Spirithorses schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:49:
> Het gaat er niet om het bit uit te laten en verder zo strak
> door te rijden als je gewend bent. Het gaat erom dat je gaat
> omdenken, dat je voorúít denkt, dat je los komt van die

> Niet voor niks kan ik er een hele workshop over volkletsen
> ....

>
> Groet, Pien
Met of zonder bit heeft daar niets mee te maken, je moet nooit met kilo's in je handen rijden.
Ik vind niet dat je kan stellen dat je altijd alles moet loslaten, net zomin als je altijd contact moet hebben.
Ik rij graag met helemaal doorhangende teugels, neckreining, en mee met je paard.
Maar soms, om een voorbeeld te noemen, ik durf nauwelijks het woord te noemen, wil je je paard 'rechtrichten'. Daar heb ik wat teugels bij nodig, al is het alleen maar, zoals ik gisteren schreef, om de aandacht van je paard te vragen. Opal heeft van de winter een heel erge hoefzweer gehad, en daar heeft ze aan over gehouden dat ze af en toe er op gewezen moet worden haar lichaam weer goed te gerbuiken, ze is een beetje om die voet heen gaan lopen.
Dus dan rijden we een stukje 'aan de teugel' als ze weer goed loopt, lekker los. Maar voorop staat dat de teugeldruk ver beneden de kilo ligt, moet eens meten hoeveel gram, maar is ook niet zo vreselijk gewichtig, eigenlijk, als het maar weinig is.
Ander voorbeeld is de rendraf, die kunnen we niet zonder teugels erbij, misschien komt dat nog wel eens, maar voorlopig kan ze dat alleen in evenwicht als ze de teugels voelt.
't Enige wat ik wil zeggen is dat het allemaal niet zo zwart/wit is.
Wel er mee eens, dat als je denkt meer controle te hebben door die teugels flink strak te houden, je jezelf voor de mal houdt.
Isabel