Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 4 juni 2006, 10:48:


Hoi iedereen,

Bedankt voor alle reacties. Lost het probleem niet echt op, maar het is prettig dat er mensen met me meedenken en voelen.

Dat ze gevoelig is op de stralen zou heel best kunnen. Het is alleen zo opvallend dat ze er met droog weer zoveel meer last van heeft, dan met nat weer. De stralen zijn nu dan ook keihard. Ga toch zo meteen proberen om haar een tijdje met haar voeten in een paar emmers water te zetten.

Hoefschoenen zijn nog niet echt een optie. Omdat haar hoeven nog zo aan het veranderen zijn, lijkt het me heel moeilijk om ze passend te houden, ik ben bang dat ik na een paar maanden dan al weer aan nieuwe moet. (Was de bekapper helemaal met me eens, adviseerde ook om daar nog een tijdje mee te wachten.) Bovendien loopt ze nu ook op het land heel erg slecht en hoefschoenen kan je niet dag en nacht aanlaten. Dat ik niet kan rijden, jammer maar helaas. Dat ze de hele dag zere voeten heeft, dat vind ik heel verdrietig. Bovendien loopt ze daardoor erg weinig en da's ook weer niet goed.

Kan niet zeggen dat ze last van haar gewrichten en/of spieren heeft. Een dikke maand terug liep ze nog als een trein. Froukje is een paard wat van zichzelf heel goed op de achterhand loopt. (Waarschijnlijk is ze daardoor achter ook gevoeliger dan voor.) Ze stapte toen royaal over en deed alle gangen zoals ik van Frouk gewend ben: dus zo hard mogelijk. Nu komt ze amper vooruit. Voetje naar voren, voelen of ze kan gaan staan, echt gaan staan en als het dan toch zeer doet, zo snel mogelijk het andere been naar voren, met als gevolg dat ze soms bijna onderuit gaat.

Maar goed, nu eerst aan het weken; ik laat wel horen of dat nut heeft gehad,

Groetjes, Els.

Michiel schreef op zondag 4 juni 2006, 11:08:


En zo zie je maar hoe verschillend de berichten worden gelezen.....
Ik had na het lezen van haar stuk ook de indruk dat ze GEEN cursus heeft gevolgd.

Dit omdat ze ook schrijft : ...(ook te zien aan de flares)

Want flares zijn dingen die bij goed onderhoud niet voor kunnen komen bij deze manier van bekappen ?
Das nu juist ook het aantoondbare bewijs dat er veels te veel druk op de hoefwand staat...

Verderop in het verhaal:
Het harde slijten nu aan de buitenkant....en daardoor het aan de binnenkant veel eraf moeten halen .....

Dit zijn nu zaken die ik echt niet begrijp....en ik heb toch echt de cursus gedaan.

De zool aanhouden....(iets wat ze volgens het schrijven ook doet) ..., das alles wat je doet....
Want wij "corrigeren" de voetstand niet zoals een hoefsmid dat doet....het gaat niet om het optische rechtstaan van de buitenkant.
Dat volgen van de zool zorgt voor een voor dat paard bedoelde geheel natuurlijke stand.
Dus hoe in hemelsnaam moet je er nu meer van die binnenkant afhalen zonder aan die zool te beginnen ?

Even over je lijstje:

In die zool snijden , maar ook raspen , doen we niet....
Dus doen we dat ook niet om de hielen in stapjes lager te zetten lijkt me ?

Daar zit oa. het verschil met andere bekappingsvormen....het geleidelijk werken...wachten tot de zool zich vanzelf terug trekt en pas dan.....

Waarom een strasserprof erbij ? Waneer is dat dan wenselijk ?

Nick

cyta schreef op woensdag 2 februari 2005, 11:12:


Ja, zo natuurlijk zeker niet! Mag ik vragen wat je met deze arabier wilt doen? Ga je met hem fokken? Zo niet, zou ik hem laten castreren. Niet dat hij dan meteen goed opgevoed is, daar moet je zeker aan werken. Niet alleen naar buiten halen om hem op de wei te zetten, maar ook lekker met hem gaan wandelen of fietsen. Op die manier leer je elkaar goed kennen en kun je hem al een heleboel leren, onder meer om netjes mee te lopen. Je bouwt een band op, waardoor hij straks naar je toe zal komen als je hem wilt pakken. Bovendien is naar buiten komen dan niet per se naar de wei voor hem, dus rennen en vliegen. Maar als je niet met hem gaat fokken, zal hij als ruin een veel leuker leven krijgen: lekker met andere paarden op stap en in de wei. Bovendien kun je veel gezagsproblemen voorkomen of verminderen als die hormonen niet meer meespelen. Ik spreek uit ervaring. Mijn arabierenhengst is met 8 jaar gecastreerd en het enige waarvan ik spijt heb, is dat ik het niet eerder heb gedaan. O, nog een tip die bij mijn arabier goed werkt: als je hem aan een touw hebt, niet te kort houden. Geef hem maar de ruimte om een beetje te huppelen. Mijn paard gaat soms als een ballonnetje met mij mee, dansend en rondkijkend, maar hij verzet zich nooit en probeert nooit aan me te ontsnappen.

Succes,

Liesbet.

Liesbet schreef op zondag 4 juni 2006, 12:37:


O, oeps! nou dat veulen is inmiddels zo klein niet meer. Wat is dat toch voor raars, die oude berichten die opeens weer opduiken?? Alle moeite voor niets....