eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 16:20:


Dank, dank, dank

Coralie van W schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:10:


Maar Coralie ,
dat zegt Sandra helemaal niet ,
Eigenlijk zegt zij net hetzelfde als jij , de waarheid komt vanuit de ruiter en als je mijn berichten daarover naleest ga je net hetzelfde statement ontdekken en je moet niet spreken over "schuld" maar over "inzicht" en inderdaad het helpt altijd , véél beter dan een paard (of een mens) afbekken .

e m kraak schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 19:09:


Niet aan mij gericht, maar je kent me. Ik steek graag mijn neus overal tussen.

Een mens op zijn rug rondsjouwen is voor een paard waarschijnlijk zoiets als voor mij de afwas doen of voor mijn man op de ladder het schilderwerk aan het huis doen. Een onoverkomelijke, niet heel plezierige gebeurtenis. Het kan natuurlijk ook voor een paard leuk zijn. Hij mag immers naar buiten, maakt weer eens iets mee. Maar leefde het normaal in de natuur ging het niet op zijn rug staan wijzen van, "Kom beste mens klim er maar op, dan gaan we gezellig een rondje rijden."
Toch is er wel degelijk van een eerlijke ruil sprake op het moment dat we een paard berijden.
We beschermen het namelijk tegen natuurlijke vijanden. (in de hedendaagse tijd tractoren inplaats van wolven) Zorgen voor hem als hij ziek is. (ook in de natuur loopt een paard akelige dingen op en moet dan lijden en waarschijnlijk doodgaan)
Dus we zorgen voor hem en in ruil daarvoor doen we dingen die ons plezier doen. En daar valt rijden onder.

Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:11:


Neen , zeg ik ook niet maar er is geen enkel paard op deze aardbol die een ruiter op zijn rug "aangenaam" vindt . Moeten we onszelf ook niet wijsmaken . En dat van die leugendetector klopt niet want bij een lethargische of depressieve toestand gaat hartslag naar omlaag. Het is "MIJN" standpunt dat een paard ons "verdraagt" op hun rug maar verre van "plezant" vindt . Ik weet dit , besef dit maar ga toch nooit stoppen met paardrijden . En er zijn zoveel dingen wetenschappelijk onderzocht die een jaar of vijf erna serieus moesten herroepen worden .

Coralie van W schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:10:


Als ze echt angstig is ga ik er anders mee om. Maar er zijn situaties waarbij ze aandacht wil, of gewoon lekker grazen inplaats van lopen. De kunst is dat te herkennen, en daar moet je op een andere manier mee omgaan.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:26:


Het verwerpen van wetenschappelijk onderzoek omdat 'Jan in de wei gezien heeft dat .......' getuigt van amateurisme en van een belachelijke overschatting van je eigen capaciteiten

Es

Esther schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 21:33:


Oeps zin niet helemaal af gemaakt verkeerde knoppie, hier de rest
Dit zijn dezelfde mensen die tijdens een voetbalwedstrijd beweren dat ze het beter weten dan de coach. Het is goed dat mensen kritisch zijn en niet alles voor waar aannemen wat er geschreven wordt. Ook in de wetenschappelijke literatuur. Maar mensen moeten de beperkingen van hun eigen capaciteiten ook eerlijk onder ogen kunnen zien.