eddy DRUPPEL schreef naar Egon:
> Jouw indruk kon niet verkeerder zijn.
> Jouw verwijzing naar "het hippische"
> slaat zeker niet op mij , als je me zou kennen zou je dit weten
> (Nietwaar Pien
Yep ! Ik sta volledig achter je mening!
>Laten we zeggen dat ik al vele tientallen
> mensen op een "andere" manier met hun paarden heb laten omgaan
> en dat er een wereld voor hun open ging. Mijn reaktie naar jou

> doorgeven en vooral delen van kennis en praktijkgerichte ideeen
> (zoals met die brug) om andere PN'ers te helpen en
> conventionele paardemensen over de brug (een andere) te halen
> om het eens PN te proberen en dat dat ook werkt . That's all.
Ik heb gezien hoe liefdevol jij met je paarden omgaat en dat zegt mij genoeg.
Blijkbaar mag je hier (op het forum) niet eens spréken over druk, want dan wordt er fors gesteigerd om je heen, terwijl er niks mis mee is.
Om even terug te komen op dat brugverhaal : Er zijn situaties waarin je tegen je paard zegt : 'Kom op, niet zeuren nu, we gaan gewoon samen over die brug' en zeker als je weet dat je paard niet bang is mag je best eens laten weten dat je even genoeg van zijn gedoetje hebt. Dat is geen paardenmishandeling, dat is zeker niet cru, dat is gewoon een stukje leiding nemen (ojé, ook al verkeerd woord) en je paard laten zien dat jullie dat best sámen kunnen en dat er niks ergs gebeurt.
Het stukje leiderschap daarin betekent niet : Ik ben de baas dus ik bepaal...." maar je zegt in feite : Alles is oké, ik ben bij je, je weet dat je me kunt vertrouwen, en ik laat je zien dat er niks ergs gebeurt, maar dan moet je wel met me meegaan".
Ik maak dit soort situaties dagelijks mee met mijn eigen paarden en soms ís het gewoon effe genoeg geweest en heb je geen zin in discussie met je paard, voor zover je al discussie toestaat natuurlijk (ik nizeer weinig).
Het is allemaal prachtig in theorie om vanalles te bedenken over hoe je met je paard om zou gaan als dit... en dat.... maar in praktijk kom je heel andere zaken tegen en moet je soms zo verdomde snel reageren om zaken veilig te houden. Vergeet niet dat sommigen van ons (Eddy, ik) regelmatig met probleempaarden werken en dat zijn meestal niet de paarden die voldoende alleen hebben aan het negatieve negeren of het goede belonen; vaak moet je gericht staan op te voeden, een paard van je nek houden, ogen in je achterhoofd hebben, moet je je snel vanalles bedenken om het paard een stap voor te blijven ipv te reageren op zijn gedrag. Ik blijf dat actief leiderschap noemen ,daar is is niks cru's bij en voor mij is dat gebaseerd op veiligheid en duidelijkheid naar het paard toe. En álles, álles met gepaste beloning, elk gewenst resultaat, hoe miniem ook. Want we weten allemaal dat het begint met de intentie.
In mijn ogen levert elke vorm van trainen een stukje druk op.
Ook wanneer je clickert, want je verwacht dat je paard reageert op iets wat jij tenslotte vraagt. En anders is het wel de zelfopgelegde druk van het paard om te willen voldoen. Is toch niks mis mee? Als ik mijn paarden van de weide haal geef ik al druk, want ik vraag ze naar de paddocks te lopen, ik loop achter de kudde aan met mijn touwtje.
Als ik met een baal hooi door de paddock loop en ik houd mijn paarden op afstand geef ik ook al druk want ik sta niet toe dat ze het hooi uit mijn handen graaien.
Er is alleen een verschil in druk en druk.
Maar als je eens zegt dat je paard niet zo moet zeuren en vervolgens mogelijke vluchtwegen en excuses wegnemen ben je absoluut niet cru hoor

.
En Nick : Zonde dat jij je zo snel aangevallen voelt.
Je zou eens bij Eddy moeten gaan kijken.
Groet, Pien