Marleen den Arend schreef op zondag 13 augustus 2006, 18:53:
Sorry Ans...dat ik je zo aan het twijfelen heb gebracht door mijn opmerkingen.
Nu heb je er een probleem bij dus.
Toch mijn mening....en een vraag.
Zoals wel bekend zal zijn ben ik persoonlijk niet zo'n voorstander van Strasserbekapping om zeker 3 redenen.
1: de snelheid waarmee een paard in de tot op de graad nauwkeurige "juiste" stand komt te staan ?
Waarbij mijn tegenzin bestaat uit mijn gedachte dat geen enkel paard dezelfde voeten / benen en dus ook niet dezelfde gradenstand heeft en deze natuurlijke stand daarom per paard (-en voet zelfs) aangehouden dient te worden.
2: het snijden in de zool ?
Hier ...bij dit paard , is punt 1 alleen nog mogelijk door ook in de zool te snijden ?
Waarbij mijn tegenzin bestaat uit mijn gedachte dat je zeker de zool niet dunner moet maken bijv. vanwegen de pijnlijke gevoeligheid.
Met bij dit paard in het achterhoofd dat het elders ook al pijn heeft ?
Snijden in de zool heeft nmm. alleen nut als er een zweer uit moet , maar dan dus wel in de vorm van een plaatselijk gaatje.
3: De periode van gevoeligheid door bovengenoemde 2 oorzaken.
Waarbij mijn weerstand bestaat uit mijn gedachte dat een paard ten alle tijden sneller zal genezen indien het in beweging KAN blijven en ik dus het nut niet inzie van een 3 maanden stilstaan (omdat het niet lopen KAN ) met dagelijks misschien een uurtje verplichte beweging ? ( en een uur is al erg lang voor een paard dat van pijn niet lopen kan)
Zoals eerder beschreven zie ik dus het nut niet in van een drastische ingreep waardoor het paard maanden lang een grote en zekere kans heeft op een , in mijn ogen, zeer pijnlijk maar ook in mijn ogen....paardonwaardig bestaan, terwijl je wel met zekerheid weet dat het beslist geen gegarandeerd succes oplevert.
Nu ben ik geen Strasseraar maar een zeer simpele jongen met een soms zeer nuchtere (en voor sommige hinderlijke
) kijk op bepaalde zaken.
Stel:
Je mankeerd zelf iets....hebt daardoor pijn....maar kan je toch nog behoorlijk redden als mens. Dragelijke pijn heet het dan ?
Nu kan je , volgens de dokter 2 dingen doen.
Doorhobbelen....met wat gebreken ....maar wel doorhobbelen....evt. bepaalde zaken aanpassen en/of pijnstillers zodat je pijn zo min mogelijk wordt.....alles heel rustig an....alles duurt dan ook wat langer....maar toch , je kan wel doorhobbelen....
of:
een medische ingreep....waarbij ome doktor wel even waarschuwd dat je zo'n 3 maanden opgenomen wordt in een speciale rubber bed en in die 3 maanden een verschrikkelijke pijn kan krijgen , of als i hetzelfde probleem al vaker bij de hand heeft gehad...je zelfs met zekerheid heel veel pijn krijgt ?
Je vraagt nog even om pijn bestrijding ?
Mwah....daar doen we niet aan.....niet bij deze techniek.
Die zelfde ome doktor verteld je daarna ook nog dat je dan eigenlijk ook niet eens de garantie kan krijgen dat je na die 3 maanden pijnloos bent....maar misschien net zoveel pijn hebt als voor de operatie....of wat meer...of wat minder....
Wat zou je voor je zelf voor een keuze maken ?
Trek dit verhaal door naar je paard.... want waarom zou je voor je paard een andere keuze maken ?
Zo kijk IK tegen het leven van mezelf...en dat van mijn dieren aan.
Het is een keus Ans...die je toch echt geheel zelf zal moeten maken.
Vraag wel naar meer info bij de grote jongens...ervaringen bij andere vergelijkbare situaties en trek daarna pas je conclusie.
Succes
Nick
Warboel
