marjolijn schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:52:


Ik meen juist (van Egon? Es?) geleerd te hebben dat ze in die oren knippen als ze als slachtpaarden aangemerkt worden.
Een eigenaar van een kudde gaat toch niet in gezonde ponnies zitten snijden want die weet ook dat het trauma's geeft en bovendien maakt het de paarden minder mooi dus minder verkoopbaar.Toch niet alle ponnies van alle eigenaren van grote kuddes zijn geknipseld????
Toch alleen de voor hun 'minderen'?

Die eigenaar zou eerder brandmerken of vriesbranden ofzo (niet dat ik dat nu zoveel paardvriendelijker vind, maar dat lijkt me wel gangbaarder).
En bij die slachtpaarden telt dat niet, (voor hun dan he) heb ik altijd gedacht.

Groet, Pien

Ik heb dit al als optie onder een ander draadje gepost maar daar reageerd niemand en gaat het gewoon verder over welke middeltjes je op- of in je paard moet stoppen tegen SeMA... (?) Snap even niet waarom... Ben namelijk benieuwd wat jullie er van vinden. Dit lijkt mij geen verkeerde oplossing...

Dit heb ik gelezen in het Duitse paarden tijdschrift 'Cavallo' uitgave nr. 5, Mai 2006. Er werd in een van de antwoorden al even geschreven dat de boosdoeners zich veel in hoog gras e.d. ophouden omdat ze niet hoog vliegen en daar een mooie thuishaven vinden.

De test in Cavallo heeft hierop ingespeeld. Ik zal het verkort uitleggen wat de testers gedaan hebben en wat de resultaten waren:

Aan het begin van het artikel wordt dus al gezegd dat de stekertjes hun aanval niet van grote hoogte uitvoeren maar van vlak over de grond... Dat ontdekten de onderzoekers van het 'Institut fur Parasitologie und Tropenmedizin der FU Berlin'. De insekten vliegen zelden hoger dan 1 meter boven de grond. Daarop hebben de onderzoekers een test gedaan met een in insecticide (lees verderop welke) gedrenkt muggennet langs de weideomheining.

Op het idee hiervoor kwamen ze via onderzoeken in het Afrikaanse Kenia: Daar worden stallen met waardevolle melkkoeien tegen de gevaarlijke Tsetse vlieg (slaapziekte) beschut d.m.v. deze tot 1,50 meter hoge netten.

Daarom dachten de onderzoekers: wat voor Afrikaanse koeien helpt kan misschien ook paarden helpen? In 2004 startten ze het experiment in Brandenburg. Er werden 3 proefweides opgezet, op ruime afstand van elkaar, maar met dezelfde samenstelling van aanwezige insekten.

Weide 1:
3/4 van deze weide (220 meter) werd met het net omgeven. Ze nietten het net (omdat het niet anders kon) aan het schrikdraad lint. (Noem ik dit nou goed? Elza) Het net was gedrenkt in 'Dethamethrin'. Een zogenoemd 'Pyrethroid' een gif dat uit bloemen van Chrysanten gewonnen wordt en ook veel wordt gebruikt in anti-muggen sprays.
Ook werd het net met een UV-beschuttingsfaktor behandeld. De onderkant van het net werd vanaf ongeveer 15 cm boven de grond bevestigt.

Weide 2:
Met een omheining van totaal 942 meter waarvan echter maar 126 meter (13,4 procent) van het zelfde net voorzien werd.

Weide 3:
Net zo groot als weide 2. Hier werd het net helemaal weggelaten.

Met zogenoemde '12 Nzi-vliegenvallen' controleerden de onderzoekers wekelijks de muggen- en vliegen dichtheid buiten de testweides. Ook werden wekelijks 5 verschillende lichaamsvlakken van 1 paard van gelijke kleur en leeftijd in elke groep gefilmd.
De resultaten waren verbluffend volgens de directeur van het instituut professor Dr. Eberhard Schein:

Weide 1:
Hier bedroeg de gemiddelde bezettings dichtheid per lichaamsvlak niet meer dan 5 insecten. 90% minder dan bij de onbeschutte paarden.

Weide 2:
Ondanks maar gedeeltelijk beschut vonden de onderzoekers ook hier maar 5 insecten per lichaamsvlak. Alleen wel pas na 4 weken. Hier hadden de paarden namelijk ontdekt dat er in de buurt van het net veel minder insecten zaten en dus bleven ze bij het net in de buurt.

Volgens ds. Julia Blank waren de paarden met beschutting van het net veel rustiger; ze sloegen veel minder met het hoofd of de staart.

Het praktijk onderzoek met het net werd ook nog in het laboratorium getest door dr. Bauer en zijn collega's. Bijna 90% van de met het net in contact gekomen vrijgelaten insecten raakten tot zo'n 6 uren lang verdooft. De meeste insecten stierven na deze lange verdoving.

Verdere praktijk onderzoeken in 2005 bevestigden de resultaten van de eerdere onderzoeken. Wel hadden paarden die maar een uurtje op de weide gelaten werden langer nodig tot ze door kregen dat het net ze beschutte tegen insecten. Zelfs na enige weken verbleven ze nog niet zoveel in de buurt van het net als hun soortgenoten die dag- en nacht op de wei doorbrachten. Alleen tegen teken werden de paarden nauwelijks beschermt door het net.

Conclusie:
In tegenstelling tot een Exceemdeken beschermt het net ten alle tijden tegen de plaaggeesten, en beschut niet alleen 1 paard maar een hele kudde.
Alleen al een gedeeltelijk aanbrengen van het net geeft al aanzienlijke beschutting.

Nog dit jaar wil de Deense Firma Vestergaard Frandsen het net op grote schaal gaan produceren. Ze hebben er al patent op. Voorlopig schat de firma in dat het net een euro de meter zal gaan kosten. Maar voor de productie start zijn er nog wat vragen op te lossen:

Tot nu toe houdt de insektenverdrijvende werking van het gebruikte middel Deltamethrin maar enkele maanden stand. De bedoeling is om de werking te verlengen tot zo'n 18 maanden. Daarna moet het net door de gebruiker voor hergebruik aan de firma geretourneerd worden. Ook willen ze nog werken aan de bevestiging van het net, zodat het makkelijker aangebracht en verwijdert kan worden. De onderzoekers hopen op hulp vanuit de praktijk. Op uitgezochte weiden zullen ze de komende maanden het net testen en verbeteren.

Telefoon nummer van de onderzoekers groep: 00493083862354 of 00493083862505 (Duitsland).

Het Artikel werd geschreven door Lars Herde.