Nick Altena schreef op woensdag 5 juli 2006, 0:27:


Juist, en da's hier dus heel duidelijk. Paarden drinken uit de poel met (stilstaand) slootwater en laten het heerlijke schone leidingwater in de roestvrijstalen drinkbak mooi staan! (terwijl ze dat voor de poel wel altijd dronken...)

Els

hallo,

Ik ben nieuw hier, maar zit al met een prangende vraag.

Wij zijn fokkers thuis, we fokken kwpn's. Sinds 2 jaar hebben we een nieuwe merrie aangekocht die zeer braaf was. Ze reed goed, was braaf in omgang, beef of sloeg nooit. We werken ook altijd op een zo "natuurlijke" manier met onze paarden. We hebben haar gedekt en gedurende de hele dracht bleef zij braaf. Maar nu is haar veulentje geboren en mogen we haar niet meer benaderen. De eerste dagen hebben alle merries dit wel min of meer. Maar we zitten nu al aan dag 7. Gisteren was het iets beter, maar vandaag mogen we haar weer niet meer benaderen. Nu, we willen het veulen een dezer dagen ontwormen, dus is het wel noodzakkelijk dat we de merrie en het veulen kunnen vangen. Heeft er iemand tips om deze agressieve mama te benaderen? Wat kunnen we doen zodat ze ons terug toelaat?

Groetjes

Els Kleverlaan schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:12:


Typisch is dit he? Idem voor poezen.... Ik geef ze echt wel dagelijks een bak met vers water in de stal want er lopen ook 3 kittens.... Wat denk je wat de volwassen katten doen? Die drinken uit Chaser's z'n waterbak! Moeten ze echt moeite voor doen want ze moeten naar de kokendhete rijbak lopen.... Het slaat m.i. echt nergens op omdat ik iedere avond die (speciekuip) bak uitboen en met vers leidingwater vul....
Of ze pakken de regenton.... omdat die ooit lek gevroren is hangt daar een speciekuip in... en dat water gebruik in nu voor alle planten... Ze moeten ruim 1 meter klauteren maar precies dat warme algenwater schijnt yummie te zijn

Zoals Pien ook al aangaf is het wel belangrijk om dagelijks de watervoorziening te controleren. Ook hier gebeurd het helaas weleens dat er een dode roek in ligt...
Overal op dit terrein zet ik ook plastic bakjes, b.v. van de chinees, neer. Speciaal voor alle vogels...

Groet!
Wil.

Marieke Ramandt schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:19:


Hallo Marieke, welkom op dit forum! Is het haar allereerste veulen? Dan kunnen merrie's nogal eens beschermend zijn. Ze menen dat ze hun kind moeten 'verdedigen' tegen alles en iedereen. Een soort oer-moederinstinct.
Zoals je het verteld lijkt het alsof het veulen buiten, in het weiland geboren is?
Je was er dus niet bij?
Dit gedrag 'slijt' vanzelf wel maar is voor jullie nu, i.v.m. ontwormen, even een probleem.
Ooit heb ik ditzelfde ook gehad. Met een appaloosa merrie die ik had overgekocht van iemand.
Het arme dier stond op stal want in het weiland was ze niet te vangen/benaderen.
Ze heeft haar veulen in het donker gekregen, in een oude en smerige varkensstal.
Ook het veulen had al een touw om, en was pas 5 dagen oud! Je snapt wel dat dit voor de merrie, haar eerste veulen (!!), een behoorlijk trauma is geweest....
We hebben beiden gekocht, op de trailer gezet en hier in het weiland losgelaten. Deze merrie was echt gevaarlijk, ze vloog je met open mond en met haar voorbenen aan!
Lokken met voer werkte niet, kennelijk wist ze niet wat dat was.

Wat ik gedaan heb... toch met een bakje brokjes de wei in... vooral er niet achteraan gaan lopen vangen! En hopelijk heb je een heel nieuwsgierig veulen!
Die van ons was dat wel. Je gaat gewoon in het gras interessant zitten te doen.
Trek een paar sprietjes gras uit, net alsof je aan het grazen bent en jij een heel interessant plekje gevonden hebt.... beetje rommelen met de brokjes... of stukjes appel... als het maar aantrekkelijk ruikt...
Het veulen was nieuwsgierig en kwam geleidelijk aan steeds dichterbij. De merrie vond dat in 1e instantie niet goed en wilde mij aanvallen... Gelukkig koos ze ervoor om het veulen weg te draaien....
Maar ja... veulens zijn eigenwijs... en zo heb ik dit spelletje zo'n 5 dagen volgehouden. Toen stond het veulen naast mij. En ik kriebelen... vooral op de hals, schoft, manenkam.... je krijgt een lip van hier tot tokio.....
De merrie was het er nog steeds niet mee eens maar viel ook niet meer aan.
Volgens mij had ze het opgegeven.... Je moet wel nonchalant doen alsof er niets aan de hand is..... Haha... op een gegeven moment wilde mams ook weleens weten wat daar nu zo interessant was.... en ze kwam! Gewoon blijven zitten, vooral hele verhalen vertellen en doorgaan met veulen kriebelen.... Diezelfde dag kon ik de merrie over haar hals kriebelen.... Niet te lang... op het moment dat jij aanvoelt dat ze zich terug wil trekken moet jij al gestopt zijn..... En vooral niet proberen haar te pakken!
En je gaat weg.... en je komt terug...
Je blijft dit spelletje net zolang herhalen totdat je de merrie + veulen ook overal kunt kriebelen....
Je zult zien dat je er dan wel gewoon bij kunt komen. Het kost wat tijd, maar je krijgt er ook het vertrouwen voor terug.

Trouwens nooit een grotere knuffelkont gehad als die merrie met haar veulen!
180 graden omgedraaid....

Ik hoop dat je er iets aan hebt...

Groetjes en succes!

Wil

Huertecilla schreef op woensdag 5 juli 2006, 10:58:


Wat wil je hier nu mee zeggen?

Wil schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:40:


Ja, onze merries bevallen altijd buiten op de wei, slechts wanneer het heel slecht weer is doen we ze binnen op stal, maar meestal mogen ze gewoon buiten blijven in de wei. Het is inderdaad de merrie haar eerste veulen. Ik en mijn vriend waren wel bij de bevalling. We hebben geholpen, want de merrie slaagde er niet in om het veulen alleen op de wereld te zetten. De merrie verzette zich helemaal niet op dat moment. Wanneer we moeten helpen bij een bevalling van een paard helpen we het veulen uit de merrie tot aan de achterhand. Dan laten we het zo (zodat de navelstreng niet meteen breekt en het veulen nog voldoende bloed krijgt die nog in de placenta zit). Dit hebben we ook zo gedaan bij dit veulen. Daarna kijken we vanop een afstand toe, zodat de moeder-kind band kan aangesterkt worden. Vanaf het moment dat het veulen gedronken had bij haar, mochten we haar niet meer benaderen. Met alle gevolgen van dien. Wanneer we naderen draait de merrie haar achterhand naar ons toe, of ze stormt op ons af met de oren in de nek en de mond open.

Het veulen daarentegen is vriendelijker, wanneer zijn moeder eventjes niet kijkt komt hij me begroeten wanneer ik aan het werk ben buiten. Gisteren heb ik hem eventjes kunnen aaien over zijn neusje, maar dan komt de moeder er weer tussen,... Ik zal je tips zeker ter harte nemen! Alvast bedankt. Het is nu natuurlijk wel een probleem dat het veulentje moet ontwormt worden. Ik heb niet echt veel zin om de merrie en het veulen te forceren. Wanneer het vandaag echt niet lukt, probeer ik het morgen wel. Hoppelijk draaien ze bij,...

Met vriendelijke groet! en bedankt.

trea hoex schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:50:


Weet ik ook niet, maar hier is de link, als ie t nu wel doet.

bitloos_instruktie.htm" target=_blank>http://www.marcokrul.nl/bitloos_instruktie.htm

Spirithorses schreef op woensdag 5 juli 2006, 0:01:


Kleintjes maar

Wil schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:24:

Veel vogels verdrinken in de waterbakken. Vooral jonge vogels verdrinken maar al te vaak...

Een drijvend gaas (stukje tuinhek) - aan een kant vast aan de waterbak - voorkomt die ellende. Voor vogel en paard.

marjolijn libertad schreef op dinsdag 4 juli 2006, 19:27:


Hallo allemaal,

Ik citeer hier een stukje uit het paardenblad Amazone juni/juli 2005:

Aanleuning zou uit moeten gaan van het paard. Helaas zien we te veel mensen hun handen gebruiken om de aanleuning naar zich toe te trekken als het niet snel genoeg komt. Dit handwerk heeft een veel grotere kracht en invloed op het lopen van het paard dan je denkt. Krachtiger dan de beenhulp. Logisch als je er aan denkt dat je door trekken hals en hoofd van richting laat veranderen. Je verstoort daarmee de bewegingsafloop, maar ook de richting en balans. Dit creëert onbegrip of verzet bij het paard. Bijna elk paard reageert op trekken, zagen, ongenuanceerd inbuigen of hoe je het maar wilt noemen. Terwijl de beenhulp het belangrijkste van het rijden moet bewerkstelligen, namelijk het aan de gang brengen en houden van de motor, de looplust. De reactie op het been is een aangeleerde reactie, een conditionering waar we dus heel zuinig mee om moeten gaan om niet kwijt te raken door het teveel of te krachtig gebruiken van de tegenovergestelde machtiger handhulp. Het gedreven voorwaarts moet naar de opvangende afwachtende hand toe gebracht worden en vervolgens in de bewegingsrichting mee naar voren weer vrij gelaten worden.

Misschien is het een idee om dit stukje mee te nemen in de strijd voor het bitloos rijden van wedstrijden. Ik heb dit artikel gekopieërd en altijd in mijn zak of tas. Als iemand een opmerking maakt over mijn bitloos rijden dan laat ik het lezen en er is nog niemand geweest die er een weerwoord op had. Dat je met een bit moet rijden voor "zogenaamde"aanleuning is dus klinklare onzin!!! De jury moet dus ook goed geïnformeerd worden want die zijn mogelijk nog halsstarigger dan het KNHS is mijn ervaring.

Monique

marjolijn libertad schreef op dinsdag 4 juli 2006, 19:27:


Hier een reactie in de mail van een ruiter die momenteel bitloos dressuurwedstrijden rijdt (met dispensatie) in de L2:

"Er zijn een aantal juryleden die het helemaal top vinden om het bitloos rijden te zien. Anderen zien het helemaal niet."

(zien dus niet eens dat er geen bit in hangt)

groet, Petra
teken de petitie! --> http://www.axci.nl

Isabel van der Made schreef op woensdag 5 juli 2006, 13:01:


Ik hou m'n hart vast voor het eerste bitloze Ivanhoe verhaal.
Ik denk nog altijd dat bitloos iets anders is dan zonder bit rijden.

jan.

Piet schreef op maandag 3 juli 2006, 7:34:


Ik heb ook wel eens gepraat met mensen in de bosbouw met zware paarden die een hele dag werken en veel zweten, i.v.m. zouten.
Ze vertelden mij ook dat ze nooit zouten o.i. d. bijgaven.
Wel zo'n 10, tien, kilo haver per dag. Mogelijk zit er daar ook wel wat in.

jan.

jan seykens schreef op woensdag 5 juli 2006, 13:39:


Ja ben ik met je eens. Het gevaar zit hem in mensen die alles onder controle willen houden en het gevoel uitschakelen.

Kijk eens naar kleine kinderen die nog "onbedorven" zijn. Die rijden zo weg op een paard zonder bit.
Het zijn de controlfreaks die beginnen te stuiteren bij iedere scheet die het paard laat, en die heb je altijd en overal. Niet alleen op wedstrijden.

Trea