trea hoex schreef op donderdag 30 maart 2006, 21:36:


Hallo,
wil alleen maar bevestigen (en m'n enthousiasme delen) dat je het zelf kan leren: doe de cursus bestudeer het boek en de dvd, en ga zelf aan de slag! En: al doende leert men! Ben het helemaal met Piet en met Trea eens: zelf bekappen, eens in de week of eens in de 2 weken is de beste methode en elke keer leer je weer wat bij, tot je het op een gegeven moment zelf echt helemaal in de vingers hebt.
Niets zo bevredigend! Voor je paard en voor jezelf.
groetjes anna

jessie1 schreef op maandag 10 april 2006, 20:09:


Hallo Jessie,
Dit is om je een hart onder de riem te steken en je aan te moedigen het boek goed te bestuderen en de cursus te gaan doen. Echt waar, als je dat gedaan hebt WIL je ZELF heel graag aan de slag. Tuurlijk begin je eerst voorzichtig maar al doende leert men en je wordt elke keer steeds handiger en krijgt vanzelf steeds meer zelfvertrouwen. Echt waar! En het is wel zo bevredigend om zelf de hoeven van je paard te kunnen bekappen en bijhouden, omdat je paard beter en ruimer gaat bewegen, lekkerder in zijn/haar vel gaat zitten, je krijgt een gelukkiger paard! En alles wat jij zelf kan doen maakt al zo'n wezenlijke verbetering uit : alles beter dan een ongelukkig paard op ijzers!
Succes en veel plezier!
anna

jacqueline postmes schreef op woensdag 5 april 2006, 18:00:

Hoi Jacqueline,
Hoe waren de leverwaarden van je paard??

Isabel van der Made schreef op maandag 17 april 2006, 0:35:


Hoi Isabel

Ik denk toch dat je hier teveel als mens denkt en niet als paard. En een paard kan zich alleen als paard gedragen en zich niet verplaatsen in de mens.

Ik heb ook een hele tijd gesukkeld met mijn pony. Altijd lief zijn, de nadruk op goed gedrag belonen gelegd, enz. Wilde een maatje zijn, niet zijn 'baas'.
Gevolg was dat ie me superaardig vond maar naar me luisteren? Zal toch wel niet.

Ik ben me gaan verdiepen in de join up en de paard-natuurlijk manieren zoals op deze site/dit forum behandeld. Toen op hem uit gaan proberen en het leek wel of hij opbloeide. Hij werd eindelijk begrepen in zijn paard-zijn!

Het wegsturen is helemaal niet verwarrend voor je paard. Het is wat een kuddeleider ook doet bij ongewenst gedrag. Duidelijker kan je niet zijn.

En dat hij zich er happy bij voelt kan ik merken hoor. Luid hinnikend komt ie aangalopperen als ik hem roep. Ik kan veel meer met hem nu.
Ik heb ontzettend veel van en met hem geleerd en ben er nog lang niet.
Maar we zitten op de goede weg.

Dit had ik zonder join up nooit bereikt.
Probeer er niet zo afwijzend tegenover te staan en sta open voor de theorie achter de join up. Misschien kun je er toch wel wat mee.

Groetjes

Cindy

Sky schreef op zondag 16 april 2006, 23:43:


Om even de reageren op Monty en bit. Ik vroeg me dat dus ook af en ik heb ze gemaild om te vragen waarom hij eigenlijk een bit gebruikte. Ik kreeg terug dat het inderdaad was om nog subtielere signalen door te geven. Zij vinden een bit helemaal niet noodzakelijk en vinden dat je ook net zo goed zonder kunt rijden. Maar voor ze hele kleine subtiele signalen vinden zij een bit handiger, en inderdaad alles hangt af van de handen die eraan zitten.

Niet om iets goed te praten hoor, maar puur informatief omdat ik dit toevallig gevraagd heb afgelopen week.

Feroza W schreef op maandag 17 april 2006, 0:15:


Hi Feroza

Ik heb er geen ervaring mee , dressuur op nat gras , maar wat ik hier elke keer weer lees , als je natuurlijk bekapt , dan blijf je van de straal af[normaal gesproken]. Als de straal meedraagt ,voelt het paard dat hij zich op glad gras begeeft , en zal zich daaraan aanpassen met lopen.En de straal voelt rubberachtig en stroef aan , dus stevige grip op de ondergrond.
Kwartierboogjes kunnen alleen als de zool het toelaat!

Succes ermee , en als je precies wilt weten hoe dat met die straal zit , en de kwartierboogjes , het staat allemaal op de site!

Groetjes Esther

cindynl68 schreef op maandag 17 april 2006, 8:48:

Om (hoogstwaarschijnlijk) ook even voor Isabel te antwoorden:
Het gaat erom in welke verhouding je met je paard om wilt gaan.
Je kunt je paard naar je laten luisteren omdat ie dat moet, je kunt je paard ook naar je laten luisteren omdat hij weet dat je altijd het beste met hem voor hebt.
Een join-up zie ik zo: Het paard wil bij jou zijn omdat al het andere erger en vervelender is.
In mijn kleine verhaaltje aan Pien, een paar berichten terug, vertelde ik dat ik dat ik los met mijn jonge paard aan het trainen was op een groene graswei.
Dat hij van mallotigheid springend en bokkend, toch exact deed wat ik vroeg, zonder ooit gedwongen te zijn geweest mij als leider te erkennen en zonder ook maar een hap gras te nemen, want we waren toch samen met iets veel leukers bezig?
Ik weet dat hij mij als vaste waarde in zijn leven respecteert, hij weet dat dat hij van mij niets onredelijks hoeft te verwachten.

Ik ben er van overtuigd dat er geestelijk weinig zwaarder is dan een join-up, dan laat ik lichamelijke mishandeling natuurlijk buiten beschouwing,
Het is geschikt om wilde paarden te onderwerpen en misschien om een verschrikkelijk onhandelbaar paard even tot wat rede te krijgen.
Maar ben eerlijk doodsbenauwd dat het heel vaak is : hee, mijn paard luistert niet, we gaan ff lekker join-uppen dan luistert ie weer wel.
Zonder dat in eerste instantie gekeken wordt waarom het paard niet luistert en de oorzaak bij de "leider" te zoeken.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

e m kraak schreef op zondag 16 april 2006, 21:12:


Weet je dan misschien ook hoe die paarden ingereden werden?
Als ze stuk voor stuk gebroken werden , plijt dat dan niet weer voor dat zadel? Hoe werd er vroeger paard gereden? Werd het gebruikt als vervoermiddel etc.Reden ze* met *het paard of erop?
Ik zou me voor kunnen stellen dat als ze *op * hun paard reden [en wat ik uit eerdere berichten begrepen heb waren het voornamelijk de hengsten]een zadel inderdaad nog wel eens een noodzakelijk iets was...

Ben je dit echt aan het uitzoeken ,Egon? Ben erggg nieuwschierig wat je tegenkomt!!

Groetejs Esther

van lennep schreef op maandag 17 april 2006, 9:37:


Een paard heeft bovendien blootsvoets altijd meer grip dan met een ijzer. Als het glad is worden onder een ijzer kalkoenen ingedraaid.
En die zijn voor de voeten en benen nog even een graadje erger.
Het is simpelweg een keuze voor de gezondheid van je paard die je maakt.
Als het glad is horen er geen dingen van een paard gevraagd te worden waardoor hij uitglijdt of kan vallen.
Dan valt dat onder de kop dierenmishandeling.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op maandag 17 april 2006, 9:48:


Hoi ,

Hoe sta je tegenover de joint up , als straf? Bv. het paard heeft je gebeten?
Oke , daar ligt dan ook weer geen goede verhouding aan ten grondslag , en er valt dus nog veel aan te doen , maar je moet ergens beginnen...

Gewoon even nieuwschierig...

Groetjes Esther

Ik heb idd kwartioerboogjes. moet zelfs bij de mijne. Misschien dat ik even een keer een foto maak.
Ik heb altijd de straal met rust gelaten. En die is echt heel breed en dik. Heeft ze ook wel aanleg voor. Ik ben benieuwd of ze nu misschien beter seizoen heeft. Hoop het echt.

van lennep schreef op maandag 17 april 2006, 10:12:


Esther, de join up is altijd een straf. (Daarom begrijp ik niet hoe je tot een wederzijds betere verhouding zou kunnen komen door te join-uppen, maar dat wil iemand me best wel uitleggen denk ik :) )
Dus als je zoiets wil gebruiken..... Hoe zit het dan met de 3 seconden regel? Weet je paard na 2 weggejaagde rondjes nog waarom hij de straf kreeg? Loopt ie zich te schamen?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Ja die verhalen worden mij ook al vertelt.
Maar laten we nou eens eerlijk zijn ik waar zijn nou al die fijne handen??
Je kunt ook door fijne handen niet tegenhouden dat het paard signalen krijgt voor te eten.
Dat is wat Robert Cook heeft bestudeerd.
En ik heb een foto van iemand die 'fijne handen' heeft maar als je naar het gezicht van het paard kijkt blijkt die toch veel pijn te hebben en hij heeft ook erg veel schuim om de mond.
Kijk eens naar de paarden van Anky van grunsven die zijn ook meestal vol met schuim.
Goed vind ik dit niet en ik vind er is helemaal geen excuus om met bit te rijden!!
anatomisch gezien kan een bit gewoon niet in de mond van een paard.
Zo simpel is het vroeger hebben ze een ring in de neus van het paard geduwd om dat als contact met de ruiter te gebruiken.
Maar nee, na een tijd had dat geen effect meer omdat rondom de ring alles gevoelloos werd dus wat deden ze, maar een bit erin!!
En je kunt net zo goed rijden zonder bit en ook zelfs alleen met een halsring, maar dat is voor sommige mensen gewoon te moeilijk of te gevaarlijk!!
Voor mij zijn er geen enkele excuses om met bit te rijden hoe fijn de handen nou ook zijn.

Greetz Sky/Chantal