Monique Meijer schreef op donderdag 17 augustus 2006, 10:01:
> Eva Saegerman schreef op donderdag 17 augustus 2006, 9:31:
>
>>
In de reeks genante verhalen heb ik er ook nog eentje.
Twee lentes terug ging ik mijn paard eens in kantoorkleding uit de weide halen. Het was al weken nat weer, dus ik had wel laarzen aan, maar verder was ik tegen beter weten in in een deftig katoenen hemdje en vers gestreken broek. Mijn paard was maar al te blij me te zien, want hij stond tot over zijn enkels in het slijk en heeft daar een grondige hekel aan. Hij wou het hek ook niet echt naderen, gezien net daar een enorme plas lag.
Met het idee mezelf proper en op het droge te houden knip ik het halstertouw uitgestrekt over de draad aan, en doe ik vervolgens het hek los. Hek is veel gezegd, het gaat eigenlijk om twee stroomdraaden met een haak en zo'n plastiek handvat er aan. Met die twee stroomdraden in een hand en het halstertouw in de andere, balancerend op een droge pluk gras roep ik 'kom Huli!' en zie vervolgens net iets te laat dat hij in plaats van zijn voorbenen zijn achterbenen verzet. Onder het laten van een luide knalscheet zie ik hem een meter de lucht in schieten, over de plas heen, en quasi in mijn armen. Ik tuimel achteruit, de draden gaan alle kanten op, en stom genoeg blijf ik ook nog eens het halstertouw vasthouden. Meneer dacht ondertussen aan de stroom te hangen en scheurde er in een rengalop vandoor riching stal. In de botsing was echter een van de haken van het hek achter een stiksel van mijn hemd blijven hangen, precies op borsthoogte. Doordat ik vervolgens even aan het halstertouw hing en die haak vast zit aan de weide.. jawel, SCHEUR in een flits mijn blouse horizontaal volledig in twee, mijn bh aan één kant in frut, en ik languit in het slijk... ga zo naar een vergadering
De staleigenaar heeft er erg veel plezier in gehad en ik ben maar snel naar mijn auto geslopen waarin ik gelukkig nog een regenjasje had liggen.
Groet
Elke
Warboel
