Spirithorses schreef op zondag 23 april 2006, 9:47:


Het verschil tussen de "intelligentie "vn de rassen is inderdaad duidelijk maar hier en daar vind je dan een uitzondering zoals tussen de koudbloeden, waarbij je dan je hele duidelijk omlijndfe structuur en je theorie moet bijstellen . Dit maakt de materie zo boeiend.

Piet schreef op zondag 23 april 2006, 10:17:

Een jong , onbedorven dier staat meer open voor nieuwe impulsen dan oudere . Het al of niet slimmer zijn heeft hier geen invloed op . Bij oudere dieren ga je meer manieren moeten zoeken om hun aandacht bij je te houden en de lust om te leren op te wekken.

Huertecilla schreef op zondag 23 april 2006, 10:52:


HC, de hersenen van een paard zijn (verhoudingsgewijs) massa hersenen versus massa lichaam NIET groot en de neocortex is bijvoorbeeld bij dolfijnen, papegaaien en grotere aapsoorten veel meer ontwikkelt. Je vergelijking bij je nachtritten is mooi en volledig waar maar niet relevant omdat hier andere capaciteiten dan intelligentie aan beurt zijn. Met je opmerking over crimineel gedrag ben ik eens behalve dat het woord crimineel niet in de mond mag genomen worden ivm. dierlijke huisvesting behalve bij zware overtredingen hiertegen. Geestdodend is geen vast gegeven maar een partijdige mening.

Michiel schreef op zondag 23 april 2006, 18:28:



Duhhh, jij bent een lekkere! Grazen is juist het aplha en omega van going wit jour hors


Ik denk: heel vaak niet. Ga er eens echt op letten, en in tijdseenheden turven ofzo.


Ik denk, onder alle voorbehoud want we hebben elkaar immers zelfs nog nooit ontmoet, dat jij in praktijk wél "signaal rijd" of dat zoveel mogelijk zo wilt doen. Dat is ook logisch, en het meest toegesneden op lekker buiten boemelen met je paard.
Ik heb echter zo mijn twijfels bij het "gaan met je paard". Niet waar het kán, niet dat het niet leuk kan zijn, niet dat het je niet een heel aparte kick geeft... heb ik denk ik allemaal ook. Maar je moet oppassen voor het creëren van droombeelden. Piet drukte het eens helemaal met de spijker op de kop uit omtrent mijn huwelijk met Els; dat is dus wel een jaren 50 huwelijk op z'n Turks!

groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Het eerste is gelijk aan wat ik schreef en met je laatste zin ben ik het niet eens.
De oudere dieren laten zich op precies dezelfde manier trainen, ik hoef dus geen andere manieren te zoeken, ze zijn er precies zo bij met hun aandacht en hun lust om te leren hoef je niet op te wekken. Mijn ervaring is dat ze gewoon langzamer leren..

piet
nah' tuurlijk Natuurlij

eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 april 2006, 21:41:


Jaja ik probeer ernstig te zijn, maar ben je nu "soorten" (ook al zo'n discussiabel begrip tegenwoordig) aan het bestuderen of een willekeurige eigenschap, zoals hersenmassa? Het had ook spiermassa kunnen zijn, en ook dan hadden we kunnen constateren dat die bij mensen en paarden nogal uiteenloopt. Soorten vergelijken op deze manier is totaal niet interessant, er komt geen voordeel uit appelen en peren vergelijken.


Ik ben bang totaal niet te snappen waar je heen wilt, wat jij in je hoofd hebt. Ik steun Darwin juist uitermate, maar NIET de eindeloze natuurfilms en popie boekjes die ik pakembeet de laatste 40 jaar voorrbij heb zien komen waarin gebazeld wordt over het recht van de sterkste etc. in de natuur. Klinkkklare nonsens!
"Survival of the fittest" heeft niets te maken met alle eigenschappen van al die levensvormen, behalve één: de mate van zelfduplicatie. Hoe dat voor mekaar komt is voor de stelling totaal oninteressant.
Vervolgens overleeft niet alleen de "beste", doch overleeft alles wat meer of gelijk aan 0 is voor een eigenschap. Dat het gelijk aan 0 óók mee doet is een essentieel gegeven; daarom is het meeste DNA zgn. "garbage" (excusez, niet mijn terminologie).
Evolutie kun je dus eigenlijk duidelijker in beeld krijgen door te denken aan het "overleven van de niet al te slechten".

Maar wat de hersenen van paarden aangaat... heb je daar (en van hersenen van andere soorten) wel eens foto's of plaatjes van gezien?
Ik denk dat je dan in 1 oogopslag ZIET waarom ik zei dat relatieve vorm en grootte van neocortex nogal wonderlijk ge-evolueerd lijkt.
Hondehersenen stellen, vgl. met paardehersenen, niets voor, en toch scoorden ze veel beter in die oude testen. Nogal logisch, maar pas logisch als je weet dat het gevraagde geënt was op menselijke voorstellingen en honden daar makkelijker mee kunnen omgaan. Voor een achtervolgings-predator is het nogal wiedes dat die kan omlopen; om daar nou een grotere species-intelligentie door te benoemen slaat in absolute zin nergens op.
Het onderzoek in de richting van potentieel is echt veel interessanter. (Apporteren is ook voor paarden niet moeilijk hoor )


Ik had het niet over REgeneratie na trauma (er zijn vele beschadigingen denkbaar die niet reparabel zijn; dat geldt niet alleen voor zenuwstelsel en is eigenlijk nogal een onzin-eis), maar zelfs en uitdrukkelijk over ZELFgeneratie (autopoieem). Dat betekent dat, mits je de goede oefeningen ervoor doet, je zomaar 10% hersencellen erbij maakt, wat doet vermoeden dat die toename gecorreleerd is aan die oefeningen. Het is o.a. bewezen bij muzikanten.
De bewegingen in structuur van zenuwstelsels gaat idd wel relatief traag.

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Michiel schreef op zondag 23 april 2006, 18:28:



Michiel: Paul K en ik hebben vandaag tijdens een buitenrit aan je lopen denken en het over je gehad toen Diesel met Paul op zijn rug voor de honderduizendtigste keer megasnel met zijn hoofd omlaag het gras indook en begon te fretuh.
En toen Fanny met mij op haar rug zich net zo megasnel omdraaide om aanstalten te maken naar huis te willen galopperen.
We vroegen ons nog af hoe jij dit opgelost zou hebben.
En we bedachten ons dat wanneer we Dies zijn zin gegeven zouden hebben, we waarschijnlijk niet verder dan de poort gekomen zouden zijn, áls we al tot de poort gekomen zouden zijn want tot daar is ook gras.

Eh.... Paul heeft ongeveer 38 keer aangegeven dat hij het er niet mee eens was dat Dies overal ging eten en ik heb Fanny een stuk of 4 keren uit het knollenveld getrokken.
Wij vonden het allebei erg nodig op dat moment onze paarden van hun eigen initiatieven te beroven

Iets anders was het toen we gingen gallopperen en we merkten dat Dies moeite had met de galop over het harde, zijn hoeven zijn nog nét niet sterk genoeg en hij was niet in galop te krijgen.
Uiteraard ga je daarin mee en respecteer je dat, dus dat is een vorm van going with en dus mocht hij in zijn eigen tempo.
Túúrlijk is dat stuk er ook en ik denk welhaast bij de meesten van ons, maar is het niet zo dat jij af en toe wel héél erg meegaand bent en je paard stiekum in zijn vuistje lacht?

Bij ons is het zo dat er duidelijkheid is bij de paarden dat ze gewoon nooit mogen eten onderweg, doen ze dat toch (en Dies heeft daar een handje aan omdat ie beresterk is en niet iedere ruiter over de juiste timing beschikt (mijn probleem, echt), dan worden ze aan één teugel weer omhoog gehesen.

Hoe zou jij dat opgelost hebben Michiel?

Groet, Pien

....Zou ik nog steeds iebelig van worden Piet.
Wat dat betreft is er voor mij niks veranderd.
Ik vind het nog steeds niet prettig wanneer een paard constant aan mij zou zitten te plukken of voor mijn ogen op en neer dansen of lopen te vragen in de hoop mijn aandacht te krijgen. - Vind ik gewoon niet fijn, ik zit ook niet constant de aandacht te vragen van mijn paarden.
Als we stil staan dat staan we stil en laten we mekaar met rust.

Wat ze vervolgens aan zelf-initiatief ontwikkelen en laten zien buiten het werk om vind ik helemaal geweldig en juich ik van harte toe.
Maar er zijn ook een aantal regels in de omgang tussen de paarden en de mensen, en niet alleen voor de paarden hoor, daar moeten wij onszelf ook aan houden. Voor Jack en mij is dat onderdeel van onze relatie en het dagelijkse werken met de paarden in wederzijds respect.
Er wordt door de paarden niet naar ons gemept, omver gelopen, gebeten, etc.
En van ons uit wordt ieder paard bij zijn naam genoemd, er wordt rekening gehouden met hem en de signalen die hij uitzendt, zijn wensen worden serieus genomen, er wordt niet op de paarden geschreeuwd, ze worden niet geslagen, gedwongen, onheus behandeld.

Maar dat betekent niet dat ze hun zin kunnen doordrijven, de kont toedraaien als ze liever willen eten, of weglopen als ze geen zin hebben.
En ja, ik zou altijd op zoek gaan naar de oorzaak van een probleem en ze ergens halverwege tegemoet komen of iets verzinnen waarin ze goed zijn of wat ze leuk vinden zodat we elkaar toch op een positieve manier kunnen ontmoeten.

BD mag hoofdschuren aan ons, Holly ook. Spirit weer niet want die is hengst en zit nog volop in zijn opvoedingsproces. Als Bombita dat doet ben ik trots dat ze het eindelijk durft, als Fanny het doet denk ik dat haar volgende stap is mij omver te lopen dus sta ik dat niet toe.
Winner laat ik los tijdens het galloperen, die is zo makkelijk, Izzy hou ik bij me, want die schiet gerust naar voren.
Maar BD rijd ik aan een lang touwtje, terwijl ik Dies korter moet houden vanwege het lekkere gras.

Ook nog eens per paard verschillend dus, het toestaan van eigen initiatief..

Groet, Pien

e m kraak schreef:

Van deze ruiters heb ik bergen in mijn lessen.
Ze kunnen niet anders dan constant bumpen met de benen tijdens het rijden.
Allemaal geleerd op tradi maneges !
En da's een van de eerste dingen die ze hier moeten afleren.
Vandaag nog 2 nieuwen die niet beter wisten dan dat een paard altijd actief en voorwaarts moet lopen en steeds zaten te bumpen om hen in een 'actief voorwaartse' stap te houden.
Pfffff.....

Pien

Spirithorses schreef op maandag 24 april 2006, 0:01:


Het is jammer dat we soms het ene vlak na het andere schrijven.
Het zinnetje waar onderdrukt in voor komt had zeker geen betrekking op jou. Ik weet hoe jij met je paarden omgaat.
Het iebelig worden was niet meer dan het uit de herinnering terughalen van een feit en niet gebruikt als een negatieve aanduiding voor hen die het anders doen.
Jammer dat ik je op een verkeerd spoor gezet heb en je hierdoor mijn punt gemist hebt.Dat was: Mijn ervaring zegt dat oudere paarden langzamer dan jonge paarden leren?
Merk je dat ook?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Hallo,
Nu Indy zonder problemen over grind kan lopen wil ik het pad naar het weiland verharden, liefst met grind/kiezels. Ik kreeg al de tip dat met gebroken dakpannen te doen. Heeft iemand daar ervaring mee? Moet er nog een bepaalde ondergrond onder? Iemand een ander idee?
Bedankt,
Monique

Glucosamine moet je echt niet gebruiken bij insulineresistente
paarden! Bevat veel suiker!!!

***Even een stukje uit een artikel over glucosamine:

Glucosamine does not cause a glucose spike. The problem is that it interacts with insulin receptors in a way that prevents them from becoming activated:

Another problem is that, like hyperglycemia, it activates the hexosamine
pathways

Activation of the hexosamine pathway by glucosamine in vivo induces insulin
resistance in multiple insulin sensitive tissues.

Dat is dus de reden, dat glucosamine voor i.r paarden niet goed is. Niet omdat het veel suiker bevat.

Groet Angèle

eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 april 2006, 22:05:


Oh, vínd jij dat?!
Dat zegt zoals ik ook aangeef, net als Teblick trouwens, meer over joúw perceptie van het begrip dan over de mate waarin het paard 'geestelijk potentieel' heeft.
Dát is de essentie; dat het afmeten van 'intelligentie' aan onze maatstaf niet correct is.

Mbt 'criminieel'; juridisch correct jouw antwoord. In míjn boekje echter is er in onze maatschappij geen valide reden om een paard niet paardgericht te houden, niet paardgerichte behandeling niet juiste behandeling dus mis-behandeling.
Geestelijke misbehandeling vind ik misdadig, crimineel.
'Geestdodend' is in dit verband, afstompen door onhouden van stimulering van hersenactiviteit, wetenschappelijk aangetoond correct woordgebruik en daarom is ook het begrip misdadig m.i. juist.
Wie de schoen past trekke hem aan: schiet niet op de boodschapper

Dat lichamelijke en geestelijke misbehandeling koren op de molen van een hele industrie is begrijp ik ook. Veel gedragsstoringen of rugproblemen kunnen eenvoudigweg opgelost worden door het paard 24/7 weidegang met soortgenoten te geven maar ja, dáár verdient de da, fysiotherapeut, gedrags'deskundige' niets aan.

Terug naar intelligentie: het is maar waar je het aan afmeet en onder de streep zijn verschillende paarden in de praktijk van het rijden slimmer dan hun ruiter....

HC
http://users.telenet.be/huertecilla