trea hoex schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 17:22:


Het paard dat het andere

Is echt niet altijd waar hoor! Er zijn zat voorbeelden te noemen van paarden die gewoon erg dominant agressief zijn naar andere paarden, zonder vaardigheden voor leiderschap te hebben en dus ook altijd een ander volgen als er paniek in de tent is. Het is dus gedeeltelijk waar, en helemaal volgens de theorie van parelli, maar er zijn nog andere 'modellen' dan het dominate leider model!

Dat geldt dus ook voor de 'aanpak' die je kiest bij een paard. Of je zoals jij zegt een pak savvy nodig hebt bij een extreem linksdenkend paard, of gewoon handiger een benadering kiest die niet uitgaat van het alpha leiderschap (wie is het dominantst) maar van respectvolle samenwerking zonder druk opvoeren in fases (ik zeg jij doet, en anders.....) is dus iets waar je goed over na moet denken.
Als je vaak een fase 4 nodig hebt kan dat namelijk ook betekenen dat het paard je (bij parelli tevergeefs) probeert duidelijk te maken dat dit absoluut zijn 'ding' niet is.....

Is een heel pak savvy dan beter, of de mogelijkheid om een andere benadering te kiezen?

Groeten,Marleen

Marleen den Arend schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 18:22:

Klopt! Daarom kan ik het hier ook niet afleiden uit deze twee voorbeelden hoor. De theorie van: who moves who is niet altijd een aanduiding voor alfa zijn, maar wel vrij algemeen.
Verder kom je er alleen maar achter door observeren. Het zit ´m vaak in hele subtiele signalen.

Ben ik met je eens hoor, ik zei al dat niet voor ieder paard parelli leuk is en niet ieder paard parelli leuk vind.
Een andere benadering of een combinatie daarvan is een goede oplossing. Doe ik zelf ook, ik combineer parelli en klickeren, en dat is TOF!

Trea

Ans Jondral schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 17:44:


Tsja, maar als dat dan homeopatisch moet zoals eerder vermeld, schiet dat nmm totaal niet op.

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

trea hoex schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 18:55:


Ja Trea, dat doe ik nu ook! Met het clickeren doet hij nu al het wijken en het inbuigen boterzacht. Dus hij kan het wel. Maar in het zadel weet ik me met het clickeren niet goed raad. Dat komt nog wel.
Ik ging er van uit dat Apache een sloom, onderdanig paard was.
Apache stond vorige zomer op een wei met drie merries. Hij mocht niets!
Hij stond altijd apart, mocht niet mee in de inloopstal. Hij was een doetje. Stond vol beten, zielig...
Deze zomer staan onze paarden, Apache, Indy en Sela op een andere wei, met 8 tinkers, alles door elkaar: 2 grote ruinen, 2 merries met veulentjes,
een jaarling merrie en een jaarling ruin. In de wei ernaast, met een bufferstukje ertussen, staan een hengst en een merrie.
Apache ontpopte zich tot een ander paard... respecteert de merries maar jaagt alle ruinen weg. Hij fungeert als body guard voor de voortdurend hengstige Indy en Sela die naar de hengst staan te lonken.
De hengst is dan een keer uitgebroken en Apache had wel 30 lelijke beten;
Hij gaf gewoon niet af en zette zich als een schild voor Indy en Sela. De hengst mocht er niet bij.
Toen zag ik wel dat er veel meer in hem stak dan ik dacht. Indy en Sela zijn zijn harem, er mag geen andere bij.
Op zijn strafste momenten mogen ook de moeders en hun veulens niet zonder hem gaan drinken, de drinkbakken staan op zo'n twee meter van de hengst. Hij houdt alles in de gaten. Wat een macho voor een ruin!

Groeten,
Marianne

Marianne Sychold schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 20:39:


Leuk verhaal Marianne dat de groepssamenstelling zo'n verschil kan maken. Wij hebben een merrie die in iedere andere groep vecht, hier helemaal niet. In een andere groep is ze doodongelukkig omdat ze zich geen raad weet met haar positie.
De leidster hier komt uit een groep waar ze onderin de rangorde stond, hier is ze de onbetwiste leidster van de kudde, Die positie wordt door niemand betwist, ook niet als er eens een logeerpaard bij komt.

Es