wat goed dat je er daarna nooit geen problemen mee hebt gehad.
dus een eenmalig bezoekje kan al wonderen doen?
of was het een hele serie.
nouja als het helpt is het een goede tip.
mijn pony word dit jaar pas 8 dus die heeft nog een heel leven voor zich.
die cavalettie kan ik wel weer eens oppikken maar ja het hielp voorheen ook niks, dus dat motiveerd niet echt.
verschillende ondergronden kan ik wel mee bezig gaan.
ze loopt nu nl altijd in de berm.
bedankt voor de tips!

Niki schreef op zondag 5 maart 2006, 22:37:


Nee, slepen met de hoeven is géén hoefprobleem. Het zegt dat het paard óf "lui" is óf niet voldoende bespierd/getraind is, óf een andere lichamelijke oorzaak heeft waardoor het de hoeven niet goed op kán tillen.


O jawel, als ze op een verkeerde manier gevallen is als "kind", kan dat volgens mij best.


Leuk! vond het ook interessant om te lezen dat dat ene paard 9 jaar geleden is behandeld door een fysiotherapeut en dat het daarna niet meer heeft gesleept met de achterhoeven zonder verder gerichte training.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Isabel van der Made schreef op zondag 5 maart 2006, 22:42:


Als er gekke dingen gebeuren moet je natuurlijk soms wel ingrijpen. Maar ik ging er vooralsnog vanuit dat het, zoals in verreweg de meeste gevallen, een normale hoefzweer was.


Wat is Animalintex? Een Salicylzuur-derivaat?

Groeten,
Frans

zie ook http://spaces.msn.com/lista6 en klik de serie naar Sint Petersburg aan. Daar zie je ook een foto van de goede rechtervoorhoef. Hoe krijg ik deze hoeven zo gelijk mogelijk?

Ilona Kooistra schreef op zondag 5 maart 2006, 22:42:


Even voor de goede orde: ik ga er dan wel vanuit dat het paard op regelmatig bekapte hoeven staat, geen vreselijke uitstekende hoefwand enzo.


Aanvulling: wel training zoals balkjes, diverse ondergronden maar geen 'dressuur'training ed.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op zondag 5 maart 2006, 22:48:


Hmm, ik heb de bijsluiter onlangs wegggegooid, en de website biedt weinig uitsluitsel.
http://www.robinsoncare.com/Animalintex.htm
En ben vergeten wat het precies was, jammer.

Isabel

Frans Veldman schreef op zondag 5 maart 2006, 22:33:


Ik weet ook niet of je dat echt sec alleen op meer of minder energie in puur natuurkundige zin kunt gooien. Ben een gevoelsmens en zie eigenlijk, ook bij mensen, dat de wisseling van de seizoen, gewoon veel neemt. Ook veel mensen beginnen naar het toegaan van de winter veel meer te eten, meer zin in koolhydraten te krijgen. Alles lijkt wat uit balans zeg maar, wat kwetsbaarder.

ja ik denk dat het iets in haar benen is want dat gewricht bij de hak buigt niet als ze loopt.
en luiheid is het ook niet lijkt me, als je dat al 7 jaar doet?


ja ik heb hier een paard dat gevallen is als kind, maar daarna is alles gaan vergroeien.
dus van die schade zal ze nooit meer afkomen helaas.
ik hoop niet dat M. ook zoiets heeft zeg.


ja daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar of daar geen verdere training aan te pas kwam.
toen een ander paard van mij (die met die val dus) "gekraakt"was moest ik haar daarna 6 weken lang iedere dag longeren met de coque (of-hoe-je-dat-ook-schrijft).
het lijkt mij ook ergens dat een paard zo weer op zijn oude manier gaat lopen en dat hij wel een poosje gemasseerd mag worden voor het zijn vruchten af gaat werpen.
dus ben erg benieuwd naar die therapie...
groetjes

Frans Veldman schreef op zondag 5 maart 2006, 22:16:


Vet kan ook ontstaan aan een gebrek aan vitamine E en selenium, dit komt enkel voor bij koudbloeden, en is zeldzaam.
Toch ben ik erg benieuwd hoe het in Nederland zit in de bodem met selenium. Ik kan nog steeds niet goed uitdrukken hoe erg het was met ons paard door dat gebrek, het is geen pleidooi voor bijvoeren, maar wel een pleidooi om rekening te houden dat een gebrek een E en selenium een vreselijk ziektebeeld kan geven. Ik zal proberen te beschrijven wat er is gebeurd, en dat valt me niet makkelijk.

Het paard is een jaar bij ons geweest, toen ze kwam zat zo onder de open plekken van het eczeem en er zat geen spier meer op, doffe vacht, plukkerig enz. Als je een voet vroeg viel ze om.Ook had ze tumoren, achteraf bleek dat dus al vetnecrose te zijn. Omdat ze er zo slecht aan toe was hebben we haar dus WEL bijgevoerd met wat equiral en supplementen. Ze had ook ernstige bloedarmoede, we gaven het overmatige knoflook voeren de schuld daarvan. De vorige eigenaren hebben gedacht dat knoflook goed hielp tegen eczeem. Toen ze kwam zijn we met het paard onmiddelijk naar de dierenarts gegaan en hebben een simpel bloedonderzoek laten doen. Ook de tumoren kwamen ter sprake, en gezamelijk hebben we besloten niet snijden, meestal gaat dat fout als het idd kwaadaardig is. Paard knapte enorm bij ons op, we hadden er niet op gerekend dat het alsnog fout kon lopen, haar vacht was goed, de apathie was weg, ze zorgde op haar oude dag goed voor de kleintjes, tot de winter kwam, toen ging het mis. Ze werd in een korte tijd dik, wij nog denken, een beetje dik voor de winter is niet zo erg, maar het is haar dood geworden. Ze was altijd waar de jonge paarden waren, ze was een echte oppasoma. We merkten het met bekappen altijd, dat kon ze niet, op 3 benen staan, dan moesten we haar helpen om niet te vallen. Dat is altijd zo gebleven dat jaar, maar de laatste keer dacht ik verdorie, het is erger, ook kruimelden haar zolen weer, en weer kneuzingen. 2 dagen later stond ze niet eens in de buurt van de kleintjes, ik wist dat het mis was, dus de DA gebeld, en bloed laten prikken. Dat was dus niet goed, ( alles was fout, behalve haar nieren) afspraak gemaakt met de internist. Biopten laten nemen van de tumoren, en meer bloedonderzoek. En jawel, vet en spiernecrose door een gebrek aan vit E en selenium. Hele jonge paarden die dat hebben worden zowiezo niet behandeld, ieder bijtwondje kan een necrose veroorzaken. Bij oudere paarden lukt het soms om het proces te stoppen. Het was haar al een keer gelukt, de tumoren waren daar duidelijk bewijs van. Maar het was ons niet verteld door de vorige eigenaren. We wisten het niet, als we het wel hadden geweten dan hadden we haar onmiddelijk van het gras gehaald, en vit E en selenium bijgevoerd. Gras was voor haar vergif toen er niet meer genoeg E en selenium in zat. In gras zitten onverzadigde vetzuren, en door dat gebrek aan E en selenium werd gras haar vijand. De onverzadigde vetzuren werden heuse terroristen voor haar metabolisme, en wat er dan gebeurt dat is niet te beschrijven. Overal kreeg ze weer open plekken, ze werd weer net zo apatisch als ze gekomen was, maar het ergste was dat ze niet meer wilde. Ze had ook artrose, ze zakte letterlijk door haar benen heen. Met pijnstillers leek het nog wat. Zonder pijnstillers was het niet om aan te zien. Na een maand dokteren, en het bloed wat maar slechter werd, hebben we moeten besluiten dat het niet meer paardwaardig was. Ze was het waard, het was een bijzonder paard.
Toch is dit een beetje een pleidooi om niet te zeggen nooit bijvoeren, onze Nederlandse weides hebben misschien wel te weinig mineralen in de bodem. Ik ben me bewust dat een teveel aan mineralen misschien hetzelfde beeld kan geven. Maar ik ben erg benieuwd naar mensen die grondmonsters laten nemen hoe het in de verschillende gebieden met selenium is gesteld. Ik moet eens gaan zoeken, maar er schijnt ergens een onderzoek te zijn dat eczeem ook bij een tekort aan selenium optreed.
Mijn paard kreeg eczeem toen ze zo vreselijk ziek werd, en niet in de zomer. Ze kwam in de winter, in de zomer was het helemaal goed met haar, pas in november toen ze zo ziek werd kreeg ze ook eczeem.
Ik ben er nog stuk van, dat we niet tijdig wisten wat de oorzaak was, daarbij maakt het niet uit dat ze 24 was, en hier was omdat we haar graag die kans gaven. Zij was een hele belangrijke schakel in de groep jonge paarden, tsjonge jonge wat wilde ik graag dat het anders was gegaan.

Esther

Isabel van der Made schreef op zondag 5 maart 2006, 22:53:


heb je hier wat aan?

100% cotton wool with a non-woven cover on one side and plastic backing on the other. Contains mild antiseptic (boric acid) plus natural poultice agent (Tragacanth).

van deze site http://www.3m.com/product/a_index/Animalintex%AE_Poultice_(EM)_00.jhtml
gekopieerd.

Isabel

Ja zeker, en het zorgen voor een gezond funktionerende groep is nog niet zo simpel, er zijn nog geen handvaten die succes garanderen.
Ik heb het stuk zo gelezen en samen gevat:

http://www.shirky.com/writings/group_enemy.html

Het is belangrijk te beseffen dat de groep zijn eigen vijand is.

Drie dingen om te accepteren:
1 Het persoonlijke en 'on toppic' is niet te scheiden.
2 Er is altijd een kern groep (veel posters) binnen de grote groep.
3 De kern groep zal leidend moeten kunnen zijn.

Vier dingen om voor te zorgen.
1 Profilering oftewel wie is wie
2 Wat iemand bijdraagt voedt de profilering
3 Grenzen die vruchtbare omgang met elkaar structureren
4 Drempel van lidmaatschap rondom zinvolle bijdrages

Isabel van der Made schreef op zondag 5 maart 2006, 22:57:


Gewoon boorzuur, en Astragalus gummifer (plant dus). De laatste is een soort gumleverancier, net als arabische gom. Werd gebruikt als med. afsluiter, werd want nogal ouderwets allemaal (waarmee ik allerminst wil zeggen dat het niet werkt).

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zondag 5 maart 2006, 23:24:


Ouderwets vindt mijn man (chirurg) het ook.
Wat betreft de gom, en dat de gom de plek afsluit en op die manier anaerobe bacterien een kans geeft, ik desinfecteerde de hoef 1 of 2 maal per dag met betadine oplossing.

Verder, wees voorzichtig met tetanus en hoefzweren. Ook al ben je geen voorstander van tetanusinjecties, met een hoefzweer is het zeker het overwegen waard.

Isabel

Ik ben het met jullie eens Peet en Michiel.
Van de meesten van mijn paarden weet ik gewoon hoe ze zich voelen, wat ze graag willen, -of niet. Ik zie dat heel basaal aan hun lichaamstaal, kleine signalen; een opgetrokken neusje, een staartzwiep, een ongeduldig opgetrokken voorbeen, oren opzij, naar voren, naar achteren etc.
Da's wat je aan de buitenkant waarneemt, met je zintuigen.
Dat is ook wat iedereen kan leren, al heeft de een daar wat meer aanleg voor dan de ander.

Wat je aan de binnenkant, in je gevoel, waarneemt is een heel ander verhaal. Dat kun je niet even toetsen, bewijzen, iemand aanleren.
Ik weet, voel gewoon wat mijn paard van mij wil, en dat zie ik niet alleen maar met mijn ogen.
Nee, niks telepatisch, maar een 'verbinden met'.
Eén zijn, ja, bewustzijn, kalmte, helderheid.

Zo reed ik gisteren een nieuwe route tijdens een buitenrit.
BD was uitzonderlijk rustig (altijd op onbekend terrein).
Echter daar was die heuvel en op het moment dat ik mij bedacht dat dat nou eens een lekkere heuvel was om tegenop te scheuren begon zij onder mij te dansen. Wellicht onbewuste signalen die 2 individuen die mekaar al zo lang kennen van mekaar oppikken?

Bombita die Jack komt halen als ze iets van hem wil.
Ze stapt uit die groep en gaat hem lopen zoeken.
Vind ik heel uitzonderlijk dat een paard ervoor kiest om weg te lopen bij zijn maatjes om een ander individu iets duidelijk te gaan maken.

Het nieuwste zijn Spirit en onze hond Cayuga.
Die 2 spreken een heel andere taal, Spirit is het prooidier en Cayuga het roofdier.
Zij hebben echt moeten leren mekaar te snappen; in het begin sprong Cayuga tegen alle paardenbenen op en als die tegen haar in gingen dacht zij dat ze wilden spelen (terwijl ze liepen te dreigen) waardoor zij nóg uitbundiger werd.
Inmiddels is dat verleden tijd. Spirit rent nu Cayuga minutenlang door de hele bak achterna, maar ze weten van mekaar precies waar ze de bochten maken en het allerleukste is dat ze beiden op precies hetzelfde moment stoppen met rennen en iets anders gaan doen.
Zo maf om naar te kijken. Ik heb er filmpjes van gemaakt.
Cayuga springt (en hapt) zelfs naar de keel van Spirit, maar die vertrekt geen spier, het maakt hem niet bang.
Blijkbaar heeft dit prooidier in de gaten dat dit roofdier niks ergs in de zin heeft. Ook een communicatie dus, ik kan daar uren naar kijken.

Pien

ehm is het niet zo dat een mager paard erg laat zijn haren loslaat?
dat lijkt hier altijd wel het geval.
maar nu ff vraagje over afvallen.
drachtige merrie (eind april uitgerekend) begint ook ernstig af te vallen.
ribben schijnen al aardig door de wintervacht heen.
ze heeft de beschikking over een schuilstal en over hooi.
moet ik nu dan de natuur zijn gang laten gaan? of moet ik toch maar bijvoeren?
ik las net nl dat er ook wel elders in het lichaam vet opgeslagen zit?
ik was nl al begonnen met brok bijvoeren.
alvast bedankt voor antwoorden