jacqueline postmes schreef op maandag 17 juli 2006, 19:58:


Je zou dit eigenlijk eens aan een NAET therapeute moeten vragen want er kunnen meerdere oorzaken zijn.
Een van de bekendste is een a) erfelijke aanleg b) bestanddeel (koemelk is berucht) in de moedermelk.... Dat zijn de bekende huilbabies met darmkrampjes...

Groetjes,

Wil.

Omdat Joyce nie zo vaak op internet kan zal ik maar ff reageren :). Een tekentang hebben we, maar echt mini mini teekjes van nog geen millimeter groot krijg je daar niet mee weg. Gelukkig laten die wel goed los als je gewoon al krabt, maar toch...

Aanstippen met frontline is wel een idee, moeten we wel heel veel aanstippen want hun hele hoofd zit onder, maar het is het proberen waard. Bedoel je dan gewoon die frontline knijptubes voor de kat en hond, of de spray?

Gelukkig is het nu met het hele warme weer wel wat minder, dat vinden de teekjes schijnbaar niet zo geslaagd.

Coulash schreef op zondag 9 juli 2006, 21:49:


Hoi Bianca,

Ik vind dit wel heel herkenbaar. Ik denk dat mijn Apache ook zo'n paard is.
Heel betrouwbaar en rustig, heel voorzichtig met mensen maar het enthousiasme straalt er niet echt vanaf. Het is een Normandische Cob, een licht trekpaard, dat zal zijn natuur wel beïnvloeden.
Maar op de wei is hij een fidele kerel tussen die 10 andere paarden. Hij staat er echt zijn mannetje. Hij dobbert er vrolijk rond en verdedigt "zijn" jaarling Sela en "zijn" merrie Indy tegen kordate mama's en de hengst van de wei ernaast.

Rond Pasen ben ik met Parelli begonnen in de hoop dat hij een beetje "open" zou komen naar mij toe. Het meisje dat mij les geeft heeft level 2 en zegt dat ze nog nooit zo'n paard gezien heeft. Zo linksdenkend en zo sloom.
Hij doet wel alles maar demonstratief tegen zijn zin.

Apache wordt vanaf october natuurlijk bekapt. Tot nu toe is de enige verbetering dat hij niet meer struikelt. Hij loopt terug heel gevoelig en ik kan zonder hoefschoenen niet buitenkomen. Eén keer buiten hebben we dan ook verschillende keren "ruzie" over waar we naartoe gaan enz.
Hij zal nooit steigeren of bokken maar begint dan wat te wiegelen of achteruit te stappen. Dit duurt nooit lang en hij luistert altijd wel. Ik blijf gewoon rustig en laat hem een rondje draaien tot hij terug in de goede richting staat.

Vorig jaar had hij ook nog zomereczeem. Dat hebben we gelukkig goed kunnen oplossen met het advies van Josefien Hagedoorn van "Natuurlijk in Balans". Apache heeft nu een dikke bos prachtige manen.

Vandaag ben ik met het magnesium chelaat begonnen, op hoop van zegen.
Zijn karakter zal hierdoor wel niet veranderen en dat hoeft ook helemaal niet maar een beetje meer pit zou toch wel mogen.

Groeten, Marianne

Volgens mij maaakt en verkoopt Johan Miesen van Mens en Paard dit type zadel. Zie zijn website.

Marianne Sychold schreef op maandag 17 juli 2006, 22:36:


Hoi, thanx voor je reaktie: wil je me op de hoogte houden van de vorderingen? Ben erg benieuwd!
Zoals ik in dit berichtje al melde, ben ik eigenlijk erg tevreden: zoals we met elkaar omgaan lijkt het altijd vanuit vertrouwen en het wel goed vinden te gaan, niet vanuit veel enthousiasme. Maar zoals ik ook schreef in een ander berichtje, heb ik intussen (vooral aan mezelf) toegegeven, dat de één (net als bij mensen onderling) een enthousiast sportieveling zal zijn en de ander meer een bourgondische levensgenieter.
Ik heb Foxy intussen maar in het laatste hokje gedrukt: bourgondisch en vooral genieter: overal haar tijd voor nemen en zich vooral niet druk maken.

Vandaaruit geniet ik dan gewoon van haar mee, maar blijf idd benieuwd naar mensen die op deze manier 'geholpen' zijn met het magnesium!

Succes met Apache, laat nog even horen hoe het gaat!

Groet'n Bianca

Coulash schreef :blijf idd
Hoi Bianca, 3 van mijn paarden hebben gedurende een maand magnesuim gehad maar om nogal uiteenlopen de redenen : Holly vanwege haar spiertrillingen in de achterhand, Fanny vanwege haar eczeemaanleg en haar nogal 'temperamentvolle' karakter en Bombita vanwege haar eczeem.
In eerste instantie leek er links en rechts wat verbetering, maar uiteindelijk, na die maand, heben we geconcludeerd dat het geen effect gehad had.
Ze hadden dus geen magnesuimtekorten.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 17 juli 2006, 10:29:


Vaak zijn het niet zozeer de boeren die "lomp" met dieren omgaan. Ik heb inderdaad ook al heel wat voorbeelden gezien op maneges, zelfs op die dure "kak"manege in Ruchpen waar Pien en ik een clinic centered riding gevolgd hebben. Paarden die 24 uur opgesloten staan in boxen die dan wel "ruim" zijn, maar wat is ruim als je er misschien 1 uur per dag uit mag?

Boeren vinden over het algemeen wel dat hun vee op de wei moet als het even kan. Natuurlijk zijn er overal uitzonderingen te vinden en ik vind dat je de boeren niet over 1 kam mag scheren. Er zijn er echt wel bij die met hun tijd meegaan en dat kun je van sommige manegehouders niet echt zeggen!

Misschien moet we een selectieprocedure starten voor geschikte boeren?

Groetjes Nathalie

Huertecilla schreef op maandag 17 juli 2006, 16:02:

Ik moest het even op me laten inwerken, maar ik denk dat het voor mij voldoende helder is. synchroom
Je drijft niet in de rivier, je bent de rivier

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 17 juli 2006, 23:34:


Ik lees dit en denk... er werd altijd tegen mij gezegd ONTSPAN!!
Dan deed ik dat , maar dan hobbelde ik wel achter de feiten aan, en dat werd dan goed bevonden...
Voor mij kon je het niet duidelijker uitleggen HC....heb nog veel te leren...

Gr Esther