jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:04:
> 3 kilo teugeldruk is veel heel veel, zo wordt het mij althans
> niet geleerd en veel mede dressuurrijders om mij heen ook niet,
> halve kilo hoogstens en ik maar daar zelf altijd 100 gram van
> (a la Anne Muller).
Meten is weten!
100 gram he? Schei toch es uit met die klinkklare "dressuur"nonsens!
De leren en ijzeren zooi weegt al zwaarder nml., doodgewicht trekt mee; daarbij is 3 kilo nominale teugeldruk voor dressuurders zelfs licht te noemen; gemeten FEI dressuurders (toch echt geen beginners) lieten boven de 10 kg meten (kratje bier in iedere hand dus).
Over hoe het jou geleerd wordt heb ik geen oordeel; ik zou slechts de instructeur willen meten, want ook die geloof ik niet op het woord.
Waarom denk je dat ik als vrij uniek kenmerk van m'n libra ontwerp naar steeds dunnere/lichtere/soepeler materialer ben verhuisd (materialen die natuurlijk ook in andere ontwerpen toegepast zouden kunnen worden door mensen die hun 2 grijze cellen nog in werking kunnen krijgen)? Je hoeft alleen maar de teugels te vervangen nml. - Ik wil je wel weer eens horen nadat je je sleurteugels vervangen hebt door vislijn.
Ik vraag me iedere keer als dit soort dingen langs komt wie er eigenlijk idee heeft van hoe een bepaalde mate van druk (dus niet als doodgewicht maar als trekkracht) in je hand aanvoelt... hoe voelt 25 gr, hoe voelt 100 gr, hoe voelt 500 gr, 1 kg, etc.
En hoe verschillend dezelfde trekkracht aanvoelt bij gebruik van verschillende materialen.
Daar is m.b.v. unstertjes of goede keukenweegschaal prima achter te komen... de enige manier ook om bewust op trekkracht te oefenen is met weegschalen. Dan wéét je wat je doet en het doet de weegschalen geen zeer.
Groeten, Egon
Warboel
