e m kraak schreef :
>
> Helpt het misschien bij de realiteit te blijven?
> Realiteit is dat het surplus aan ponies/paarden in het

> werkelijk wou houdt dat rekenkundig in dat de kans dat juist
> degeen die je wél wou verkeerd terecht komt. Over "slechte"
> handelaren heb ik liever geen biased mening; als ze niet
> voldoen is daar de AID voor.
Ik ben het met je eens Egon, want het blijft een emotionele druppel op een gloeiende plaat.
Als ik alle aanbiedingen kon geloven had ik nu wel 30 zielige paarden hier rondlopen, terwijl het vinden van een goed adres bijna bij god onmogelijk is.
Ja, ze willen allemaal wel een leuk gratis paard, maar ze moeten d'r wel op kunnen rijen he.
Als ik vervolgens erbij vertel dat dat en dat paard ergens versleten is, of niet makkelijk in de omgang, of dat je gewoon een tijd heel erg rekening met hem moet houden, dan hoeft het al niet meer.
Tis niet voor niks dat die paarden gratis weggaan, alhoewel er vaak wel heel 'goede' tussen zitten.
Ik ben zelf op deze manier aan de meeste van mijn lespaarden gekomen en die doen het dondersgoed !!!!
Maar ze hadden allemaal, stuk voor stuk, een jaar nodig om weer het paard te kunnen worden dat ze graag hadden willen zijn....
Je hebt dus ook te maken met de geduldsfactor, reken voor de meeste paarden een jaar voordat ze hersteld zijn van hun geestelijke en lichamelijke trauma's (als ze die hebben) of het duurt ook vaak nog eens een tijd voordat het paard volledig geacclimatiseerd is in de groep en de hoeven volledig genezen zijn , want de meesten komen hier vanuit jarenlang stalarrest op ijzers.
En ja, laten we eerlijk zijn : Wie gaat er nu een aantal maanden grondwerk doen en een band met het paard opbouwen of het paard de tijd geven zijn hoeven te laten herstellen?
Nee, gereden moet er worden, want het moet wel voldoen he....
(Waar heb je anders je paard voor, toch?)
Jammer.
Dat is de reden dat ook ik ben moeten gaan selecteren, hoe hard het ook klinkt. Zieke of niet herplaatsbare paarden neem ik niet meer op, tenzij ik van mezelf weet dat het paard hier blijven kan en ik hem beter krijg.
Heeft geen zin uit louter medelijden een paard op te nemen, je zeult het paard alleen maar van de één naar de ander, het voldoet niet en je verliest alle controle over wat ze met het dier doen.
Er zijn nou eenmaal teveel paarden in deze wereld, waarvan het merendeel gefokt is door broodfokkers, uit zieke of slechte merries die niet goed genoeg waren om te werken, nou, dan maar een veulentje, brengt ze tenminste nog iets op.
Maar niemand realiseert zich dat het probleem daardoor alleen maar erger wordt, want iemand moet die veulentjes kopen....
Wat ik verder tegenkom is dat er vreselijk gezeuld wordt met zieke paarden, vandaag ook weer zo'n voorbeeld van iemand die zijn paard met artrose wegdoet omdat het niet meer geschikt is voor wedstrijden.
Kan het mooi de recreatie in, net alsof recreatie geen sport is, maar 'wandelen' betekent, of niks meer te hoeven doen.
Echt, dan denk ik : Waar ben je nu mee bezig, je verkoopt je paard dat pijn heeft aan een ander die er vervolgens een hoop werk, tijd en geld instopt om vervolgens van de
DA te moeten horen dat het paard niet meer meekan.
En zo komt het paard alsnog via een omweg in de handel of gaat het naar het slachthuis.
Dan maar beter meteen naar het slachthuis !
En ergens maar hopen dat er niet zo'n goedbedoelende dierenvriend komt die het dier wil redden van de slacht!
Wat een leed allemaal !
Groet, Pien
www.spirithorses.beWestern Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen