Christel Provaas schreef op maandag 24 juli 2006, 7:23:


Wij wonen vlak bij de Waddenzee: vinden we na al die jaren TOCH nog een voordeel van het op de vlakte wonen: hier is NIX voor die rotvliegen om in te schuilen: geen bomen, geen struiken, etc.

Dus hierbij is iedereen uitgenodigd om snel langs te komen boven Dokkum MET paard voor een heerlijke buitenrit van 2,5 uur met gemiddeld 6 dazen(niet per uur, maar tijdens de hele rit : is toe doen toch?

ps. ben intussen aan het testen: een vriendin van mij was in Mongolie te paardrijden op de steppe: daar behandelen ze de paarden VOOR ze gaan rijden met Dettol (desinfecterend middel). Vanaf vandaag is de mijne afgesponst met verdunde Dettol in water na de afsproeibeurt. Ze deden het daar (Mongolie) met onverdunde Dettol, maar dat durfde ik niet.
Ze staat in het land met 3 anderen die 'gewoon' dat dure spul op zich hebben: we testen en houden jullie hier op de hoogte!

Groeten Bianca

van lennep schreef op maandag 24 juli 2006, 0:08:


Hoewel het natuurlijk een aardige basis is, beperk je je op die manier wel. De instructeurs waarvan ik je vertelde waren parelli mensen die op een gegeven moment het licht hebben zien aangaan, zijn gaan klikkeren en zo moeilijker oefeningen hebben aangeleerd. O.a. omdat ze van het opvoeren van druk afwilden. Daarvoor in de plaats wilden ze dat hun paard mee ging denken.. Nadeel vind ik nog altijd dat ze schijnbaar niet kunnen werken zonder die wortelstok. Een paard wat je clikkerwise maakt en waar je mee verder werkt stelt soms "uit zich zelf" oefeningen voor die bij Parelli pas op niveau tig "mogen". Het vraagt een trainershoofd dat ontdaan is van alle voorschriften om te zien wat je paard je aanreikt en hoe je daarvan gebruik kunt maken om halverwege in te stappen in een moeilijker oefening. Wat aan de andere kant weer niet wil zeggen dat je altijd maar voor de vuist weg werkt. Het is wel degelijk van belang dat een oefening in je hoofd zit en dat je elke poging richting een goede uitvoering van dat plan scherp getimed kunt bridgen en belonen.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Christel Provaas schreef op maandag 24 juli 2006, 13:34:


Ik bespreek dat liever hier niet.

Dat hij nu voor de kar komt - tenminste ik hoop dat dat lukt - is ook mede vanwege het feit dat hij nog niet in conditie is, en hij heeft op dit moment een zwakke enkel. Ik kan zelf vanwege mijn rug de stap niet lang volhouden, en voor hem is het juist wel beter om vooral veel te stappen.

Hahahaha, ja, zo was het ook ongeveer
Ze wilde ook nog dat ik Diesel zou longeren en ze keek raar op toen ik zei dat hij dat waarschijnlijk niet eens kan en ik dat niet wilde uitproberen omdat ik dat een zinloze bezigheid vind (sorry José, maar ik wil niet weer een discussie uitlokken). "Hoezo, doe je dat niet, kán hij dat niet eens ?": ", vroeg ze en ik heb haar geantwoord dat ik dat niet ideaal vind voor de gewrichten en ik liever op de fiets ga, of wandelen.

Bovendien zie ik niks in een paard zo wegjagen, ik zou dat ook op een andere manier (los) hebben kunnen laten zien als ik dat zou willen, maar ik had geen zin mijn paard voor haar op te jagen, mijn haren stonden tóch al rechtop alleen al van haar uitspraak en ja, dan word ik dwarsig want het gaat me om míjn paard en háár kortzichtigheid.
Dus ben ik er zelf opgeklommen en heb wat in de bak rondgestruind om haar Dies te laten zien. Toen zijzelf erop en dat was dus geen succes.
Hoe langer zij op zijn rug zat - hoe meer ik het gevoel had dat dit een verkeerde match was dus haar er maar weer afgehaald, verder netjes gebleven, maar nog vóór ze weer thuis was had ze al een mail van mij waarin ik schreef dat ik niet het gevoel had dat zij en Diesel bij elkaar matchen.

Kreeg nog een belerende mail terug van haar waarin ze schreef dat ik hem zo naar mijn hand gezet had en zulke andere hulpen dan 'normaal' geef dat hij niet door anderen te rijden is (hoezo beginners lespaard?).
En dat ze het gevoel had dat ik Diesel helemaal niet wilde verkopen.
Tja, maar niet op teruggereageerd.

2 dagen later kwam hier de ideale familie voor Diesel het terrein opgelopen, mensen waarvan je binnen 2 minuten voelt dat het goed zit, dat je aan hun je paard graag zou meegeven en hij is inmiddels ook aan hen verkocht. Hij komt hier vlakbij te staan en zaterdag gaan we hem met ons allen te voet brengen.

Zo kan het dus ook gaan.
Groet, Pien

Vitelli schreef op zondag 23 juli 2006, 20:34:


Hallo,
Met steekvliegen bedoel ik alles wat steekt. Horzels zijn die grijze steekdingen? Die noem ik paardevliegen of zoals ze hier in de buurt genoemd worden, Bremsen. Ik ben er nu trouwens achter dat mijn zelfgebrouwen middeltje beter helpt dan die middeltjes uit de winkel. Helaas helpt het niet 100%, maar goed, dit is tenminste iets (en het is veel goedkoper, vooral als je moeders kruidenrekje plundert (schaam).
Ik wil nu nog varieren met de hoeveelheden. Wellicht kan ik het nog wat verbeteren.
Ik ga weer met mijn voeten in een bak ijskoud water, ik heb twee weken vakantie en het is hier niet uit te houden. Toch wel fijn als je op je werk airco hebt!
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 24 juli 2006, 14:58:


Hallo Airco-meisje! Tjsa... in je vakantie heb je recht op ontbering! )
Die grijze steekvliegen, paardenvliegen, heten dazen of regendazen.
Drents dialect is 'blinden'....
Horzels lijken veel meer op een wat groot uitgevallen bij. En ze vliegen traag en brommen hard. Ze vliegen ook altijd met een krom achterlijf... Dit om de eitjes af te kunnen zetten op de paardenbenen... juist; de gele dingetjes die je er zo moeilijk afkrijgt. Met een puimsteen schuurblokje trouwens wel...
Drents dialect voor horzels: 'kromkonten'!

En, bevalt dat? Zo'n bak ijswater?

Groet,
Wil.