Hester47 schreef op zondag 27 augustus 2006, 16:39:


Ik kan alleen iets aeggen over het poetsen. Die van mij staat altijd buiten en in de winter poets ik haar gewoon, alleen niet zo heel driftig met de roskam.

Hoi,

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:23:

"We also believe that it is unethical for veterinarians and farriers to indicate to owners that had someone instituted a particular therapy at a particular time in the course of the disease that the horse could have had a better outcome."

Ik geloof dat ik het ooit hier al gequote had, maar deze is hier wel van toepassing denk ik...

Fred.
--
www.cabcalor.be - Evidence Based & Natural Hoofcare

Nils Vellinga schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:24:


Ik heet geen Wil , maar heb wel een knol die daar echt op kikt!!!Maike vind het geweldig als hij voorop mag lopen , hij groeit dan gewoon helemaal!! Zo trots...
Maike mag ,als hij wil ,van mij voorop lopen. Dat doe ik wel met een longeer lijn dan.

Gr Esther

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:26:


Vandaag ook weer even in mijn vuist gelachen.
Tornooi gereden , dressuur en springen op zeer gladde ondergrond en modder.
Velen zagen het niet zitten want ze zouden hun ijzers er weer aftrekken en dit jaar is dat al dikwijls gebeurd ivm met de vele regen. De hoeven kunnen niet tegen het vele vernagelen.......of erger ze draaien er ongelooflijk lange kalkoenen in . Er wordt niet bij stilgestaan welke verwondingen dat kan veroorzaken.
Mijn paarden ,alle drie zonder ijzers (NB) , moeten er mee lachen, zij trekken hun niks aan van de modder en schuiven doen ze ook al niet .
Alle drie weeral vooraan in de prijzen , en dat zonder ijzers...........
Nu , de collega ruiters zijn het van ons al gewoon dat er geen ijzers onderstaan , maar je hebt inderdaad gelijk dat velen toch steeds de wenkbrauwen fronsen en het niet voor mogelijk houden , dat kan toch niet goed blijven gaan ? Vroeg of laat schuiven ze toch onderuit , en dan is het natuurlijk de fout van het ijzerloos rijden.
Ik weet wel beter.

groeten
walter

Nils Vellinga schreef op donderdag 24 augustus 2006, 23:47:


ijslanders schijnen in de winter op ijsland vis te krijgen als aanvulling op het menu.

Jacqueline

Michiel schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 13:48:


Ik heb mijn eerste paard destijds geleerd om alleen van huis te gaan door een klein eindje van huis af te spreken met een andere ruiter. Dit eindje werd een steeds groter eindje. En later was er steeds vaker geen andere ruiter meer. Maar mijn paard bleef er toen even enthousiast onder.
Naar mijn ervaring is dit de beste methode ooit, maar er moet natuurlijk wel een mogelijkheid zijn om met een andere ruiter af te spreken. Of het ook met een fietser werkt, zou ik niet weten. Valt mee te experimenteren natuurlijk.

Moniek

http://www.simonearleracing.com/index.asp?PageID=7#footage
Als het allemaal werkt zie je hier 3 filmpjes.
Zet het beeld eens stil op het moment dat de linkervoorvoet van het beslagen paard op straat staat en schuif dan het beeld iets voor en achteruit. Wat er dan gebeurd in vergelijking met het onbeslagen paard zie je vanzelf :)

Piet

het is eindelijk geluk.ik ben vandaag alleen met onze ruin Olaf gaan rijden. dat na jaren alleen met andere uit rijden gaan. we hebben wel regelmatig geprobeerd om te gaan wandelen met hem maar we waren dan nog geen 10 meter van de andere af en dan raakte hij zo gespannen dat het niet leuk meer was.
maar ons geduld is beloond. ik ben alleen met een halstertje geknoopt van een touwtje gaan wandelen met hem en ben,ik denk, een kwartiertje met hem weg geweest. halverwege kwam ik een kennis tegen waar ik nog 'n 5 min. mee heb staan kletsen en al die tijd stond hij heerlijk ontspannen te grazen.
omdat hij zo rustig was ben ik er maar, met dus alleen een knullig geknoopt touwtje, op gesprongen en heb het rondje, heerlijk ontspannen, af gemaakt. we hebben zelf een stukje gedraaft en op het comando "ho"en een lichte druk op het touwtje stond hij prompt stil.
GEWELDIG!!!!!!!!!YES,YES,YES het is eindelijk gelukt!!!!!

een hele blije Jacqueline

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 21:18:


Wow, weer een hart onder de riem voor ijzerloos!

Blijft het feit dat het 2 verschillende paarden zijn, maar de doorglij en de stuiter van het beslagen paard is een heel andere tred dan de vaste van het onbeslagen!

Knap gefilmd trouwens!

Gr. Bianca

Walter Verschuere schreef op zondag 27 augustus 2006, 21:00:


Mooi bericht weer Walter! en wat vindt je zoon?

Piet

jacqueline postmes schreef op zondag 27 augustus 2006, 21:30:



Elke overwinning, hoe klein ook, is er1: dit is echter een GROOOTE!
Gefeliciflapstaart!
Gr. Bianca

Fred schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:41:


Ik bregrijp niet goed wat je met deze quote bedoelt Fred

Christel Provaas schreef op zondag 27 augustus 2006, 18:00:


een mens kan altijd beslissen over het leven van de dieren en ingrijpen wanneer hij dat het beste vindt.
toch heeft ieder dier net zoals de mens een drang naar overleven.
ik heb vroeger ooit als kind een natuurfilm gezien over een hengst die zijn been brak,misschien iemand van jullie ook.
het beest gaf het niet op en ze hebben het in de gaten gehouden.
het kon met zijn mismaakte been toch in leven blijven ook al was hij uit de kudde gejaagd.
ook had hij zelf weer een kudde om zich heen van paarden die zich bij hem hadden aangesloten.
hij had het niet opgegeven terwijl wij misschien voor hem zouden beslissen dat het beter zou zijn om zijn leven te beeindigen.

reddertje schreef op donderdag 24 augustus 2006, 13:37:


heb je het gelezen Fred en wat vindt je ervan?

Marianne Sychold schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 10:05:

knip

Heey,

je hebt ons verteld dat het werkte door de druk wel steeds méér op te leggen.
hij wilde niet draven..
eerst gewoon vragen, dan benen.. dan teugel laten zien.. en dan alstie nog niet ging n tikje met de teugel.
misschien moet je ook juist heel consequent zijn bij dit paard. hij kan het je niet zomaar iets hebben van..''Heuj gras!! '' en weg dan mag je wedstrijdje trekken gaan doen.. niet leuk dus.
helpt het niet als je strenger bent? het zou ook erg leuk zijn als je alles met hem kon doen, hij overschrijdt zijn grenzen..
maar ben jij ook diegene die hem ook weer goed terug op zijn plek zet??
of wat doe je eigenlijk als hij zo'n gedrag vertoont?

Groetjes,

Anne