Els Kleverlaan schreef op maandag 19 juni 2006, 13:58:


Heel herkenbaar ja, ik heb meerdere paarden meegemaakt die met veel plezier in het water stonden te maaien, ook in de zee. Overigens heb ik vroeger op een Connemara gereden, die deed het altijd met haar hoofd! Stak gewoon haar neus diep in de waterbak en begon als een idioot op en neer te plonzen totdat iedereen om haar heen kletsnat was! Lachen! Maar waarom.... geen idee. Daarna heb ik dat ook nooit meer een paard zien doen.

Groet,

Liesbet

Frans Veldman schreef op maandag 19 juni 2006, 23:58:


Wat zou jou verklaring daarvoor dan zijn? Het snelle overgeven bedoel ik?
Waar komt dat dan vandaan?

Nick Altena schreef op dinsdag 20 juni 2006, 2:37:

Nee, die methode kent hij niet echt. Ik heb het wel een tijdje gedaan om zijn gebekkentrek tijdens het poetsen te onderdrukken, maar vond dat achteraf symptoombestrijding en ben ermee gestopt.


Ik moest hem vangen nadat hij de oprit afgerend was. "Kijk es! Appeltje!" is dat geruststellen? Ja, het is eigenlijk belonen.

Dat vind ik een briljante, ga ik doen. Stukkie tape eraan.

Ik heb dat gedaan na de tweede losruk-actie, is dat desensibiliseren? Beetje achteloos met die schoenen langs hem fladderen -hij stond los-, voetje vragen, met de schoen erlangs strijken, ermee weglopen naar het andere paard die nieuwsgierig was, schoenen neerzetten, oprapen, op zijn rug zetten, linksrechts hem ermee bekloppen.


Het risico van niet vastzetten is dat hij wegholt met een schoen al dan niet half aan, waarover hij al dan niet struikelt of de schoen stukmaakt, het rondzwiepende staalkabeltje kan schade aanrichten en door het gezwiep en gefladder houdt hij dan de vluchtreactie zelf in stand. Loszetten in een stal vind ik riskant in een panieksituatie, het is dan zo klein! En wie mag het eerst door de deur? Daarbij is het nogal een geëtter om die schoenen om de hoef heen te wrikken, je staat krom en gespannen, bent niet zomaar opzij gesprongen.

Ik denk dat ik met een helper in de paddock ga oefenen nadat ik hem eerst opnieuw vertrouwd heb gemaakt met de schoenen en het zwiepende rinkelende staalkabeltje op de manier zoals je beschrijft. Een helper kan hem een paar passen laten gaan en dan weer stilzetten.

Bedankt voor het meedenken!

jose schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:37:


Geen Frans, maar volgens mij dezelfde gedachte als Frans over deze uitspraak dus vandaar dat ik mijn gedachte ook maar neerzet.

Er zijn dieren met benul om bij zwakte , zwaar gewond zijn bijv , bewust hun kudde te verlaten.....zodat die kudde verder kan overleven (het niet aantrekken van roofdieren naar de kudde door de bloedsporen/reuk bijv.)
Ook bij geboortes zie je dat zelfs...dat moeders een eind van de kudde hun jonge krijgen.
Het lijkt me bij paarden met dit gedrag ook zoiets ?
Uitzichtloze toekomst....dus opgeven , de een doet dat wat sneller dan de ander ?
Nick

Huertecilla schreef op dinsdag 20 juni 2006, 8:51:


Is discussiëren vanaf je paard niet natural? Bedoel je dat?

Frans Veldman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:20:


Okay, dan geen wel of niet.
Shock (ben ik op aan het goochelen geweest) kan veroorzaakt worden door erg veel oorzaken. O.a.: extreem bloedverlies, hartproblemen, onderkoeling, extreme pijn, etc. In shocktoestand wordt geen pijn meer gevoeld en verdwijnt het besef van wat er om je heen gebeurt. Ernstige shock leidt tot de dood, omdat de vitale organen niet meer van voldoende zuurstofrijk bloed worden voorzien.

Prooidier wordt aangevallen. Rent voor zijn leven. Wordt gegrepen. Ervaart erg veel pijn. Raakt in shock. Wordt opengescheurt waardoor bloeddruk nog meer daalt en sterft. Het openscheuren voelt hij dan in principe niet meer omdat hij dan al in shock is.

Ja? Nee?

Groeten, Els.

Hoi allemaal,

Nu de waterpoel die we (tijdelijk) gegraven hebben, zo goed bevalt, willen we bij de herindeling (o.a. heuvel, verhard pad, bak) van ons land ook een definitieve waterpoel aanleggen.
UIt de reacties begrijp ik dat er meer mensen zijn die iets dergelijks voor hun paarden hebben (van Frans en Ilona wist ik het uiteraard al). Nou vraag ik me het volgende af. In de waterpoel staat stilstaand en niet altijd even schoon water. Kan je hierdoor niet een explosie van muggen krijgen? Naar wat ik weet huizen de larven van die beesten het liefst in stilstaand water. Verversen jullie het water regelmatig, of is daar een andere oplossing voor? Of loopt het allemaal niet zo'n vaart?
Benieuwd naar jullie ervaringen.

Groetjes, Els.

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:48:


Wat een probleem! Lastig. Zit erover mee te denken. Wat misschien ook nog te proberen is, is hem eerst in iets anders zetten wat makkelijk uitvalt. Simpel in een paar emmers of zo. Wel hengsels eraf, zodat hij er in paniek niet aan blijft hangen. Kan hij wel niet mee lopen, maar dan voelt hij in ieder geval iets vreemds onder zijn voeten. Vindt hij het wel goed als er iets om zijn been zit, een soort bandage of zo? Daar kan je hem, om hem eraan te wennen ook wel even mee laten lopen.
Ben bang dat je héél veel geduld nodig zult hebben om dit op te lossen.

Succes, Els.

Nick Altena schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:50:


Als een vrouw ligt te bevallen, maakt het lichaan toch ook stoffen aan die de pijn op dat moment minder voelbaar maken? Zal niet uit romantische overwegingen van moeder natuur zijn.

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 12:06:


Hallo, Christel,
Ik denk niet dat mijn moeder het daarmee eens is.....
Na uren en uren weeen was ik er eindelijk. En toen ze mij zag zei ze tegen de zuster: "Doe dat ding maar weg, ik hoef het niet te hebben....!" Erg he, hoe je door intense pijn kan reageren. Ze heeft later zo verschrikkelijk spijt gehad van die opmerking. Ach, ik heb een fijne jeugd gehad! :)
Groeten,
Monique

Lijkt toch wel heel erg op schurftmijt. En dat moet je anders behandelen i.v.m. de cyclus van het uitkomen van de eitjes.

Is de werking van eenpraam ook niet op dit principe van overgeven gebaseerd?
Als een praam op de lip wordt gedraaid komen er endorfinen vrij waardoor het paard versuft wordt. Eigenlijk hetzelfde als wanneer er een roofdier aan de lip van het beest hangt en er eigenlijk geen uitweg meer is. En inderdaad het levend uit elkaar gescheurd worden overblijft.

sandratien schreef op dinsdag 20 juni 2006, 12:17:


Dag Sandratien, hoe dient schurftmijt te worden behandeld volgens jou?

Groetjes,
Wil

Wil schreef op dinsdag 20 juni 2006, 12:31:


Heel veel ervaring mee vrees ik. Maar we hebben het nu onder controlle. Er zijn verschillende soorten schurft. De soort bij mijn paard heeft een leven dat uit drie fases bestaat. Ei, larve, beest. Daarom moet je drie opeenvolgende weken behandelen.
De dierenarts had mij eerst een middel tegen oormijt bij katten voorgeschreven en dat hielp geweldig, is alleen waanzinnig duur. Op basis van dit middel heb ik een eigen smeersel samengesteld met dezelfde verhouding aan werkzame stof.
Ik gebruik ontsmettende uiercreme als drager omdat er vaak open wondjes zijn die dan ook gelijk aangepakt worden. Als werkzame stof gebruik ik ivermectine. En wel de ivomec pour-on voor rundvee, te verkrijgen bij de welkoop. Belangrijk om op te letten: deze oplossing bevat 5mg ivermectine per ml.
De verhouding voor het smeersel is: 5 mg. creme/1 ml. ivomec.
Belangrijk is dat je het drie opeenvolgende weken gebruikt met precies dezelfde tussenperiode. Twee dagen te laat en je zit al in een ander deel van de cyclus en je moet weer overnieuw beginnen.
Een voorbeeld van behandeling:
Zaterdag en zondag alle plekjes behandelen met het smeersel, de week daarop weer. De week daarop weer. Succes verzekerd.
Het komt bij ons elk najaar terug. Sokken eraf, behandelen en we zijn er weer een jaar vanaf.
Overigens ben ik gewoon de Cassandra Berg die voor een paar maanden terug met de staart tussen de benen van deze site is weggevlucht hoor. Maar ik miste de aardige mensen zo vreselijk. Ik heb mij dus toch maar weer ingeschreven. Alleen was de naam Sandra al bezet, vandaar Sandratien. Zeg maar gewoon Sandra hoor.