Ans Jondral schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 13:09:
> Nick Altena schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 12:29:
>
>> jose schreef op zondag 13 augustus 2006, 18:58:
> maken heeft. (Want dan klopt in haar geval de theorie niet, en
> is ze mank op het verkeerde been??)
>
> Ans
Nee, AdB werkt ook aan de dubbele longe, begint daar vaak mee als het paard te zeer kreupel mee.
@Nick: ze loopt nu al niet goed, met pijn en ellende. Door training kan dit in zeer rap tempo verbeteren, dus waarom niet gewoon aan de gang gaan?
Houden jullie met dit idee even in jullie achterhoofd dat paarden die volgens de AdB methode getraind worden, vaak al na een kwartier hun rug ontspannen? En dus pijnloos lopen? Wat kan dan dat eerste beginnetje van de training schelen dat er pijn is? Er is toch al pijn, dus wat is het probleem?
Als je zelf na jaren niet sporten ineens weer begint, heb je eerst ook even last, maar het is met de bedoeling dat het daarna beter wordt als dat het ervoor was.
Ans. De buitenste laag van je paard is letterlijk de spieren (even heel simpel gesteld).
Als de spieren (wat maar al te vaak het geval is) ongelijkzijdig zijn ontwikkeld, zwak zijn, pijn hebben e.d. dan zet dit het lichaam in een heel andere stand.
De spieren houden het skelet bij elkaar.
Je kunt je dus voorstellen dat een ander gebruik van spieren een heel andere skelethouding bewerkstelligt en een andere stand van de gewrichten
Je zet je paard daarmee dus letterlijk anders op zijn voeten.
Ik heb vaak genoeg het verschil in houding gezien van een paard voor en na training, soms een wereld van verschil.
Ik vind het logisch dat een paard wat niet gebruikt wordt verslijt. Met training wordt je toch zelf ook fitter en beweeglijker, waarom zou dat voor een paard niet opgaan?
Het verschil tussen een coach potatoe en een persoon die regelmatig sport, het is toch logisch dat de eerste sneller moe is en eerder klachten krijgt?
Wat zou volgens jou dan het 'goede' been moeten zijn welke kreupel zou moeten zijn en waarom?
Warboel
