Els Kleverlaan schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:54:
> van lennep schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:29:
>
>> Frans Veldman schreef op vrijdag 27 januari 2006, 12:53:

> helpen. Er een eind aan maken is zo erg drastisch, is toch
> uiteindelijk het laatste wat je doet.
>
> Groetjes, Els.
Het doet me goed dat er zo fijn op gereageerd word!!
Ook Frans begrijp ik , [Erik begrijpt je nog beter geloof ik.!!]
Ik heb Maike nu 8 jaar , gekocht als twee jarige , dus hij word dit jaar tien.
Vanaf het begin was al snel duidelijk dat hij niet goed was , en niet gereden kon worden op de normale manier.
Hij heeft Seme sinds hij 4 jaar is , en het word elk jaar erger. Hij schopt vooral zijn koker zoerg kapot dat het er nog een keer van komt dat hij niet meer zal kunnen plassen....voor de rest heeft hij een boettpyama.
Hij word sinds augustus 2005 natuurlijk bekapt en natuurlijk gehouden[zoveel mogelijk!!]
Zijn pijn in de hoeven zou snel opgelost kunnen worden met hoefschoenen , dus dat zal niet de reden zijn om hem in te laten slapen.
Het niet kunnen gebruiken als rijpaard ook niet.
Hij stond altijd op pensionstalling en heeft daar de meest wrede dingen meegemaakt , eenzame opsluiting 24 uur per dag tot , 4 kilo sportbrok aan toe omdat hij dat nodig zou hebben , met koliek tot gevolg...
Sinds januarie 2004 staat hij bij ons thuis.Wij zijn verhuist en waren erg blij dat we paarden bij huis konden hebben!!
Hij staat op de vlakte , veel wind , maar wel een houtwal van zoon tien jaar om het weiland[met oa. eikebomen!!]
Hij hang ontzettend aan Namkje , het veulen .
Daarnaast heeft hij een hele hoop lichamelijke problemen , bekkenscheefstand , 'iets in zijn hoofd' , ataxie , gestoorde bloedaanmaak,leverproblemen , en waarschijnlijk vergeet ik nu het een en ander , maar dat maakt niet uit want daar ben ik wel mee uitgedokterd.Dat zijn problemen die er zijn en niet meer anders worden[al veel teveel geprobeerd en het lukt echt niet!]
Geestelijk heeft hij het een keer opgegeven , maar toen was hij nog maar 5 jaar en stond dag en nacht alleen. Toen had ik misschien de knoop al door moeten hakken , heb ik toen ook bijna gedaan...
Vandaar ook de opmerking , over of wij hem nu de kans niet geven om het op te geven , hij staan nooit meer alleen , en we doen er alles aan om zijn leven niet erger te laten worden ten koste van heel veel!!
Ik hoop dat dit de info was die je bedoelde , anders vraag maar!
Wat bedoel je met hem een tijdje in een andere omgeving zetten?Wat wil je daar mee bereiken?
Esther