silvie schreef op donderdag 20 juli 2006, 22:47:


Hoi Silvie.

Heel veel sterkte. Zo kort achter elkaar. Was je erbij??

Nel.

ingrid van der post schreef op dinsdag 18 juli 2006, 20:09:

en zeker als er idd geen schaduw in de wei is.
ik zet Evy tot 13.00 uur in de wei dan zet mijn vader haar om 13.00 op het zand achter onze loods ,dan staat ze op een breed pad met aan de ene kant schaduw van de loods en een de andere kant staan een rij bomen , dus daar komt geen zon. daar staat ze tot een uur of 19.00 en dan zet ik ze tot een uur of 22.00 nog even op de wei en snachts staat ze binnen. ik ben echt blij dat we deze mogelijkheden hebben met dit weer...

kom in een manege vandaag ,en de meest prachtige dieren staan daar constant in een box van 2 bij 3 hun dagen te slijten.
EEn prachtige arabische merrie met haar veulen die zn energie niet kwijt kan.
Schandalig!!
Ik heb ze allemaal begroet en ben als de sodemieter weer weggevlucht van deze elende.
Mijn invalide protege dacht dat zijn paard daar beland was ,anders vermijd ik deze plekken.
Verkeerde bussines is t .
mensen lopen daar rond en zijn ook niet bepaald happy.
Wat dat betreft houd de ellende vanzelf stand.
Weet gelukkig zelf hoe t is om elke dag mijn lieve dieren te begroeten zonder daar veel van te vragen en mij alles te geven en ik hun meer.
Zo hoort t .
Armoede is t .
Gevoelsmatige armoede .
Trudy

shanna schreef op donderdag 20 juli 2006, 23:07:


Of dat de stekebeesten niet onder de douche gingen !!!

Mooi project gemaakt op t land!
Er was een partij gewassen grindtegels over en ik heb daar een project van gemaakt.
ze zijn ruw en erg bevordelijk voor natuurlijke slijtage voor de voetjes van de paarden
Terwijl ik ze aan t leggen was ,bleef notje ,mijn lieve shetje constant bij me en met zijn lieve neusje en kusjes in mijn nek heb ik weer wat kunnen creeeren wat weer een aanvulling is.
Ik had de fantasie dat de wilde paarden over de rotsachtige bodems hun voetjes natuurlijk konden afslijten en de straal en zodoende t hoefmechanisme mooi gestimuleerd werd en zo werkt t ook.
T heeft n tydje geduurd maar zowel vera als notje lopen nu ongehinderd over allerlei bodems zonder gevoeligheid
Ik ga nu expres met allebei ,want notje is nu handpaardje geworden en dat gaat prima,)))))mee naar een pony,paardenclub waar nog veel misstanden zijn.
Ik zeg niet veel ,alleen als er weer echt geslagen word en dan doe ik mn """"""open.
One mare and a pony can make a difference
trudy

knip
knip

Ik zal proberen uit te leggen wat er gebeurde tijdens de Equine Touch demo.
Holly was niet gevoelig op haar rug en kruis maar wel in de voorhand en vooral de singelplek. Ze stond ook erg onderstandig met de voorbenen, ze was dus iets aan het ontlasten. Gevoeligheid van de hielen is hier niet in het spel. Na de ET-beweging over de Pectoralis ascendens aan de rechterzijde ontstond zelfs een tijdelijk spierspasme.
De Basic Body Balance zorgt ervoor dat het lichaam bewust wordt van afwijkende spierspanningen en dat resulteert erin dat de spieren weer terug komen in een normaaltonus en daarnaast wordt de bloedcirculatie en lymfeafvoer gestimuleerd.
Dus Holly heeft een 'zetje' de goede kant op gehad bij het herstel van haar blessure, die door niemand anders was opgemerkt. Pien heeft haar ruim de tijd gegeven te herstellen en de tweede keer was ze al een stuk minder gevoelig. Waarom ze die blessure heeft gekregen is koffiedik kijken, dat hoeft niet een cowboy zwaai van een zadel-beugel te zijn.
We zijn gewoon blij dat ze een stuk beter in haar vel zit.

Grts Annemieke
- helping horses by educating people -

Susanne van Eijk schreef op zaterdag 15 juli 2006, 17:36:

notje t shetje waar ik voor zorg is een beetje t zelfde verheel.
Hij lag alleen nog maar in de stal en de eigenares wilde hem in laten slapen.
Ik nam die ochtend afscheid en hij hinnekte keihard en ik ben rigoreus aan d e gang gegaan.
Ik bekap zelf vera mijn merrie al 2 jaar en geduld is echt een schone zaak.
Er lopen veel factoren mee .
Stress ,te veel en te weinig.
Dus ,elke dag minstens aandacht ,liefde .!
Ik pluk elke dag 2 manden brandnetels ,wat ze helemaal graag opeten.
Dat is bloedzuiverend en reinigend
Langstelig gras pluk ik en daarbij oud hooi onbeperkt.
En vooral heel veel liefde of je er nu bent of niet!!
Dat is de redding geweest voor notje en natuurlijk ook voor vera ,want die had al een zweepverleden achter de rug he.
Ze blinken nu allebei uit in gezondheid en de bekapping (eens in de week anderhave )is een constante aandacht .
Hoop dat je er iets aan hebt en anders contact je me maar .
Ik zal mijn tel nr er bijzetten.
groet trudy

Een van onze paarden heeft een wond onder haar oog. De vliegen in acht nemend, en dan vooral de maden die daaruit kunnen volgen, moest ze dus best op stal van de dierenarts. Wij hebben wel stallen die dicht kunnen, dus daar staat ze nu in. Maar ik vroeg me af wat jullie zouden doen als je echt alleen een inloopstal hebt?
Misschien komen er nog hele goede ideeen, aangezien ze eigenlijk 2 weken op stal moet blijven en het andere paard gewoon buiten loopt...

Annemieke B schreef :

Het leuke is dat Holly alleen maar beter gaat lopen.
Je behandelingen hebben hun eerste aanzet daarvoor gedaan Annemiek.
Het ziet ernaar uit dat we Het Ideale zadel nu ook voor haar gevonden hebben in de vorm van de Malibaud.
Vandaag in de les, met Anne (Snoopy) een geheel ontspannen lopende Holly die de achterhand steeds meer durft te gebruiken. Na een bijzonder pijnlijke tijd is zij een paar jaar geleden geopereerd aan een botchip in haar linkerachterbeen en daarvan slecht gerevalideerd en zo hebben wij haar 2 jaar geleden gekocht.

Na heel heel veel zorgen om dit paard zag ik vandaag een heel ontspannen Holly die haar rijder ook heel anders 'droeg', met meer vuur, overgave, blijdschap ook. De achterhand duidelijk aanwezig en ook qua energie voelde het heel goed. Nu is Anne ook enorm verbonden met haar en dat zie je terug in hun gezamelijke vorm van rijden.

Hanne heeft de les daarna op Holly gereden en dat was ook al zo mooi.
HC, beide meiden hebben met Holly zonder beugels op de Malibaud rondgegalloppeerd ! Ze geven beiden aan dat ze haar veel beter kunnen voelen en dat het veel makkelijker is de hulpen op een nóg subtielere manier te geven (en we zijn al zo subtiel daarmee). Wat de balans betreft was het bij Hanne nog in het begin heel even zoeken in de galop, maar ze had het zo weer gevonden. Anne heb ik niet één keer scheef zien zitten of weg zien glijden (dat kan heel goed op de gladde Malibaud).

Ik vond het een heel mooie ervaring.
Op de westernzadels rijd je door de lage zitvorm ook zeer verbonden met je paard, maar de zadels zelf zijn wat zwaarder, logger en ik ervaar de Malibaud als verfijnder en subtieler.
Ik merk dat je benen bij de westernzadels veel meer in een vorm gekneed worden, ook al heb je alleen de fenders zonder kussens (lap leer) maar die zijn breed en daardoor minder buigzaam. Het ligt ook aan de vorm van de zadels, maar bij sommige reiningzadels die wij hebben liggen je benen meer naar voren door de vorm en de ophanging van de fenders.

Bij de Malibaud is er dus niks, je moet zelf je vorm zoeken.
Leuke uitdaging, zeker in combinatie met een veel kwiekere Holly.

Groet, Pien

muriela schreef op donderdag 20 juli 2006, 14:35:


Een Join-up doe je EEN keertje (en dan goed) en daarna hoeft het niet meer!
Dan heb je van je paard vertrouwen gekregen en moet je dat met andere methoden uitbouwen (clickeren etc). Wanneer je haar daarna weer iedere keer wegstuurd (2e, 3e join-up probeersel) ben je haar vertrouwen weer aan het kapot maken, ze wil bij jouw komen en jij stuurt haar weg, de groep uit! Ik snap wel dat ze zenuwachtig wordt.
Dus verdiep je eerst goed in dingen en zoek eventueel hulp van een ervaren persoon (Piet...).



Grts Annemieke
- helping horses by educating people -

silvie schreef op donderdag 20 juli 2006, 23:16:


Het klinkt misschien hard om ze in de volle zon te zetten. Toch zag ik van de week dat de paarden van mijn buurman die ook geen schaduw hebben, zich prima vermaken in de zon. Ze waren zelfs veel aan het spelen.

Mijn pony kan kiezen of hij op stal of in de schaduw of in de zon wilt, maar hij zal nooit in de schaduw gaan staan. Het andere paard van mijn zus dat er ook staat geniet van de zon. Hij gaat zelfs 's middags lekker liggen zonnen.

Een paard in de woestijn heeft trouwens ook weinig schaduw.
Ik denk gewoon dat wij ons er allemaal onnodig nogal druk om maken en dat paarden die hitte toch beter kunnen hebben dan mensen.

Als het creeren van een schaduwplek mogelijk is, is dit uiteraard het beste. Anders lijkt de wei me nog beter dan een stal. Zolang er maar voldoende water is.

Margot

Geertje schreef op vrijdag 21 juli 2006, 0:08:


Goed vliegenmasker! Geen ontstoken ogen, met neusflap, geen verbrande neus, geen vliegen in wonden... Ja, ik verkoop ze ook nog.
Maar daarvoor mail je maar prive....

Groetjes,

Wil.

Misschien komen er nog hele goede ideeen, aangezien ze
eigenlijk 2 weken op stal moet blijven en het andere paard
gewoon buiten loopt...

***Je kunt groene leem op de wond smeren. Dit bedekt de wond, trekt het vuil eruit en zorgt voor goed herstel. En het voordeel is dan ook, dat de vliegen er niet aan kunnen.

Gr. Angèle