Nils Vellinga schreef op donderdag 15 juni 2006, 21:19:


Ik ben hier helemaal niet meer zo zeker over.
Want waarom eet bijv. het ene paard dan wel de JKK struik en het andere niet.
Ik denk dat het ook een kwestie van smaak is....en dat dat wel eens heel belangrijk kan wezen bij het wel of niet eten van giftige zaken.

Daarnaast....er zijn er zat paarden die nooit zullen leren (of hebben geleerd) van hun ma of andere paarden wat ze wel of niet kunnen eten.
IK denk dat dit voor een groot deel nml. wel aangeleerde wijsheid is...en niet alleen het instinct van een paard.

Nick

Hey,

Ik heb een vraagje.
Ik heb 4 merries en 1 hengst staan.
3 merries zijn niet drachtig en van 1 merrie weten we het niet zeker of ze drachtig is. Soms denken we van wel en soms weer niet. Moest ze drachtig zijn dan zou het voor eind juni zijn. Ik had ze natuurlijk al lang geleden moeten laten scannen hebben, maar door bepaalde redenen ging dit niet. Nu twijfel ik constant of ze drachtig is of niet.
Ik mag haar nooit strelen aan haar buik of achterwerk en mag nooit aan haar staart komen. Ik kan het ook niet goed zien of ze drachtig is, want ze is nogal zwaar gebouwd van haarzelf en heb ze ook nog niet hengstig gezien en er loopt een hengst bij.
Nu heb ik gezien dat er een andere merrie hengstig is en het gedrag tegenover mekaar is echt raar.
Wanneer de hengstige merrie bij haar komt, duwt de hengstige merrie met haar achterwerk tegen het hare. Ze loopt ook vaak "kwaad" weg van de hengstige merrie. Ze moet precies op dit moment niet van die hengstige merrie weten.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal een beetje verstaan.

Kan dit gedrag erop wijzen dat ze drachtig is of beeld ik mij weer teveel in?

Groetjes

Esther schreef op donderdag 15 juni 2006, 21:24:

Is juist. Gesnoeide takken verwijder ik meestal meteen.
Maar vreemd genoeg is het eerder het verse blad, als het dorre blad waar aan geknabbeld word.
Maar er wordt dus niet altijd, om het even wanneer, van gegeten.
Het lijkt er op, dat alleen dan bepaalde blad soorten gegeten worden, als daar noodzaak toe is.
Nils en Olly

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 juni 2006, 18:08:


Zeker wilde chicks, die jij mag voeren

Nils en Olly

hey,

Alle planten zijn giftig!! Alleen moet je van sommige planten veel opeten om vergiftgingsverschijnselen te vertonen en bij sommige planten moet je alleen een blad eten of je bent al vergiftigd.

groeten Geertrui

Isabel van der Made schreef op donderdag 15 juni 2006, 20:13:

Je bent zo duidelijk als wat.
Ik denk dat bij de paarden die jij benoemt als paarden met een dode geest sowieso de hulpen niet goed geinstalleerd zijn. Dat klinkt weer wat mechanisch, zo bedoel ik het niet maar het maakt het wel duidelijk. Bij afgestompte paarden maar ook bij paarden die nooit concequent hebben geleerd om aan de hand al weg te stappen op een klak of stap en stil te staan op een ho of licht ophouden op het touw ook niet goed onder het zadel reageren op deze hulpen.

Test je paard maar eens aan de hand: gaat ie consequent weg op jou aanwijzing? Staat ie direct stil op jou ho?
Mijn paard had de neiging niet makkelijk stil te staan of halt te willen houden onder het zadel. Sinds ik daar nu en dan mee oefen aan de hand, en dan direct de reactie vraag die ik wil en dat consequent vasthoudt, staat ze nu onder het zadel veel beter stil. Al op een licht bekkenkantelen en direct.

belinda defraene schreef op donderdag 15 juni 2006, 20:50:


Hoi Belinda,
Ik vraag me af, hoeveel kilometer leg je dan op een dag af ?
En in welk TEMPO ?
OK, wilde Mustangs leggen per dag soms wel 50 km of meer af zonder ijzers en dat 7 x 7 .
Maar dat doen zij wel in > 24 uur < ! ! en in terein dat ze kennen en gewoon zijn.
En dan nog het grootste deel IN STAP, al grazend.
Misschien was dat er MIS ??

Nils en Olly

jose schreef op donderdag 15 juni 2006, 22:27:


Ik denk dat sommige paarden ook gewoon geen zin meer hebben om nog iets anders van mensen te verwachten en alles maar over zich heen laten komen, vaak maak ik mee dat paarden dag in dag uit eigenlijk het zelfde leventje leiden, conseqent niet begrepen worden maar ook weer niet een echt rotleven hebben, de lichtjes verdwijnen dan langzamerhand uit de ogen. Je kan ze wel weer terug krijgen en dan is het genieten geblazen, krijgen ze weer lol in wat ze doen, vaak is soms aleen maar een krabbel omdat iets goed gaat voldoende om weer een sprankje terug te krijgen of die ruiter die eindelijk eens lekker gaat zitten.

Ik denk dat gevoeligheid haast beter vertaald kan worden in irritatiegrens, wannneer ga je ergens op reageren om het te veranderen.
Ina

En ja hoor! Het is gelukt! Maar niet zoals verwacht... veel beter nog!
Eerst beetje aan de hoefjes gewerkt en dan hups zadel der op, bitloos hoofdstel aangedaan en in de kleine (lees: controle tussen de oren ? ) weide rondgestapt. En zoals jullie ervaring ook was: het ging vanzelf! Queenie heeft welgeteld 2minuten gezocht naar hoe en wat ik nou weer aan het doen was, maar plots hàd ze het! Sturen geen enkel probleem en mijn vraagteken bij het stoppen kan nu een uitroepteken worden!
Stoppen ging beter dan met bit!!!
Ik moest denken aan stoppen, de teugels een heel klein beetje opnemen, en ze stond al stil: actief stil! Met bit had ik vaak idee dat Queenie eerst nog een of twee stappen moest zetten vooraleer ze echt stilstond, maar vandaag deed ze dan onmiddellijk!
Ben echt verwonderd van resultaat!
Omdat de wei te nat lag en pas bijgezaaid heb ik slechts enkele meters gedraven: haar hoofd helemaal ontspannen naar beneden en ook in draf stond ze meteen stil! Na 20min experimenteren ben ik afgestapt en nog beetje gevoetbald met haar, doet ze heel graag, wordt ze graag mee beloond.
Kijk er naar uit om dit weekend nog een keertje te rijden!

Ik lijk wel een super paard te hebben; ofwel een super combinatie

Nils Vellinga schreef op donderdag 15 juni 2006, 21:57:


Nee zenne , brave chickskes

epona schreef op donderdag 15 juni 2006, 22:50:


gevoeligheid ? of verdoofdheid voor hulpen dwz. het "bewust"negeren van impulsen. Door overvloed ervan ?

Verwilderde paarden lopen onbelast. Dat is gelijk ook het antwoord aan Belinda wat ik haar al gegeven had ook.
Ze is als pas begonnen ruiter gelijk met een HEEL jong paard, VEEL te jong paard en een FORSE last, begonnen met een lange tocht in een slopend langzaam tempo en het is daarbij beschadigd. Lichamelijk en geestelijk.
Dat paard is nu, een jaar later, nog steeds erg jong en Belinda heeft niet de kennis en ervaring het paard beter te leren lopen.
Belinda is daarbij geen ervaren ruiter en het gezamelijke resultaat is een paard dat met veel gewicht op de voorhand loopt.
Hoewel de combi zadel en pad nu goed is, heb je er vrijwel niet mee gereden. Noch jij noch het paard hebben hiermee leren rijden en het paard heeft geen enkele kans gehad zijn bewegingsapparaat aan te laten passen aan de toch andere belasting onder een ander en behoorlijk ander zadel.
Ik weet niet wat je verwacht Belinda, maar het is al HEEL wat, wat jouw paardjes doen.

HC

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 16 juni 2006, 0:25:


Waarom altijd overvloed ervan? Dat is zo makkelijk om aan te nemen, ik denk eerder dat het juist een inconsequent en niet eenduidig toedienen ervan is.