit gaan dat ze bevangen was. Klopt dat?? Ze had een pols van 100 wat normaal 36 ofzo moest zijn. Kan dit ook niet gewoon van de pijn komen?

Monique

Hoi,

IK heb gezien dat jullie voor je paar d een paarden speeltuin gemaakt hebben
nu ik laat mijn paard ook wennen aan enge dingen over houten platen lopen,
wennen aan een bal (grote) enz.
nu vraag ik met welke dingen hebben julie rekening gehouden bij het opbouwen van de speeltuin?

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 17:24:


Ook Buck heeft een week op 3 benen gestaan! Linksachter deed niet mee. De veearts beweerde dat hoefzweren aan een achterbeen zelden voorkwamen.


Dat hoeft ook niet een reden te zijn. In mijn geval was het de druppel. Een dunne zool kan minder 'bufferen'.


Dan lijkt er toch wel iets ontstekerigs actief te zijn.


Ook visiteren met zo'n tang moet je kunnen. De tweede dierenarts, die dus bij mijn paard de juiste diagnose stelde, heeft zeer zorgvuldig de hele hoefrand afgenepen om er zeker van te zijn dat er aan de toon meer reactie kwam dan aan de zijkanten. De pijnreactie was niet heftig, maar wel zichtbaar. Hij herhaalde dit een keer of 4, om zeker te zijn van de locatie.


Daar reageerde Buck ook niet op.


Wat je zou kunnen doen, is twee maal daags de voet een kwartier weken in een sopje lauwe biotex. Dat kan weinig kwaad in het geval het iets anders is dan een hoefzweer maar het zou de zweer net effe kunnen helpen om door te kunnen breken.