Vandaag deed ik Cadiz zijn hoefschoenen (Smit, alleen vóór) voor de vierde keer aan, hij is ze aan het "inlopen". Wanneer hij een schoen aan heeft en hij zijn voet neerzet, schiet hij in buitensporige paniek, waarschijnlijk omdat het anders aanvoelt. Ook het rinkelen van het kabeltje maakt hem bang. Hij loopt er overigens super op enlijkt te genieten van de vering. Ditzelfde gebeurt in nog ergere mate als ik de schoen uittrek: zodra hij zijn voet neerzet, voelt dat het anders is en begint zich als een bezetene los te trekken. Zo heeft hij mijn trailer haast omvergetrokken en vandaag heeft hij zijn halster gebroken en bij de andere schoen uittrekken een ijzeren ring kromgetrokken. Na deze reactie heb ik hem met de hoefschoen overal aangeraakt en beklopt, Buck erbij gehaald die er meteen in hapte, de schoen op de bakrand gezet, Cadiz bleef verstijfd. Het is normaal gesproken niet zo'n bange, dus dit gedrag is niet normaal. Ik zie er erg tegenop om die dingen te gaan gebruiken. Herkent iemand dit gedrag en hoe kan ik dit verhelpen?

marielle schreef op maandag 19 juni 2006, 14:23:


Marielle, probeer eens voorzichtig achterwaarts? Wij hebben zo eens een grote Belg een meer in gekregen! Vooruit wilde voor geen meter, ondanks dat Chaser allang ergens in het midden lol stond te trappen... Belg wilde wel, maar durfde gewoon niet.
Komt omdat ze de bodem niet kunnen zien. Chaser stond midden in het meer te steigeren van pret en bommetjes te fabriceren.... de Belg kwam niet.
Tot ze hem omdraaide en commando achterwaartssssss gaf! Verdraaid, dat werkte!
En toen ie eenmaal in het water stond... wilde hij naar Chaser toe.... Ik zie het gevaarte nog op me afkomen.... vele bommetjes makend! De kikkers vlogen alle kanten uit!
Kortom: nog nooit zo'n lol als met die Belg gehad... hij was er dus niet meer uit te timmeren! Zowel wij als onze paarden waren uiteraard allevier even nat... maar als je die Belg had gezien... Helemáál gelukkig. Sinds die tijd gaat hij het water in als ie de kans krijgt... )

Wil.

Hoi Renske,

Ik vind het echt heel erg knap van je dat je al die zorg op je genomen hebt. Om zo'n paard te verzorgen heb je ook wel veel zelf vertrouwen nodig.

Veel succes met je paard Vito! Hij zal wel gelukkig zijn en blij dat jij hem bij die afschuwelijke mensen hebt weggehaald! Heel veel plezier,

Isabel

sandratien schreef op maandag 19 juni 2006, 14:52:


Hoi, dus toch na laten kijken d.m.v. huidafkrabsel bij DA? Als ik om de vier dagen was met Imaverol zou er dus ook verbetering moeten zijn toch?

Groetjes,
Wil

Kan iemand dit bericht verwijderen? Ik heb namelijk iets fout gedaan,

Isabel schreef op maandag 19 juni 2006, 19:57:


fhfhf

Piet schreef op maandag 19 juni 2006, 18:23:


Best Piet,

Ik ben helemaal geen bulldozer type. Ik geef mijn paard héél véél tijd. Ik geloof niet dat anderen met Apache zoveel geduld zouden hebben. Ik ben een heel rustig mens en ik zie het liever allemaal wat af voor ik iets verkeerd doe. Ik doe sommige oefeningen nu bijna drie maanden zonder veel resultaat en ik kan daar nog mee lachen omdat hij me gewoon te slim af is en ik hem dan eigenlijk een slimme kerel vind.

Maar moet ik zijn ziel dan kopen met eten? Waar blijft het respect dan?
Ik heb het vanavond dus met voedselbeloningen geprobeerd. Doet hij iets goed, dan zeg ik "yes" en hij krijgt een snoepje. Onrust in de paddock want de anderen staan dan ook te bedelen. Morgen probeer ik het nog eens.

Het probleem is ook dat Apache zo'n echt dik vreetpaard is. Hij kan hoogstens 50% op de wei want anders ontploft hij. Hij eet al liggend in het gras. Hij heeft ook zomereczeem dat erger wordt wanneer hij te zwaar is. Naast hooi mag hij alleen appels.

Ik vind het niet gemakkelijk maar ik heb mijn paard wel héél graag (maar hij mij niet...denk ik)

groeten, Marianne

Margot van Lare schreef op maandag 19 juni 2006, 17:11:


Vanwaar antibiotica? Vanwege een scheurtje? Of zit er een ontsteking?

Antibiotica en pijnstillers krijgt hij, omdat hij er kreupel op loopt en er verder niks te vinden is in zijn lichaam waar het aan kan liggen.
De hoef waar wat aan mankeerde, dus met het gaatje, was iets warmer en er was pols te voelen, dus dit duidt op een ontsteking (denk ik), vandaar de AB en pijnstillers.

Het scheurtje op zich is geen ramp, maar omdat het zo middenin de hoefwand is, is dit een erg vreemd eplaats, en het moet ergens vandaan komen.
Als hij niet gaat reageren op AB dan moeten ze het verder gaan openmaken, en als het gat in de hoefwand groot word, daarom zullen ze hem denk ik wel weer opvullen.

Verder weet ik het ook niet, omdat ik hier nooit van gehoord heb en er dus ook geen ervaring mee heb. Daarom vraag ik me af wie dit herkent, het heeft gehad etc etc.

van lennep schreef op zondag 18 juni 2006, 22:33:


Hoi Esther,

Waarom ik zelf voor Parelli gekozen heb... zoveel jaar geleden was ik op Equitana in Duitsland, Monty Roberts zou er zijn en hem wou ik zeker zien. Door omstandigheden niet gelukt, maar wel een demo van Pat Parelli gezien, en waar ik toen enorm van onder de indruk was was niet zozeer wat Pat zelf kon (hij had z'n eigen paarden niet eens mee) maar wat zijn studenten allemaal konden met hun paarden. Tot vandaag blijf ik er bij dat Pat Parelli zelf niet noodzakelijk de allerbeste horseman van de wereld is (maar wel een hele goeie), maar dat hij het als tot nu toe enige echt goed kan overbrengen op zijn studenten.
Over de demo's zaterdag: die van Eddy vond ik uiteraard goed, wat hij toonde met Opere was vooral een hele goeie verstandhouding, niet zozeer spectaculaire oefeningen (voor mij niet, omdat ik ook al een tijdje Parelli doe natuurlijk, misschien voor anderen wel), nu dat vind ik nog steeds bewonderenswaardig als je weet van hoever Opere komt, dat er tot nu toe zelfs nog steeds niemand anders dan Eddy op zijn rug mag. Het eerste filmpje wat hij liet zien was een promofilmpje voor de Amerikaanse toer van Pat, heel erg professioneel amerikaans gemaakt, maar wel weer inspirerend om hem allerlei leuke spelletjes te zien doen, hem te zien piafferen (niet echt goed, dat weten we wel) terwijl hij met een reusachtige bal stuitert, terwijl hij een ander paard in vrijheid mee stuurt, hoe hij zijn paard laat neerliggen zonder hem aan te raken, en nog veel meer, op een paar minuutjes maar hoor.
De demo van Emiel Voest: die viel voor mij echt door de mand ja, zoals Wendy ook al schreef? Grondwerk kan hij wel (puur van Parelli geleerd, de oude versie dan wel), alhoewel het paard niet echt onder fijne controle stond, terwijl hij het paard wel al een tijd in training had? En we zelfs nadien op dia's zagen dat de eigenaresse er ook grondwerk volgens Emiel Voest mee deed, dat was totaal niet te merken toen ze voor de demo met het paard door de piste liep. Je weet wel, ze hield em kort vast, hing er zowat achteraan te bungelen, paard had totaal geen respect of zelfs aandacht voor haar. Toen Emiel met de lange lijnen aan het werk ging vond ik het niet meer leuk om te zien, hij gebruikte een leren bit, het paard had continu echt veel druk in de mond, liep niet alleen achter de teugel en gestressed maar stak ook echt z'n tong uit z'n mond. Toen Emiel's assistente hem dat na tien minuten toch maar discreet in z'n oor fluisterde zei hij iets als 'O ja, dit paard heeft tandpijn' . Toen ging hij ook rijden (vond ik eigenlijk wel dapper, ik zou het in zijn plaats niet gedaan hebben met een grote jonge hengst die met het grondwerk niet echt blijk gaf van een solide relatie met Emiel). Toen wou ik dus echt liever niet meer kijken. Het leek nergens op. Meteen maar contact op dat bit en aan de teugel lopen, paard liep schuin waar hij bang was van dingen waar hij voordien niet bang was geweest, in de galop gingen ze vechten, paard bokken en Emiel maar blijven vasthouden op dat bit. Niet mooi, en zelfs buiten het feit dat Emiel gewoon andermans dressuurpaard aan het verknoeien was had het qua manier van rijden niks met iets naturals te maken, of ik zag het toch niet. Ja, nu word ik onderhand wel heel persoonlijk natuurlijk... Emiel ligt mij gewoon ook niet, zijn ego is mij te groot, hij lijkt teveel overtuigd van zijn eigen kunde, ik zie paardenmensen toch liever nederiger, we hebben allemaal nog zoooo veel te leren van paarden...

Groetjes,
Nathalie

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 20:03:

I
k snap niet goed of je nu op mij reageert.
Ik schreef samengevat dat waneer je een bepaalde trainingsmethode toepast, dit niet kan door er een partje uit te nemen en dan te zeggen dat het niet werkt of dat je paard daar niet goed op reageert.
Ik denk dat clikkeren voor de trainer (!) om het goed te doen een van de moeilijkste methodes is om goed toe te passen. Het vervelende is dat het zo ontzettend simpel lijkt wanneer het wel goed wordt gedaan, dat mensen denken daar hoef ik geen les in, dat kan ik zo ook wel en dan geheid tegen problemen aanlopen.
Dat ergert me wel eens omdat ik weet dat wanneer iemand het eenmaal wel goed snapt de resultaten altijd mond open vallend zijn.
Respect, ziel kopen, en het geven van voedsel hebben hier maar zeer weinig met elkaar te maken.
Een beloning hoeft trouwens geen eten te zijn, het kan alles zijn wat je samen afspreekt of wat je paard prettig vindt. Het is wel zo dat voedsel de sterkste bekrachtiger is en absoluut het beste werkt.
maar het kan ipv een plak appel ook een flinstertje zijn, of 3 graantjes per keer. De meeste mensen geven trouwens toch veel te grote beloningen.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Laura de Boer schreef op maandag 19 juni 2006, 20:10:


Heb je geen foto Laura?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Christel Provaas schreef op maandag 19 juni 2006, 19:48:


Ik verwacht dat dit typisch een probleem is wat je met clikkeren kunt oplossen Christel.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Huertecilla schreef op zaterdag 17 juni 2006, 9:51:


zeker weten peter, geef maar door. heb interesse en die clinic zie ik ook zitten.
bedankt.
gr
belinda