eddy DRUPPEL schreef :
> Ik heb nooit beweerd dat ik "wel" sla ! Zou je al moeten
> opgevallen zijn . Ik gaf het voorbeeld met die 4 jarige hengst
> . Werd met geen vinger aangeraakt net om die ongewenste
> effekten weg te krijgen . En ik spreek je zeker niet tegen in
> je aanpak hoor, die is best voor mij .
Ik ben het met je eens, Eddy.
Mijn schattige slome, nu 14 maanden oude hengstveulen is de braafheid zelve, al zeg ik het zelf goed opgevoed en ik gebruik hem zelfs af en toe al heel even als demopaardje bij het grondwerk. Kan volgen, stopppen, achterwaarts, meelopen, los blijven staan, alles aan een los touwtje, hoofdje omlaag....
Verleden week in het bos met alleen een leadrope om de hals gewandeld. No problem allemaal. Heerlijk dier dus! (Ik mag hopen dattie zo blijft).
Maar zo héél af en toe beginnen die hormonen te gieren en loopt ie bijvoorbeeld het ene moment achter je als een schoothondje waarbij hij zo inééns heel even een bijtbeweging richting mijn arm maakt, of zich spontan wil omdraaien om even een van de merries te bek*tten. Gisteren is hij ontsnapt uit de paddock en wilde hij op zijn eigen moeder springen (haha, zij is de enige die niks terugdoet, de rest zet hem goed op zijn nummer).
Dan ga ik echt niet lief roepen en al zeker niks negeren, dan is het d'r áf, met de leadrope en alles wat ik in me heb, of als ik hem aan een touwtje heb is er echt wel mijn elleboog of een zwieptouw omdat ik van mening ben dat wanneer ik dit gedrag tolereer hij het zelf van kwaad tot erger maakt.
Ik zet hem op de plaats dus en wel zo dat hij het heel even uit zijn hoofd laat in herhaling te vallen.
Knijpen, slaan, terugbijten heeft allemaal geen enkele zin op dat moment (wel eens een hormonenhengst met een stijve en maar één gedachte van een merrie af proberen te krijgen Nick??) En die merrie maar om je heen draaien, het arme dier stond ook nog aangebonden omdat we aan het opzadelen waren....en hij maar erop springen....
Heb ik nóg geluk dat hij reageerde op mijn zwieptouw, en ja, als het nodig was had ik hem zelfs een optater op zijn kont ermee gegeven hoor.....
Túúrlijk probeer je dit soort situaties te voorkomen, maar soms kunnen er dingen gebeuren die je niet in de hand hebt waardoor er bijvoorbeeld een hek openstaat. Al is je paard nog zo lief.... zijn hormonen zijn er ook nog.
Het was óf dat, of volgend jaar een inteeltveulen, want het zag er behoorlijk écht uit allemaal....
Wat zou jij doen Nick, in zo'n situatie ?
Groet, Pien
Warboel
