Huertecilla schreef op maandag 13 februari 2006, 9:31:
> Waldo50 schreef op zondag 12 februari 2006, 21:36:
>> en hun reis-schema per dag. Gr.Waldo
>
> Oefffff... 5½ km/uur
Zie; stuwkracht = kilogram x uur.
Spanje is wel het zwaarste stuk van de reis, verwacht ik.
> Verder is Spanje anno nu bijna een andere wereld dan in '89; er
> is geen ander land in Europa dat zóveel 'ontwikkeld' is in die
> tijd.
Volgens lopers van de route, zijn de pelgrimswegen, vrijwel onveranderd gebleven.
> Wel een héél mooie tocht anders om zo zorgeloos te kunnen
> rijden zeg....
Lijkt mij ook ontzettend mooi...maar zorgeloos? denk van niet.
>
> Een specifiek aspect waar ik zelf erg veel moeite mee heb bij
> mijn eigen ritten is het belang van het páárd.
> In het geval van het boek is het paard het vervoermiddel. Niet
> meer niet minder; gehuurd en achteraf weer ingeleverd. Daar zie
> ik niets in.
Heb het in Ierland, Brazilie en Italie gedaan. Kijk er toch met plezier op terug.
> Ik rij met mijn eigen paarden en ervaar de rijtijd als
> kwaliteitstijd die een samenwerking smeedt. Dat is op een lange
> trektocht waarbij je op je paard aangewezen bent en het paard
> op jou voor leiding nog veel sterker en in mijn ogen een sterk
> punt vóór een dergelijke tocht.
Helemaal mee eens !
> Ik wil als afronding voor het weerstandsloos-verzamelen boek
> waarmee ik bezig ben voorjaar 2007 zonder teugels en -ijzers
> een 'ruige' tocht door de natuurgebieden van Andalucía maken.
> Waar ligt echter de ethisch verantwoorde grens van het
> langdurig met jouw gewicht+bagage belasten van het paard? Met
> de risicos van zo'n tocht?
> Ik heb geen antwoord.
Ja dat blijft een grote vraag..wat is ethisch verantwoord? Volgens Van Dale is ethiek…praktische filosofie die zich bezighoudt met wat goed en wat kwaad is..in samenhang met moraal, waarden, normen en levensbeschouwing ! Ik denk dat dit door een ieder, anders wordt beleeft. Ethiek is onderhevig aan veranderingen en heeft te maken met het land, traditie en de tijd waarin men leeft. Ik denk dat 100 jaar geleden anders naar het paard werd gekeken dan tegenwoordig. Ook zie ik dat mensen in bv. India er ook andere ethische opvattingen op na houden over paardengebruik, dan wij hier.
Als we lange tochten met een paard willen rijden, denk ik zelf, dat het welzijn van je paard voorop moet staan. Meestal willen we iets bewijzen, vaak voor onszelf en soms ook voor anderen. In het geval van de meiden willen ze, door een tocht van 4 maanden te gaan rijden, geld ophalen voor een goed doel, zo'n 11 duizend euro, begreep ik. Lijkt iedereen een geweldig idee. Toch.. als je goed gaat nadenken kan dat geld nooit het enige doel zijn. De tocht op zich zelf, kost al een vermogen. Het Duitse stel dat de tocht maakte waren voor 2 maanden al 12.000 euro kwijt. Daarbij komt nog, bot gezegd, als de meiden allebei 4 maanden hun salaris zouden storten op de rekening van die manege, je al boven het op te halen bedrag uit komt. Iets anders moet dus de drijfveer zijn. Avontuur misschien? Het één zijn met je paard? Back to basic? Bezinning? wie zal het zeggen? Voor hen is het in ieder geval ethisch verantwoord om zo'n tocht te gaan maken met 3 paarden. Of ze het halen..daar kan je twijfels over hebben.
Ik ben zelf van plan volgend jaar Mei, vanuit Arles de tocht naar Finisterra, via Santiago, te maken met een natuurlijk bekapte Friese ruin en een Welsh pakpony in de voetsporen van St Jacob. Deze tocht zal zo’n 1600 km bedragen. Ben nu al bezig met de voorbereidingen en heb alle paardenbedrijven, maneges en fokkerijen langs de route van het Spaanse gedeelte, al in kaart, inclusief telefoonnummers en e-mail adressen. Ik denk dat ik de halve route wel naast het paard zal moeten lopen. Volgens mijn standpunt is de tocht ethisch verantwoord, na een lange training en een goede voorbereiding. Mijn vader reed vroeger, wekelijks, met een volgeladen kaasbrik vanuit Papendrecht naar de Goudse kaasmarkt, zo’n 40 kilometer heen en ook weer terug zonder problemen. Zouden wij dan niet op één dag 30 kilometer kunnen rijden? Moet ethisch kunnen denk ik.
HG.Waldo