Monique Meijer schreef op donderdag 10 augustus 2006, 7:43:


Och Monique , wat vervelend!![zeg maar gerust k*t!!!] En het is toch een aardige periode eigenlijk best wel goed gegaan , tenminste zo lijkt het voor mij dan he!
Ik wens je veel sterkte!en hoop met je mee!

Gr Esther

Monique Meijer schreef op donderdag 10 augustus 2006, 7:43:


Niet in paniek slaan joh. Wacht eerst even rustig af tot de therapeut komt. Misschien is haar schouder wel weer uit de kom gegaan. Of krijgt ze er nu pas echt spierpijn van. Het is vreselijk om te zien dat je paardje iets heeft en het enige wat je nu even kan doen is haar heel veel knuffelen tot de therapeut komt.
Maar het is een hele goede toch en hij heeft jullie al vaak geholpen? Beetje de moed erin houden!

van lennep schreef op donderdag 10 augustus 2006, 7:21:


De een zegt: nooit aan de straal komen, de ander zegt: als je de hoefwand ver hebt ingekort, komt er opeens (te)veel druk op de straal te staan. De straal is dan niet berekend op zo'n plotselinge slijtage van de hoefwand.
Dat laatste vind ik wel aannemelijk klinken. Wat ik doe: als de straal ver (vanaf 3 mm.) uitsteekt kort ik hem zo ver in dat hij 1 of 2 millimeter van de grond af zit.
Dan kan hij rustig herstellen en uitgroeien totdat hij de grond weer raakt. En dan kan hij zich rustig aanpassen.
Daarna kom ik niet meer aan de straal, tenzij het paard echt een megagrote straal krijgt en er gevoelig door gaat lopen.

Arno8 schreef op donderdag 10 augustus 2006, 8:21:


Arno, de bedoeling is dat de straal altijd, bij elke stap, de grond raakt.
Een straal die teveel uitsteekt kan kneuzingen veroorzaken, maar haal hem dan niet verder weg dan maximaal gelijk aan de hoefwand.De schok absorberende functie moet niet verminderd worden he.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Monique Meijer schreef op donderdag 10 augustus 2006, 7:43:


Sterkte Monique, we leven mee!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

sandratien schreef op woensdag 9 augustus 2006, 20:31:


Nee, je bent gewoon de enige met pech (op dit moment)
Ik doe alleen handschoenen aan als het te smerig wordt, als er mest uitgespoeld moet worden of zo. Maarrrrrr ik was altijd wel meteen nadien m'n handen voor ik weer op m'n nagels ga knagen.

Monique Meijer schreef op donderdag 10 augustus 2006, 7:43:


Sterkte en duimen maar met zijn allen dat het goed afloopt.

Esther