jose schreef op maandag 20 maart 2006, 16:57:


Toch is het nu een heel andere vraag.

Het gaat niet om een been het gaat om een hoefbeen, een wezenlijk verschil. Het botje wat van voren en opzij via de witte lijn aan de hoefwand vast zit.


Vaak is er sprake van een tak breuk van het hoefbeen, dat is dan al aardig verzwakt door verkalking, verbening, door de klappen die het gekregen heeft van een ijzer.
Met een ijzer onder is dit ook een zaak van vele maanden.
Krijg je meer doorbloeding door een voet die vanzelf, door minder beweging van de hoefwand een soort gips maakt, nog eens vast te spijkeren op een ijzeren plank met vier of vijf lippen?

Juist....en een paard dat verdomd goed voelt hoeveel het de breuk kan belasten, zonder veel meer pijn te krijgen.
Iedereen die wel eens een schouder, bovenarm, sleutelbeen of andere plek gebroken heeft zal het wel uit zijn hoofd laten dit te zwaar te belasten en kan beamen dat je dat niet wilt.


Ja inderdaad, zie o.a. alle punten van Fred,


Er is dus geen sprake van dat het hoefbeen niet gefixeerd zou zijn.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Sky schreef :
Chantal, ik vind dat je héél cool blijft, ook afgelopen donderdag toen Fanny het helemaal kwijt was door alles wat er om haar heen gebeurde.
Ja, filteren : Je niks aantrekken van dat alles wat er om je heen gebeurt. Als je het bij jou 'niet naar binnen laat slaan' kun je het ook meer buiten Fanny houden. (Denk maar aan die vingers in je oren)
Adem laag houden, blijven centreren, ontspannen blijven en vooral niet in je emotie schieten he....

Maar ikzelf heb afgelopen weekend ook echt wel mijn handen vol gehad aan haar hoor, ik heb haar gereden en ik vond haar nog steeds heftig.
Zou ze weer van de haver gesnoept hebben, net als toen ?
(Daar wordt zij echt ontoerekeningsvatbaar van, zoals we gemerkt hebben).

Groetjes, Pien

Fred schreef op maandag 20 maart 2006, 18:47:


Ok, mee eens dat het lezen van zo'n advertentie niet leuk is maar er zit 1 hele grote plus aan voor zo'n paard/pony: nl doordat de advertentie HIER geplaatst is het dier een goede kans krijgt om bij een PNer terecht te komen.

En wat is er mooier dan dat?

Of ff met Cruyfwoorden te spreken: ieder nadeel hep ze voordeel.

Groetjes
Cindy

Karin schreef :


Waarom zie ik op die site dan nog zoveel stallen, bitten, neusriemen en lees ik over zoekgeraakte zweepjes ?
En pensionstalling op glasvezelstro (of wat was dat - weet het niet meer).
"Desgewenst zetten wij Uw paard in de paddock"

Pien (die van die andere planeet).

cindynl68 schreef op maandag 20 maart 2006, 19:03:

Yep. Tenslotte verkoopt ze níet de manier van rijden. Dát is het verschil.

HC

Aaargh.... José, als ik het verhaal zo begrijp is er wél sprake van fixatie! Wat bij een mens het gips om de arm zou zijn is bij dit paard zijn hoefwand die smaller wordt en zo als gips om de breuk werkt.

Lézen, lieverd !

Groet, Pien

Huertecilla schreef op maandag 20 maart 2006, 19:11:


Ha die Cindy.

Helemaaaaaaal mee eens. Lang leve de positieve oplossing!!!

Nel.

Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 19:05:


Omdat het een marketting-strategie is Pen, geen overtuiging.

Je wordt er een beetje miesj van dat ze het als groot innoverend nieuws brenegen doch wie ooit een béétje verder heeft gekeken dan de manege-neus lang is schat dit op waarde.
In het geval van Mansoer is het verder wel gewoon prettig dat de páárden een stap in welzijn vooruit gaan.

HC

Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 19:05:


Grappig dat als een bekende commercielle stal zijn stallen sloopt en alle manegepaarden en pony's buiten gooit en hier openhartig over spreekt en probeert dit beeld ook uit te dragen naar andere manegehouders etc het blijkbaar voor hier nooit genoeg zal zijn... jammer. Vooral in het kader van omschakelingsproces enzo.

De stallen die er nog staan, daar staan wat politiepaarden in en wat paarden van pensionklanten (ze hebben er maar een paar) die hun paard niet in de actief stal wil laten staan. Jammer maar je kan die mensen moelijk dwingen. Het gros van de stalen is omgebouwd tot poetshok, en de rest van de stallen worden gebruikt tijdens clinics etc zodat deelnemers hun paard kwijt kunnen voor een nachtje bijvoorbeeld.

Groetjes Maaike

de vraag is dus wel of niet immobiliseren van een hoefbeenfractuur. Het zal op de natuurlijke wijze idd wel helen, een paard, net als elk ander dier, ontziet een gebroken en/of pijnlijk lichaamsdeel. de vraag is dan of het goed heelt. Een volwassene met een gebroken voet/been/arm of wat dan ook kan je duidelijk maken dat hij/zij zich rustig moet houden. Neem nu een kind (heb hier een mooi vb gezien trouwens), je steekt de gebroken pols in het gips, hier is dat nog die ouderwetse witte gips die bij genoeg bewegen, vocht en weet ik wat nog allemaal lekker zacht wordt. gevolg, kind had elke 2 a 3 dagen een nieuw gips. hij spaarde zijn arm wel als het pijn deed. resultaat, pols terug in orde maar wel heel scheef. Je ziet ook wel bij katten bv, sterke dieren trouwens, ze groeien bij wijze van spreken zelf terug aan elkaar maar je ziet ook vaak niet zo mooie resultaten. Mss moeten we soms wel wat hulp bieden, niet noodzakelijk door er een ijzer onder te zetten maar een schoen of wat dachten jullie van vettec?
Belinda

Maaike schreef op maandag 20 maart 2006, 19:26:

Nee Maaike, begrijp me niet verkeerd. Ik vind het top dat ze die actiefstallen hebben.

Maar die conclusie die daar zo blij wordt uitgesproken.... daar sta ik dus echt PAF van. Dat is toch zo logisch als dat 1 en 1 twee is?

Maar zelfs die boodschap zal zijn nut hebben. Want massa's paardenwezens zullen waarschijnlijk verrast tot de conclusie komen dat er wel es wat in zou kunnen zitten. En hopelijk naarstig op zoek gaan naar een plekje wat hun rijongevallenrisico met 90% gaat verminderen.

Dus alle lof!! Serieus. Want iedere reden die er voor gaat zorgen dat paarden die boxen uitkunnen is er een wat mij betreft. En dit zou wel es een hele goede kunnen zijn....

marjolijn schreef op maandag 20 maart 2006, 19:36:

Ik denk dat Maaike ook probeerde te zeggen dat het niet eerlijk is om altijd maar weer te stellen dat de hitstal bij Mansour er puur uit commercieel belang staat. Nog geen 1000 meter verderop staat er namelijk nog één en daar hoor je niemand over klagen...
Ik ben het met je eens dat iedere reden voor de paarden een goede is Maar rechtzetten wat steeds maar weer herhaald wordt (door mensen die de eigenaar van Stal Mansour zeer waarschijnlijk helemaal niet eens persoonlijk kennen, dus of helderziend zijn of een rijke fantasie of aversie hebben) mag af en toe wel.

En wat is er het nut van alles wat eventueel nog niet natural is daar aan te halen, maar alles wat er veranderd is in de afgelopen paar jaar in positieve zin afdoen als commercieel

Dat vind ik altijd jammer. 'Wij' als particulieren met een paardje in de wei hebben wat dat betreft makkelijk praten. Een paardenbedrijf wat al jaren in de familie is runnende houden en óók nog zoveel mogelijk proberen tegemoet te komen aan paardenwelzijn verdient een pluim! Dat is een voorbeeld voor de nederlandse paardensport. En dat het in onze ogen nog niet optimaal genoeg is, je moet niet alles in 1 keer willen denk ik.

Groetjes Elise

Elise Gieling schreef op maandag 20 maart 2006, 20:12:

'Réchtzettten?'

Het spijt me maar;
1. er is hier op dit forum al meermalen aangegeven dat het positief is dat de paarden naar buiten gaan.
2. PN, dit Forum, propageert dat al íets langer, heeft het zelf ook niet uitgevonden én brengt het ook niet als iets nieuws


Wederom Elise, wát wil je nu? Een pluim voor paarden als productiemiddel? Een pluim voor het nu beter doen na het daarvoor rúk gedaan te hebben? Een pluim voor een ook nog eens redabeler oplossing?

Ja het is fijn dat de paarden erop vooruit gaan. Ja het is triest dat het een 'voorbeeld' voor de NL paardensport is.
Nee het is NIETS om je voor op de borst te kloppen. Fijn voor de paarden, niets nieuws, niets bijzonders en jammer dat het zo lang geduurd heeft.

HC

Huertecilla schreef op maandag 20 maart 2006, 16:31:


Waar blijkt dat uit en waar heb je dat gevonden?

Moniek

Huertecilla schreef op maandag 20 maart 2006, 17:12:


Kijk NU kan het wel een interessante discussie worden, want waar het in de kern op neer zou kunnen komen is het "zeewater", ik zie dat in verband met de behoeftes van dieren, of het paard schaap of koe is zal me even worst zijn. Hoe is de bodem in IJsland? Dat neem ik even als voorbeeld, het is bekend dat IJslanders effectiever om gaan met voeding en zelfs lichamelijk "anders" zijn. Bijvoorbeeld een kleinere maag, maar wel een grotere darm. Het hoe en wat precies zou ik terug moeten zoeken. Onbeperkt hooi geven maakt vette IJslanders, in ieder geval dat is mijn waarneming.
Maar het is juist dat denk ik wat verschil kan maken in welzijn en voldoende voeding uit bijv. hooi. Ik ben me wel bewust dat ik de dood van Ör ook vers in mijn geheuegen heb zitten, haar dood kwam door tekorten aan vit E en selenium. In Nederland is selenium schaars in de bodem. Selenium tekorten lijken ook een rol te spelen bij het ontwikkelen van eczeem.
Het doet me een beetje denken aan Montignac dieet, Fransen die dat volgden kregen geen problemen, mensen uit de lage landen wel.
Dat zou dus goed met de ecotoop te maken kunnen hebben, ik weet in het geval van dat dieet het niet zeker, dat is een kwestie van gissen.
Wat ik wel heel erg zeker weet is dat de bodem in IJsland bijvoorbeeld erg anders is als in Nederland. De bodem in Afrika ook, dus dat zijn idd dingen die pleiten voor dieren in eigen omgeving houden. Punt is wel, ze zijn juist NIET in hun eigen omgeving, en al generaties lang. In hoeverre mag je dit domesticatie noemen? Het begrip domesticatie heeft misschien wel aanpassing nodig juist qua omgevingsfactoren.

O ja over die literatuurverwijzingen, dat is altijd ok natuurlijk, maar wat me dwars zit, is dat er enkel verwijzingen staan, en niet een kleine Jip en Janneke samenvatting, dat is wat ik bedoel met maak kennis toegankelijk.
Met een Jip en Janneke samenvatting maak je mensen nieuwsgierig, je daagt uit tot vragen stellen, dan kun je kennis wel delen, ook al wordt de literatuur misschien niet gelezen, er is kans om vragen te stellen. Zo'n kans moet je niet onbenut laten.

Esther