Margot van Lare schreef op donderdag 10 augustus 2006, 21:24:


Dat vind ik zo'n typische strasser uitspraak. "Het hoort bij het proces".
Paard kan niet lopen van de pijn, maar geeft niet, want het hoort erbij. Dat KAN toch niet!!! Is onnodig die pijn, en is toch te zot dat je dat maar als gegeven accepteert.

Middeleeuws vind ik het. Even doorbijten en dan komt het wel weer goed.

Als je paard het nu goed doet, ben ik blij voor jullie allebei. Maar blij met deze strasserpraktijken ben ik niet.

Isabel

Wil schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:08:


hmm
tsja weet niet welke je bedoelt... maar bijna iedereen is al weg! alleen de meest rechterpoes, grijs gestreept met witte voeten en buik is er nog, van de eerste foto . Lotje. is weer door het lot geraakt; takje /nageltje van broer of zus in dr oog. dierenarts kosten ohohoh. wij houden altijd de pechvogels. eerst een met een open borstje, wat nu vollledig dichtgegroeid is. toen 1 die werd door de hond opeens gebeten: kaak gebroken op 2 plekken. later ook nog eens (door de hond weer perongeluk) in shock geraakt. is nu weer helemaal ok, met wel een lichte tik er aan over gehouden maar goed.
en dan nu Lot weer! maar, zij gaat as. zaterdag naar een lieve man in rotterdam, die al een ook ander zusje(de donkerste uit het 'grijze nest' [2e foto]) van haar heeft. maar omdat hij werkte en zij 4 keer per dag behandeld moest worden hebben wij zolang de zorg op ons genomen.
eigenlijk is het hier al een stiekem opvangcentrum (mn paardje natuurlijk ook, je kent et verhaal denk ik wel)
ach, dan weet ik wel waar ik het van heb :)

Marielle

Isabel van der Made schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:33:


Is misschien wel zo, maar met natuurlijk bekappen had mijn pony ook pijn gehad, alleen met hoefijzers niet. Dan had hij namelijk geen last gehad van het enorme gat in zijn zool. Met ijzers had het de grond niet geraakt.

Verder doe ik hier geen uitspraken over, want ik weet er niet zoveel van als jij.

En nee, hoefschoenen waren geen optie omdat ik toen verschillende soorten had geprobeerd en niks paste vanwege zijn hele lange voeten.

Margot

sandratien schreef op donderdag 10 augustus 2006, 17:28:


Wat ik niet begrijp is dat iemand met een dergelijke professionele smetvrees nog bij jou in de buurt durft komen!

Egon,
Met groeten uit de mistige regionen van Mars

Isabel van der Made schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:33:


Even ??
IK heb begrepen dat dit "even" ook wel eens een behoorlijk poosje "even" kan wezen.
Dat is al een punt waarvan ik denk , me af vraag eigenlijk... met welk nut dan ?
Want als dit 'even' wat langer duurt zal het ook al die tijd geen tot nauwelijks beweging hebben ?
Is dan het "voordeel" na deze periode zoveel groter door dat snijden in die zool dan zoals we het hier zonder snijden in de zool maar met al die tijd beweging doen ?

Ik zou zoiets , zon drastische ingreep , hoogsten begrijpen als er al totaal geen beweging meer in het paard zou zitten vanwegen de pijn.
Maar dan nog...zou ik eerst naar schoenen grijpen dan bewust zo in te grijpen.


Nick

Margot van Lare schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:50:


Smit schoenen passen altijd...die worden toch op maat gemaakt , dus ook voor lange voeten ?

Nick

Margot van Lare schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:50:


Ik hoop niet dat je pony ooit nog iets ergs zal hebben, maar stel dat, - of iemand die je kent, je kan die rubber pads onder de hoef tapen.
Dus er is een alternatief met minder pijn.

Ik zal ze er eens bij zetten, je weet nooit of iemand er wat aan heeft.

http://www17.serrahost.com/servlet/equinepodiatrynet/Categories?category=Pads

Ik weet zo gauw niet waar ik een foto kan vinden met die dingen onder de hoef geplakt, met tape dus.

Ik heb ze in mijn kast liggen voor je weet maar nooit.

Isabel

jacqueline postmes schreef op donderdag 10 augustus 2006, 18:48:


Hoi Jacqueline, ik weet het. We zullen eens zien wat een goede drager is, zo zacht mogelijk voor dit overgevoelige paardenhuidje....

Groet,
Wil.

Isabel van der Made schreef op vrijdag 11 augustus 2006, 0:08:


Had van leer en rubber zelf iets gemaakt, maar zijn gewicht bleef er nog wel op staan. Dus pijn had hij wel

Bedankt voor de tip trouwens!

Margot

marielle schreef op donderdag 10 augustus 2006, 23:36:


Ik bedoelde de foto in Mijn Album, die begint met jouw paard. De foto: 3 luilakken. En dan het meest linkse slapende poesje... de allerdonkerste, dat vond ik een skeetje!
Oh, ik hoef geen poesjes erbij hoor! Heb 3 volwassen rondlopen en een kitten, een volledig cyperse... ze heet Emmetje.. omdat ze zo'n duidelijke M op haar voorhoofd heeft.

Doei!

Nick Altena schreef op vrijdag 11 augustus 2006, 0:05:


Nee hoor Nick, ik vond dat 2 jaar geleden ook geen optie. Het enigste wat ik zeker wist was dat dit het allerlaatste paar ijzers zouden zijn... Nu, zoals je wel weet werd de beslissing iets eerder genomen door de glijpartij en afbrekende voeten door losliggende voorijzers... Door een noodsmid moest er toen vrij rigoreus ingegrepen worden... en ik denk nog steeds dat dit heel erg dicht bij een Strasser techniek heeft gezeten. De korrektie was eenvoudig TE groot om in 1 keer te doen.
Maar ja, we moesten wel. Slechts 1 dag later kon ie dus op de pijnstillers.
En ik kan me nog heel goed herinneren hoe ie hier over het supervlakke fietspad liep.
Niet echt in z'n hummie. Zelfs met hoefschoenen, want ook uit nood heb ik indertijd snel de Easy Boots aangeschaft. Maar zelfs daarbij liep ie uitermate gevoelig.
Dit heeft heus wel zo'n 2 weken geduurd. Dat ik alleen maar wandelde voor de broodnodige beweging. Als het aan hem gelegen had was ie fijn in z'n weiland gebleven!
Dus als ik het overnieuw zou moeten doen.... iets paardvriendelijker graag.

Groet,
Wil.