Als de bloesems hun werk gedaan hebben moet je ze niet blijven geven of zelf
in nemen.

Marsha de Blieck schreef op Mon, 10 May 2004 22:58:49:


Nee hoor ik ga Falka niet inzetten voor iedereen, maar als iemand echt heel bang is vind ik het helemaal niet erg dat ze ook eens op haar rijden, ze voelt het gewoon aan en zorgt. Nu ik al beter ga, wordt ze bijvoorbeeld bij mij al een stukkie pittiger Ze kijkt volgens mij doodgewoon waar ik aan toe ben. Temperament heeft ze wel hoor. Maar je bent ook welkom hoor, zover is Friesland niet voor jou is het denk ik iets meer dan een uurtje.

Groeten Esther

Piet schreef op maandag, 10 mei 2004, 22:51:


Ja ik begrijp wat je bedoelt, ik zou best wel eens de proef op de som willen nemen met een paard dat al eczeem heeft ontwikkeld, en kijken wat er hier gebeurt. Vaak gaat het met eczemers aan de kust ook een stuk beter. Alleen dat wordt toegeschreven aan de LUCHT, niet aan de bodem. Gangbaar is de gedachte dat het door de mugjes komt, en daar heb ik mijn twijfels bij gekregen. Er vliegen hier hele wolken van die muggen in het veen.

Groeten Esther

Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 23:32:


Ik gebruik geen middel tegen JKK, dat ruk ik met de handschoen uit.


Ehh... Ik heb eerlijk gezegd niet zo'n hoge pet op van het gemeentebeleid in het algemeen. Het zou me niet verbazen, tis niet voor het eerst dat ik gemeentes dingen zie doen waar je als burger een vette boete voor zou krijgen.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 3:31:


Er zit wel een verschil in ras hoor! Heb ook wel puppies opgetraind voor de Stichting Hulphond (vroeger SOHO-honden) en die konden inderdaad heel goed leren volgen. Mijn eigen Kuvasz (een nogal dominant en zelfstandig soort hond) had daar bij tijd en wijle toch wel meer moeite mee hoor!


Dan moet hij wel eerst luisteren, en dat is een beetje een kip-en-ei probleem. Als je een hond hebt die voortdurend trekt (en die zijn er) wanneer wou je dan belonen? Je zal hem toch eerst minimaal een keer naast je moeten zien te krijgen om daar een beloning te kunnen geven. Een keer zo hard trekken dat hij naast je komt werkt dan prima.


Ook hier ligt het maar weer net aan welk dier je hebt. Als jij bij een dominante hengst staat die voortdurend jouw priveeruimte binnendringt dan is zo ongeveer het gevaarlijkste wat je kan doen hem met eten op wat meer gepaste afstand te krijgen. Rust is ook geen optie want het gaat hem niet om rust, het gaat hem erom om zoveel mogelijk jouw ruimte binnen te dringen.


Schuren is disrespect. Een ondergeschikte schuurt zich niet ongevraagd aan de hogere in rang. Een paard dat zich aan je schuurt zegt als het ware "volgens mij ben jij niet mijn leider".

Groeten,
Frans

Loke wordt in de zomer twee jaar.
Vorig jaar begon zijn moeder telkens haar been op te trekken als hij wou drinken.
Boos om te kijken en luisterde hij dan nog niet dan hapte ze in zijn pels.
Hier heeft de merrie er zelf voor gezorgd dat het afgelopen was.
Ook bij het veulen dat ze er voor had.

(nick)

(frans)

Ik los dit op door zelf aan te voelen (of zien) wanneer mijn paard graag wil schuren, en ik neem dan het initiatief en begin ze lekker te krabbelen.

Vind het namelijk niet prettig dat mijn paard zo respectloos tegen mij gaat zitten schuren (je zou dr nog es door om kunnen vallen), maar ik gun het paard dat krabben natuurlijk wel.

Mooi opgelost, toch?

Groet Ilona

Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:27:

Ik schreef dit wat onhandig:

Afgezien van het kromme Nederlands wilde ik eraan toevoegen dat iedere keer wanneer het hem lukt om je ruimte binnen te dringen dat hij daarmee punten scoort. Als hij genoeg punten heeft gescoord is het volgende wat hij doet zijn tanden in je schouder zetten. Hij heeft dan immers al uitgetest OF er wat gebeurt als hij jouw ruimte binnenkomt. En als dat zomaar ongestraft kan dan is hij klaar voor het volgende.

Capricho (hengst van Peter) deed dat ook, en in dat geval reageerde ik ook te lief. En kwam inderdaad even later zijn tanden tegen. Na een paar wat fellere reacties van mijn kant, wijken-voor-druk, achteruit laten lopen en vooral die snoet van hem op minimaal een halve meter houden (nee hoor, niet zo) vond hij ineens dat ik toch eigenlijk MEER de leider was dan hij. En vanaf dat moment was zijn houding totaal anders, liep hij als een hondje mee en ging wijken voor druk ook fantastisch.

Horsemanship is niet zozeer het volgen van een standaardpakket maar vooral leren inschatten met wat voor paard, wat voor situatie je te maken hebt en je handelingen daarop afstemmen. Er wordt zoveel gegeneraliseerd door mensen, zoals met het verhaal met die autosleutel, ze denken dan ineens dat ik dat bij ieder paard doe. Misschien dat die mensen zelf altijd bij ieder paard het standaardrecept toepassen maar bij mij hangt dat dus echt van het paard en situatie af.


Let hierboven op het woordje "ongevraagd".

Groeten,
Frans

Petra schreef op Mon, 10 May 2004 21:13:20:


Is hier wel een èènduidig antwoord op te geven,Petra?
Zal het per paard en/of ras niet verschillend zijn?

Als ik hier kijk.............
Èèn rit de bergen in van ander half uur, met zes paarden.
De èèn staat na afloop te druipen van het zweet (de dunste).
Een ander haalt wat zwaar adem.
En de rest staat er bij alsof ze niet weg geweest zijn.

Mocht er dan nog wat voer liggen, reageert ook niet elk paard het zelfde.
Zo ook met water.
Sommige beginnen telijk te drinken.
Anderen zetten zichzelf in de ruststand.
En weer een ander zoekt elk strooitje die hij kan vinden.

Wat er "mis" kan gaan...............koliek?

Hier krijgen ze zelden krachtvoer na inspanning.
Wat hooi en dat was het.

Nick Altena schreef op maandag, 10 mei 2004, 20:59:

Je kunt een merrie tot de laatste dag voor de bevalling rijden en een week erna ook. Spenen speelt wat dit betreft geen rol. Wél een rol speelt de perceptie dat een veulen de merrie 'leegzuigt' en deze conditie verliest. Dit is een kwestie van goed voeden.
Een ander punt is dat wanneer men graag de merrie jaarlijks wil laten werpen de belasting vrij groot is. Wederom een kwestie van voeding.
Bij paardenmelkerijen geldt een heel ander motief; de merrie wordt alleen maar gedekt om de melkproductie op gang te krijgen en het veulen gespeend opdat er zoveel mogelijk melk in de productie vloeit.

Voor het veulen heeft spenen alleen maar nadelen en ook voor de toekomstige eigenaar/rijder(ster) is opgroeien (dus opvoeden) in de groep een groot goed.

Wij laten het veulen gewoon lekker in de groep en fokken hooguit om het jaar.
Zoekt er nog iemand een.....

Huertecilla schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:46:

Je weet veel van drachtigheid, he?

Hoe zie jij voor het eerst dat een merrie drachtig is?

jo schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:30:


Je beschrijft precies wat er hier nu ook gebeurt ) Hoe oud was Loke toen het echt niet meer mocht? Ik ben trouwens blij te weten dat er meer mensen dus ook NIET afspenen. Ik krijg nogal eens te horen van mensen dat het veulen erg onzelfstandig zou worden door niet af te spenen, en eerlijk gezegd geloof ik daar niet zo in. Het veulen leert ook genoeg van de anderen, en plakt eigenlijk helemaal niet zo aan mams. Hoe doet Loke dat??

Groeten Esther

e m kraak schreef op maandag, 10 mei 2004, 19:00:


---Ahaaaa, op die fiets
Nu snap ik de gedachte erachter, bedankt voor de uitleg! Is inderdaad ook een goed standpunt...

Groetjes,
Linda

Esther schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:58:


Hij was èèn jaar en ongeveer drie maanden.


Hij mocht al niet meer drinken.
toen heeft hij twee maanden met zijn grote zus op een andere plek gestaan.
Hij hing al erg aan haar.
Bij terugkomst was zijn moeder "op voer"/verzorgpaard ergens anders geplaatst.
Dat ging niet zo goed, na twee maanden kwam ze weer terug.
Loke herkende de spenen meteen ;)en wou weer gaan drinken, maar dat kon hij op zijn buik schrijven.


We zijn nu een half jaar verder.
Hij hangt nog steeds aan zijn zus.
Roepen elkaar en als je met een groep op pad gaat, wilt hij haar kunnen blijven zien.
Maar in de wei zoekt hij anderen op, een oudere ruin, daagt twee andere ruinen uit, loopt af en toe achter zijn moeder aan of is jalours als zijn zus wordt aangehaalt.


Hij is hier èèn de elf.
Misschien als je alleen moeder en veulen samen hebt, dat hij dan meer onzelfstandig kan worden.
Ik heb ook wel eens gedacht: hoe moet het gaan als ik alleen met zijn zus weg wil.
Maar het valt mij 100% mee.
Zij gaat rustig mee, roept af en toe een keer achterom.
En hij heeft inmiddels geleerd dat ze wel weer terug komt.

Ik zou me niet gek laten maken.
Gewoon je gevoel volgen.
Terzij je binnenkort het veulen wilt verkopen, dan zou ik ze afwennen van elkaar.

Marsha de Blieck schreef op Mon, 10 May 2004 22:57:48:


Hoi. dat is wel een heel eind voor me hoor. Ik woon namelijk vlakbij Apeldoorn.
Er zijn wel andere mogelijkheden. Wil je die weten mail me maar even.