sandratien schreef op woensdag 16 augustus 2006, 9:58:


Moet je alleen niet in je zadeltas stoppen en vervolgens van je paard vallen terwijl deze er in een rotgalop vandoor schiet.......hihi

2 redenen :
1. Ik weet zeker dat ik er vroeg of laat toch weer op stap of er op een andere manier teveel mee ga doen.
2. Ik kan geen 2 paarden onderhouden, dus als weidemaatje voor mijn rijpaard is geen optie.

En nogmaals : Sterven is niet het ergste wat een levend wezen kan overkomen. Vraag dat maar aan de Dierenbescherming of aan iemand uit Congo/Rwanda/Bosnië/Kosovo om maar even een paar landen op te noemen waar het vernisje beschaving een tijdje overduidelijk afwezig is geweest.



Zie hierboven

Isapaardje schreef op woensdag 16 augustus 2006, 10:32:


Ja, en ik denk dat Fred je het allemaal kan en wil uitleggen hoe.

Isabel

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 16 augustus 2006, 10:10:


Uuuuh
Waar staat dat ding wat jullie bedoelen?

Knipex maakte zover ik weet altijd al een "hoefknijptang", voor smeden, om overtollige spijkertjes enzo mee af te knijpen of uit te trekken.
Zo een "hoefknijptang" is een totaal ander ding dan een amerikaanse "nipper", bijv. van merk Diamond, die speciaal bedoeld is voor bekappen.
Nou ben ik dus erg benieuwd of Knipex ook de goeie soort specialistische nippers is gaan maken....

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

klaas.feuth schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 21:35:


Je regio ligt ook niet naast de deur om even 10 minuten iemand met een flex bezig te zien.
Maar als je ooit eens in deze regio komt laat het me dan ff weten ?

Nick

Anna van Rheeden schreef op woensdag 16 augustus 2006, 6:22:


Hoi Anna, ik heb via Nils Holgerson (Sander) deze tang uitgekozen:

http://www.mustadhoofcare.com/eng/homepage.html

had er verscheidene geprobeerd maar vond deze a) goed in de hand passen b) gemakkelijk te bedienen door mijzelf...
Je kunt deze tang met 1 hand bedienen en ik denk, maar dat zal de praktijk nog moeten uitwijzen, dat dit een stukje kwaliteits gereedschap is.
Zeker als je meer paarden wilt gaan doen lijkt het mij dat je beter meteen goed spul kan kopen toch? Ik heb trouwens de 12 Inch.....
Ik wil trouwens hiermee niet zeggen dat andere tangen niet goed zouden kunnen zijn hoor...

Groetjes,

Wil.

Coulash schreef op woensdag 16 augustus 2006, 12:48:


Ik ben wel gek maar zo erg is het ook weer niet. Ik had hem in een heuptasje om mijn middel. Waarop ik vervolgens met de riem van het heuptasje over de knop van het westernzadel schoot terwijl Bright er in een vrolijke draf vandoor ging. Ik zat muurvast tegen de knop aangeplakt. En kon al dravende die riem niet loskrijgen. Tegenwoordig gewoon maar in mijn jaszak.

tambayo schreef op woensdag 16 augustus 2006, 12:49:


Voilà, hiermee is m'n punt dus bewezen. De redenen liggen dan bij jou niet bij het paard.
Als ik dit paard gekocht heb, was dat voor het leven. En heb ik de verantwoordelijkheid op mij genomen ervoor te zorgen wat er ook mogen gebeuren. (Jeezes klinkt zoals een huwelijk :) )Tuurlijk heb ik ook liever nog een rijpaard. Maar twee paarden is voor mij ook niet haalbaar. Moet ik haar dan maar laten inslapen, zodat ik een nieuw gezond rijpaard kan kopen? Tot als die ook nimeer meekan?
Sorry, zo denk ik er niet over.

Inderdaad vreselijk, Maar zelfbehoud (en van het nageslacht) is nog steeds de belangrijkste motivatie van het leven.
Vraag aan al die mensen die die conflicten overleefd hebben, of ze het nog de moeite waard vinden om te leven. Het merendeel zal hier ja op antwoorden. (Je hebt natuurlijk altijd een groep zelfmoordenaars, maar dat is dan weer een (voornamelijk) menselijk fenomeen.)
Ik wil het zelfs nog een stapje verder nemen. Waarom bestaan dingen zoals pijn en angst? Het leven zou toch veel simpeler zijn zonder die dingen? Het zijn biologische uitvindingen in functie van het zelfbehoud. Pijn is een waarschuwing dat het wezen in gevaar kan verkeren. Net zoals angst ervoor moet zorgen dat de mens/dier wegblijft van situaties waarbij hij beschadigd of gedood kan worden.

Ans

e m kraak schreef op woensdag 16 augustus 2006, 12:57:


Ik heb een kniptang van www.loesdau.de, met prima prijs-kwaliteit verhouding vind ik. Deze:


Groet,
Elke

sandratien schreef :

Hahaha, dat doet me denken aan een geweldig verhaal dat ik eens hoorde:

Een vrouw was met een sprong van haar westernzadel afgesprongen en bleef daardoor met haar voorkant van de BH in de zadelknop hangen terwijl ze al op de grond stond en het paard weg begon te lopen.
Zij, klein, en nogal stevig, stond op de tenen, hing aan het paard vast en kon niks doen.
Trui omhoog, BH omhoog getrokken, blote borsten en en vies mannetje dat zich een paar meter verderop stond te vergapen aan dit prachtige beeld.
En zij hem maar smeken haar te helpen los te komen....

Ik kan er niks aan doen, maar ik blijf dit telkens voor me zien wanneer iemand op de engelse manier van een westernzadel afspringt.

Greetz, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 16 augustus 2006, 14:10:

LOL he Pien? Geen beter vermaak als leedvermaak!
Goed, ik heb er ook nog een. Vorig najaar, fikse buitenrit gemaakt. 2 paarden, waarvan 1 een western, boomloos.
Voor de lol, het was nog warm, reden we door de genieplas. Die kan behoorlijk diep zijn, je moet wel weten wáár je er doorheen gaat.... )
Chaser is altijd supervoorzichtig, voelt kennelijk eerst waar ie wel of niet kan lopen. Het andere paard loopt schuin achter hem, komt in een kuil en zakt behoorlijk ver weg, diep in het water. Schrikt, neemt een sprong voorwaarts en staat weer in 50 cm. water. De ruiter was hier niet op bedacht en kiepert voor de westerknop op de hals.
Waarop haar paard vrolijk rond begon te bokken!
Ik kon er niets aan doen maar ja... ik had de slappe lach! Het was echt onmogelijk voor haar om achterwaarts weer in het zadel te komen hoor! + dat ze ook nog een teugel kwijt was.
Enfin, Chaser snel aan de kant gestuurd, ik weet dat het andere paard wel volgt.
Dan loopt ie in ieder geval verder i.p.v. rond blijven bokken...
Ze is er net niet afgegaan, dus geen nat pak. Maar ook op het droge kwam ze er niet af! Ze kreeg het gewoon niet voor elkaar om terug te kruipen en afstijgen lukte ook niet.
Uiteindelijk ben ik eraf geklauterd en heb haar paard gegrepen...
Toen heeft ze zich maar laten vallen.... want ze kreeg ook niet 1 been over de hals omdat hij niet wilde buigen.... Ze moest er zelf ook vreselijk om lachen en alle badgasten hadden dikke pret!
Naderhand bleek wel dat haar petje was gaan zwemmen.. maar ach.... beter als een nat pak...

)

Wil.

Spirithorses schreef op woensdag 16 augustus 2006, 14:10:


Ik zie het voor me!
Maar het paard bleef tenminste staan! Doet me denken aan enkele erg benauwde seconden, waarin ik met mijn bodyarmer aan de zadelknop van een paard hing - in volle gallop, in het bos, de voeten net niet aan de grond. De rest van het gezelschap had helemaal niks door en galloppeerde fijn verder, erg leuk. Ik let er nu erg op dat mijn kleding goed aansluit en dat ik heuptasjes zover aansnoer dat ik niet kan blijven hangen. Nou ja, had dat vieze mannetje ook een goede dag.
Trouwens, over BH's gesproken, daar heb ik ook nog een genant verhaaltje over........ Enkele jaren geleden wurmde ik mij door een propvolle trein met een enorme rugzak. Helaas moesten er nog meer mensen instappen en de druk werd aardig opgevoerd, ik werd met de massa meegevoerd door de trein heen. Bij een deur aangekomen dacht ik vast te zitten met mijn jas, maar ik voelde maar heel kort wat druk, toen niet meer. Ik schonk er verder geen aandacht aan, mijn jas was er nog, hopelijk niet kapot en lette meer op mijn rugzak om die tussen de mensen door te manoeuvreren. Wonder boven wonder vond ik zelfs een zitplaats in een volgend treinstel. Tot mijn grote verbazing zag ik even later een opgewonden puber langkomen die triomfantelijk met een BH zwaaide en brulde dat die zomaar in het gangpad lag. Ik dacht nog, wat genant als je zo'n ding verliest. Toen werd ik mij ervan bewust dat ik die morgen toch echt een BH aangetrokken had en dat die nu echt verdwenen was. Ik heb mijn rode hoofd maar snel verscholen achter een boek......
Monique

jose schreef op woensdag 16 augustus 2006, 11:42:

Op het gevaar af dat men dit bericht weer overslaat omdat het offtopic is....eerst maar mijn vraag:

Wat ik dus intressanter vind dan deze discussie is te weten waneer bij een paard de botmineraaldichtheid sneller afbreekt dan aangroeit.
Dit omdat er zoveel rondlopen met deze problemen.
Iemand ?

Dan speciaal voor Jose en geintresseerde :


En als ze dan maar flink met gewichtjes gaan spelen gaan de gaatjes weer dicht ?


En de botscan die de botdichtheid/botmassa meet , daar speciaal voor is gemaakt , is ook ouderwets , moet zeker ook ge-upgrade worden?
Een harder bewijs dan de foto's die hier uitkomen is er niet.
Nou....niet helemaal waar....er is ook een botpunctie gedaan, soort appelboortje waar ze wat bot mee uit je heup kunnen halen.
:) dit was om te kijken of de machiene het wel goed had want ze schrokken nog al.

Botten groeien zeker...anders zou een breuk ook niet genezen....maar botdichtheid ofwel het poreus worden hersteld niet meer als je ouder bent dan zo'n jaar of 35 (mens).
De botmineraaldichtheid neemt , zeker vanaf die leeftijd , sneller af dan dat het nog aan kan groeien.
Dit kan worden gemeten (Dexa scan) en wordt dan verdeeld in verschillende gradaties volgens een standaarddeviatie (SD) samengesteld door de WHO.

Zo heb IK het geleerd / vernomen cq ervaren.
Ik viel niet onder ernstige osteoporose....maar onder zeer ernstige , op die leeftijd zelden voorkomend en zelfs behoorlijk link.

Behandelingen bestonden toen meestal uit oestrogeen suppletie , uitsluitend voor het afremmen van de afbraak en de handhaving van de botmassa....maar wegens bepaalde risico's (kanker) wordt dat niet zomaar meer gegeven.

Bisfosfonaten (het middel dat IK kreeg en toen gloednieuw was, Didronel ) is het enige middel mijn bekend dat buiten het afremmen van de afbraak een KANS op toename van de botmineraaldichtheid kan geven (bij mensen).
Niet bij mij dus, helaas.


Yep....als je jong bent...en dus je botten nog sneller groeien dan afbreken.
Ik ben echter 47...en het verhaal ging hier ook om een relatief oud paard , ergens in of rond de 20 meen ik ?

Nergens...maar dan ook echt nergens heb ik ooit gelezen of te horen gekregen dat door het heffen van gewichten de botdichtheid toeneemt.
Allemaal slechte doktoren dus....ik zal ze eens doorsturen ?

Bronnen ?
Want die zullen ze vast willen zien.


Waar schreef ik nou dat ik op de bank ben blijven zitten ?
Ik zal het nog een keer langzaam schrijven...misschien is het dan leesbaar ?
O. a. : S p o r t s c h o o l , Z w e m m e n ?

Owja 1: ....o.a. betekend onder-andere wat wil zeggen dak nog veel meer en andere sporten / lichaamsbeweging gedaan heb.
Onder sporten valt bij mij niet het zitten op een bankie en pillen slikken.

Owja 2 : op een sportschool stoei je over het algemeen met gewichtjes en andere machientjes die tegendruk veroorzaken.
Uitstekend geweest voor mijn rugpieren.
Op muziek dansen op een plankie , wat ook op een sportschool gedaan kan worden....is niet mijn keus geweest. (ben een man he )

Ik hoop dak nu voldoende uitgelegd heb Jose , het zal vast weer te weinig zijn...maar goed.

Geloof wat je geloven wil....dan doe ik dat ook , oke?
Punt ?

Terug naar de paarden.

Nick

Monique Meijer schreef op woensdag 16 augustus 2006, 14:53:


Oh, verkeerd gelezen Pien, paard bleef dus niet staan.....

Nick Altena schreef op woensdag 16 augustus 2006, 14:55:


Nick, ik ben eigenwijs en weet dat ik gelijk heb. Waarom moet ik daarvoor bewijs aandragen?

Van mij mag je best de stelling aan blijven hangen dat de botten niet meer dichter kunnen worden na je 35ste, dat moet jij weten, lig ik niet wakker van.

Als ik alleen broze botten zou hebben, en iemand zou me vertellen dat die botter dichter kunnen worden, dan zou ik toch zelf even op zoek gaan.

Overigens vind ik het wel treffend: je bent anders altijd zo cynisch tov beroepshoefsmeden, dierenartsen etc. Maar je eigen artsen zijn heilig?