koend schreef op woensdag 8 maart 2006, 20:01:


Als je paard op stal staat, Koen, gaan die gleuven op den duur wel vol met mest en stro zitten.
Groet, Pien

Spirit schreef op donderdag 9 maart 2006, 22:41:


Duhhh, daar hoort ook een gierkelder onder. DAAR zijn die gleuven voor...

Karen schreef op donderdag 9 maart 2006, 10:45:


ik heb pas nog gehoord dat trekpaarden hun warmte niet kwijt kunnen. dat ze daarom zo zweten. dus ik weet niet of dat zal vermidneren in de toekomst. allicht een beetje maar zoals ik begrepen heb zullen we gewoon heel erg zweten omdat ze hun warmte niet echt kwijt kunnen ofzo..
klinkt wat dubbelzinnig geloof ik maar ik hoop dat je het snapt.
groetjes

Ans Jondral schreef op woensdag 8 maart 2006, 20:17:


Hallo Ans,
ik wil je geen slecht nieuws brengen, maar
een paard van mij heeft ook op jonge leeftijd (3 jr) rhino gehad (lichte mate van verlammingsverschijnselen, vnl blaasproblemen) en leek daarvan genezen. Is voorzichtig aangereden met 4,5 jr etc maar op 8 jr kwamen toch ataxtische verschijnselen terug, in zodanig versterkte mate dat hij niet meer bereden kon worden... Toen was ik nog een relatief onervaren eigenaar en had het geld niet etc dus paardje is niet meer.
Ik hoop dat ze er weer bovenop komt na verbetering van het immuunsysteem (Bowen, JMT, Naet?)

Grts Annemieke

Beste PN-ers,

Sinds kort ben ik mijn paard aan het leren om te "wijken voor druk". Ik doe het op een hele normale manier maar op de een of andere manier krijgt ze er de kriebels van. Ik hoef maar naar (bijvoorbeeld) haar ribbenkast te wijzen en ze kijkt me al aan alsof ze me gaat aanvallen. Ik ga gewoon door hoor maar ze vindt er echt niks aan. Hebben jullie dat in het begin ook meegemaakt? En wat betekent het? Ze geeft met haar gedrag aan dat ik iets doe wat ze niet leuk vindt. Verbazingwekkend overigens is dat ze het wel doet. Ze gaat netjes weg voor de druk alleen met veel tegenzin en niet met plezier. Ik geef haar wel wat lekkers als ze het doet, ondanks dat ze haar oren in haar nek heeft. Dit helpt ook niet echt, ze blijft sjacherijnig. Ik hoor graag jullie ervaringen, meningen, tips, etc.

je kunt steunzolen en scheef afslijten niet met elkaar vergelijken. je voeten groeien nl niet door, maar laat je scheve afslijten voor wat het is gaat het allemaal steeds schever staan.

Jacqueline

Ans Jondral schreef op woensdag 8 maart 2006, 20:17:


Hoi Ans

Als je logisch nadenkt , zou je denken dat dat niet kan , een emg die normaal is maar wel ataxie. Een Emg kijkt of de zenuwstroomen wel aankomen in de spieren en of de spieren reageren , dan zou het goed moeten zijn , toch?
Misschien moet je aan iets anders denken dan aan beschadigingen aan de zenuwen? of misschien is het tijdelijk door tijdelijk gebrek aan bepaalde vitamines , dat bv de bouwstoffen van de zenuwschedes tijdelijk te weinig aanwezig zijn?

Je zou een poosje van die omega 3-6-9 olie kunnen geven om te kijken of het dan geheel achterwege blijft...

Eigenlijk kan ik je dus ook geen antwoord geven , sorry
Sterkte ermee!

Groetjes Esther

Margot de Kort schreef op vrijdag 10 maart 2006, 8:35:


Meer friendly game doen. De bedoeling is niet dat aanraken geassocieerd wordt met wijken. Ik weet niet wat de voorgeschiedenis is, maar als je paard er al min-of-meer van overtuigd was dat jij voor haar moet wijken (wat ongemerkt het geval kan zijn als jij altijd een stapje terug doet als zij je een duwtje geeft) dan kunnen sommige paarden deze "rangordeverschuiving" met enige tegenzin onder ogen zien.


Wijken-voor-druk is ook niks aan. Het is een onderdeel van je toolbox, maar niet een doel op zich. Niet teveel achter elkaar doen, veel afwisselen met leuke dingen.


Als het werkt, dan werkt het, en dan moet je niet meer doorgaan. Zelf zou je ook geen zin hebben om eindeloos iets te moeten herhalen dat je al lang kent, toch?


Parelli adviseert om in dit stadium nog niet met voerbelonen te werken. Je maakt er snel fouten mee, bovendien vertroebelt het spelletjes als "wie wijkt er voor wie". Het wijken zegt dan niets meer over de onderlinge verstandhouding maar wordt een aangeleerd kunstje dat daar volkomen los van staat. Enne, weet je zeker dat je nu niet ongemerkt aan het belonen bent omdat ze haar oren in de nek heeft? Als ik paard was zou ik die oren in de nek houden, want dan krijg je wat lekkers.... Natuurlijk bedoel je dat niet zo, maar is dat voor het paard ook duidelijk?

Groeten,
Frans

Muguet schreef op donderdag 9 maart 2006, 20:56:


Ja, dat wel, maar met tegenzin.

Groeten,
Frans

jacqueline postmes schreef op vrijdag 10 maart 2006, 8:44:





Bijna! Je voeten kunnen zich niet aanpassen en zullen niet scheef groeien, zelfs als de heup- en beenstand dat wenselijk maken. Steunzolen kunnen je voeten expres scheef zetten, zodat ze weer keurig in lijn komen met het scheve been.
Bij hoeven hoef je niks te doen, want die slijten vanzelf zodanig af dat de steunzool als het ware ingebouwd zit. Cosmetisch gezien ziet het er dan natuurlijk scheef uit, maar dat is dan precies wat nodig is om de gewrichten weer goed op het scheve been te laten aansluiten.

Ga je de hoef recht forceren dmv "correcties" (bekappen, beslaan) dan ziet het er wel fraai uit, maar de gewrichten staan dan niet meer goed, met alle ellende van dien. Een hoef die scheef slijt doet dat niet voor niets!

Een onbeslagen hoef kan niet "zomaar" scheef afslijten: De kant die harder afslijt zal meer "eelt" ontwikkelen en dus na een tijdje minder snel slijten. Zo blijft de onbeslagen hoef altijd vanzelf in evenwicht.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 10 maart 2006, 9:01:


Toevallig las ik hierover nog een heel stuk op de site van Hoofcare. Ook deze smeden zijn niet voor het recht zetten. Het binnendoor of het buitendoor zetten, met als bedoeling om de voet rechter neer te laten zetten, verschillen volgens hen de meningen over, en het is niet in het algemeen te zeggen of het wel werkt of niet.
Wat ook zij aangeven is dat zelfs een hoef met een ijzer waar aan een zijde een wiggetje wordt geplaatst, de voet dit gewoon niet accepteert met als gevolg dat de wig gewoon de verzenen in drukt, of het ijzer aan die kant overmatig afslijt. Er zijn daar mooie foto's die dat illustreren.

Ik kan je van harte aanraden dat te lezen en te bekijken.

Een voet bepaalt dus zelf zijn stand en het paard wil zijn voet steeds gelijkmatig belasten, ook al moet die dan daarvoor de benen scheef wegzetten.

Ik kreeg de indruk dat deze rechtheid van de voet, altijd een paralelle haarlijn tov de grond nastreeft. Gaat dit altijd op? Maw, als de haarlijn klopt, klopt dan ook het hoefbeen en zal het paard deze stand altijd zoeken en willen?

Voor mensen die nog twijfelen of een paard zonder ijzers over asfalt of beton kan lopen, heb ik hier een echt succes verhaal over de bereden politie van Houston. De paarden werken dag in dag uit op beton en asfalt en de resultaten zijn fantastisch.
Ik heb het verhaal vanaf het begin gevolgd , maar nooit eerder viel me op dat het paard geen bit in heeft ( een voetengek kijkt geconcentreerder naar beneden he :)
Ik ga de mensen een mail sturen en vragen of er meer "mounty's" zonder bit rijden en hoe ze daar tegen aan kijken.

http://www.thehorseshoof.com/success_Houston1.html

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Margot de Kort schreef op vrijdag 10 maart 2006, 8:35:


Elk paard is naast paard ook zichzelf en wat het meegemaakt heeft.
Wellicht heeft jouw paard geen zin of weerstand of snapt het niet of ziet de zoveelste bui alweer hangen of... in ieder geval geef jij jouw het paard geen positief idee erbij.

Wat je er aan kan doen?
1. Probeer eerst of je gewoon met lichaamstaal jouw paard in beweging kan krijgen. Minder druk dus.
De kennismaking zoals Inge Teblick die goed en helder uitlegd in haar boek.

2. Doe de friendly game, doe de friendly game, doe de friendly game, doe....

3. Daarnaast kun je proberen jouw paard het belonen door een brug bij te brengen.
Vergeet het gerichte wijken voor druk even en probeer het vanuit het targetten te bereiken.

Tot slot is het een vraag wat voor jouw paard een goede beloning is en varieer die.

Randvoorwaarde bij alles is dat jij begrijpt wat je aan het doen bent en de timing goed hebt.
Geen paard zal anders de bedoeling kunnen snappen.
Lees op mijn site over je doel en te snel gaan.

Veel succes,

HC

Piet schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:11:


Hemel zeg, neen: hij was in twee maanden niet meer bekapt geweest, en Raf heeft zeker niet in de zool gesneden! Voor de rest: vraag het hem best zelf, dan zal je een beter antwoord krijgen dan van mij: ik heb daar nog veel te weinig ervaring mee.
Groet
Perdida

Karen schreef op donderdag 9 maart 2006, 10:45:


Logisch. Zou vreemd zijn als dan niet zo was.

Een paard zoals dit heeft een inherent koelingsprobleem en het hart heeft het standaard al zwaar. Galop met een ruiter op de rug vraagt erg veel van dit paard en de temperatuur kan daarbij makkelijk in het rood komen.
Zelfs afgezien van de mechanische belasting is galop geen goed idee. Als je dat wil heb je het verkeerde paard.

Dit type paard is gefokt op veel massa opdat ze de landbouwmachines makkelijker voort konden duwen. Ja, duwen, vol in het tuig hangen met de borst, het gewicht in de strijd gooien.

Diezelfde massa is de adder onder het gras mbt de koeling en de mechanische belasting.
Dit type paard is inherent ongeschikt voor alles wat meer tempo dan een jog vraagt.
Dit heeft niets met conditie te maken, maar met simpele natuurkundige en biologisch beperkingen van het concept. Ook een conditioneel super paard van dit type kun je in een kort ritje in het rood rijden, ook zo ver dat het zich niet meer kan herstellen, zelfs dodelijk. Koeling is toch al kritisch bij het paard en dit type is door fokselectie sterk in het nadeel gebracht op dit punt.

Mijn antwoord op jouw vraag is niet dat het geen kwaad kan het nat weg te zetten, maar een tegenvraag of je dit paard wel gebruikt waar het type voor bedoeld is....

HC