Michiel schreef op dinsdag 3 januari 2006, 14:39:


Ik roep al jaren hetzelfde. Krijg vervolgens de hele goegemeente over mij heen. Als iemand het heeft over kinderarbeid is mijn reactie. "Besef jij je wel dat als die kinderen niet kunnen werken ze omkomen van de honger en met hen vaak de hele familie."
Ik zag laatst een reportage over kinderen die naast een halve dag werken een opleiding kregen. Leerden lezen en schrijven. Kijk dat is een stap in de goede richting en mede het gevolg van de economische vooruitgang waar Michiel het over heeft.
Niets meer kopen uit landen waar kinderarbeid plaatsvind houdt niet automatisch in dat die mensen ineens van alles te eten hebben. Om kinderarbeid uit te bannen moeten er andere wegen bewandeld worden. Ik ben blij dat ik toch niet helemaal alleen sta met deze gedachte.

Cassandra

Nick Altena schreef op dinsdag 3 januari 2006, 12:23:


hallo hier ben ik weer, ik had een heel verhaal getikt uit enthousiasme en achteraf was het te lang ik balen want daarna had ik geen zin meer om opnieuw te beginnen.
ben lekker de paardjes gaan voeren en mest weggehaald.
de takken die ik geef zijn wilg,berk,els, die staan allemaal in de tuin en zijn harde groeiers.
vaak eten ze alleen de bast en vinden het daarna nog lekker om hun tanden en kiezen te vijlen.
daarom ben ik het gaan geven ik had het boek gelezen van Henry Blake paardetaal nr.isbn 90 6084 857 8/nugi 462.
hij deed onderzoek naar paardengewoonten.
nu stop ik en begin een nieuw berricht voordat het weer te lang is.

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:23:


vervolg, het is deze keer goed gegaan.
hij schrijft dat paarden in de natuur hun kiezen zelf kort houden door presies te weten wat voor houtgewas ze moeten eten en ze wisselen een paar keer per dag van grassoort.
ze gingen bijvoorbeeld in de ochtend in een bepaald gebied grazen en dan liepen ze wel een paar kilometer voor de volgende maaltijd.
hij is gaan onderzoeken waarom en kwam erachter dat het eene soort gras grof was en het andere fijn.
zelf kreeg ik net voor de winter vers hooi en mijn knolltjes wilden het beslist niet eten en ik was bang dat ze ziek waren. gelukkig wilden ze het alle vier niet en de leveransier zei dat ze verwend waren en dat ze het vanzelf zouden eten.
dus niet he, ze vielen alleen maar af en begonne van de bomen te eten en toen dacht ik aan het boek. ik stop weer even.

Cassandra Berg schreef op dinsdag 3 januari 2006, 17:40:


Is wel weer leuk zoals deze discussie alle kanten op zwiept.
Over de reacties van Cassandra en Michiel kan ik zeggen dat we helemaal niet zover hoeven te kijken, maar gewoon een halve eeuw terug in Nederland.
Ik ben een boerenkleinzoon, het hele gezin en familie had gewoon mee te helpen om te zorgen dat bv. de boontjes geoogst werden en klaargemaakt voor de veiling, aardappels gerooid, bieten gedund, hooien, enz, enz. Alles voor en na schooltijd voor mij en onder schooltijd voor mijn moeder. Gewoon omdat er brood op de plank moest.
En dan weet ik nog wel kindertjes van school die het heel wat slechter hadden dan ik, ik was dan nog buiten, kon met de paarden omgaan.
Nu is er een wet die zegt dat je 14 of 15 moet zijn. Natuurlijk is dat veel beter, kinderen moeten naar school gaan en spelen en kind zijn. Maar lekker makkelijk oordelen over kinderarbeid met onze buiken nog vol van de kerst en oud en nieuw.

Piet

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:35:

de drolletjes werden steeds klijner en ik begon mij toch zorgen te maken ,ze aten alleen het grofste gras wat er tussen zat ,de rest bleef liggen en kwam op de mesthoop terrecht.
gelukkig voer ik in de winter ook winterpeen en geef ze 4 maaltijden per dag waarvan 3x toch een paar brokjes basisbrok omdat ik ook geen gras of stro heb.hier doen ze het al 9 jaar zeer goed op.
ik dacht inneens aan het stukje in het boek en wist toen dat ik als de sodemieter grof hooi moest gaan halen.
heb dat gedaan en ze waren dolgelukkig.
waar ik ook altijd op let zijn de mestballen,die moeten glimmen en niet te los van struktuur zijn.
als ze een beetje smurrieachtig zijn dan krijgen ze in verhouding te veel bix en te weinig hooi. ook gaan ze dan winden laten en daar moet je goed voor oppassen.
succes allemaal

Edith Hartog schreef op dinsdag 3 januari 2006, 17:18:


Waar zijn die kilo's suiker goed voor????

ik heb 2 shetlanders die bij een boer stonden 9 jaar geleden,ze raakten ernstig bevangen en mochten van de dierenarts niets meer eten behalve beetje hooi.
hij vond dat ze op nat zand op stal moesten en dat deden wij ook,totdat ze zich volvraten met zand en de dierenarts dacht dat ze nog te dik waren dus mochten ze niet meer hooi.
wij maakten thuis en plekje bij de andere paarden vrij en lieten ze komen,nou dat ging prima!!!!!!!!!! dachten wij ze konden lekker in de zandbak spelen met de anderen.
plotseling werden ze ernstig ziek ,kregen diaree en koliekverschijnselen,dierenarts laten komen en die gaf ze een spuit maar zag het somber in, ze hadden zandkoliek en ook een andere soort ziekte wat veel bij shetlanders voorkomt.
wordt vervolgd

jose schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:51:


Makkelijke calorieen om te verbranden! anders gaat ze dood aan uitputting.

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:54:


vervolg het heeft ermee te maken dat een shetlander zijn eigen vet niet kan verbranden en mogen zeker in het voorjaar nooit zomaar op streng dieet gezet worden. de naam van de ziekte weet ik niet meer maar kenmerkend was dat ze hun mond niet meer open konden krijgen ,een soort klem.
de dierenarts zei dat we niets anders konden doen dan hopen dat de spuit werkte en het zand uit de darmen zou gaan en dat ze zelf weer zouden eten.
de darmen konden zo beschadigd zijn dat ze er altijd last van zouden houden.ze aten niet en gingen achteruit aan het einde vande avond en mijn man zei we pakken een grote maat spuit en koken lijnzaad met bix en water en gaan ze de heele nacht door voeren net zoals je de wormenkuur geeft, ze kunnen niet spugen dus moeten het opeten. je kunt ook een oude wormenkuurspuit gebruiken en dan snijd je de top eraf als hij te smal is
we zijn de hele nacht in de weer geweest en de andere dag kwam de dierenarts en kon zijn ogen niet geloven dit had hij nog nooit meegemaakt en in dezelfde week is er een shet gestorven met veulen in de buik bij ons in de buurt die de hele dag in de vakantie met de kinderen met de kar moest rijden en in verhouding te weinig eten kreeg .
de shetten zijn na die tijd niet meer ziek geweest en krijgen veel hooi en een beetje bix voor vitaminen?denk ik .de dierenarts zei dat wanneer een shet met de neus over de bodem loopt hij te kort komt

Hallo Edith,

Aangezien ik in mijn opleiding tot vertaler twee jaar de specialisatie Nederlands recht gevolgd heb en met veel vraagstukken mbt. eigendom, koopovereenkomsten e.d. te maken gehad heb en nog steeds heb in mijn vertalingen, wilde ik mij er eens aan wagen. Onderstaand een droge oplepeling zonder emoties, sorry, maar juridisch gezien gaat het helaas om de feiten.....

Je buurvrouw heeft een pony aan A (zo noem ik nu even de "rare" mensen) gegeven. A heeft de pony van een chip voorzien en op hun naam laten registreren. A gaf de pony daarna verwaarloosd terug aan je buurvrouw omdat ze er niet meer voor konden zorgen, echter onder de voorwaarden dat de pony niet mag worden verkocht en de dochter van A erop mag blijven rijden. Jij hebt de pony tijdelijk opgenomen om hem te laten bijkomen, echter de pony blijkt droes te hebben en de rest van je paarden te hebben aangestoken. Het gevolg zijn hoge dierenartskosten. Ook heb je de pony laten bekappen ivm verwaarloosde hoeven. A wil nu de pony terug want ze zijn bang dat hun dochter en niet meer op mag rijden omdat de pony bij jou staat. Bovendien bedreigen ze je buurvrouw.

Vragen:
-Wie is de eigenaar
Officieel is A nog steeds de eigenaar ivm de chip. Echter heeft A de pony aan je buurvrouw gegeven in bijzijn van getuigen dan is je buurvrouw de eigenaar en moet A meewerken om de chip op naam van je buurvrouw te zetten.
-Heeft je buurvrouw wel aan de voorwaarden voldaan
Ja, want de pony is immers niet doorverkocht, de pony staat bij jou gestald om bij te komen. De dochter van A mag rijden, maar nu natuurlijk niet omdat de pony ziek is, ze kan weer rijden als de pony gezond is.
-Wie draait op voor de dierenartskosten
Het draait erom hoe nodig de zorg was. Normaliter is het zo dat degene die een paard stalt contact opneemt met de eigenaar als een dierenarts of bekapper noodzakelijk is. Bij een accuut noodgeval dien je natuurlijk wel een dierenarts in te schakelen, ookal heb je vooraf geen contact opgenomen met de eigenaar, dat kun je dan immers beter achteraf doen, als het gevaar geweken is. Je hebt zelf de dierenarts ingeschakeld en een bekapper laten komen en je zult dus in eerste instantie zelf de kosten moeten dragen, want je had van te voren met de eigenaar moeten/kunnen overleggen. Bij het geval van de droes kan ik me voorstellen dat accuut een dierenarts moest komen. De kosten van de dierenarts die zich op de pony betrekken kun je dan op de eigenaar verhalen, je eigen kosten mbt droes waarschijnlijk niet. Je hebt de pony immers vrijwillig opgenomen, en bij een verwaarloosde pony valt een en ander aan ziektes/problemen te verwachten.

Erg droge feiten, weinig emotie helaas, maar naar mijn mening steekt het op deze manier in elkaar. Wellicht was het slimmer geweest samen met je buurvrouw de dierenbescherming in te schakelen en niet aan te bieden de pony te verzorgen, hoe hard het ook klinkt.

Maar ik zou hetzelfde gedaan hebben als jij Edith, ik had dat beest ook opgenomen, en kan helemaal met je meevoelen. Wellicht heb je hier wat aan......

Sterkte ermee,
Groeten, Monique

Ilona Kooistra schreef op donderdag 22 december 2005, 22:25:


Hoi allemaal,

Heb vandaag een mailtje aan Ilona gestuurd dat we komen! (Mijn mannetje en ik.)
Krijg ik een mailtje van haar terug, dat ik pas de eerste ben die reageert.
Lijkt me ook wel gezellig, zo met z'n vieren, maar niet de bedoeling. Komen er nog meer van jullie? Geef het dan even door aan Ilona! Het is zo'n leuk initiatief!

Tot de 21ste, Els.

Els Kleverlaan schreef :

Zeker is het een leuk initiatief en wij zijn al volop aan het regelen dat wij een dag en een nacht weg kunnen en ik weet zeker dat er ook anderen bij zullen zijn, en anders gaan we gewoon met ons 7 - en aan al die wijn....
(Aldi-wijn, haha, sorry, grapje voor de Mirc-ers)...

Ik verwacht eigenlijk minstens dezelfde groep van vorig jaar....
Van Peet weet ik ook al dat ze komt....

Enne, nu we het er toch over hebben, wie maakt/koopt wat ?
Niet dat iedereen met kratten wijn aankomt en we droog brood moeten eten?


Zeker weten !!!!
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef :



Sjeezes.... altijd dat wijn icoontje bij mij.... ook nu weer.
Isabel.... hellllupppp......
Pien

Monique Meijer schreef op dinsdag 3 januari 2006, 19:27:


Hoi Monique,

Dank je wel voor je uiteenzetting. Ik denk dat ik achter getuigen aan moet gaan. Officieel staat de pony nog op naam van drie eigenaars geleden. Die wilde hem een jaar of zes geleden af laten maken i.v.m. staart- en manenexceem. De dierenarts heeft hier toen een stokje voor gestoken en hem aan mijn buurvrouw gegeven. Volgens mijn buurvrouw wil de officiele eigenaar haar medewerking verlenen om eventueel officieel het beest over te dragen. Pffft. Het wordt er allemaal niet eenvoudiger op.
Nu blijft de grote vraag nog steeds, wanneer is een paard nou van jou? Moet dan het chippaspoort op je naam staan (ik heb zojuist gelezen dat dat geen eigendomsbewijs is), moet je een rekening hebben, moet je kunnen bewijzen dat je hem contant hebt afgerekend? Dat is iets wat me niet helemaal duidelijk is. En dat geldt dan eigenlijk ook voor niet-gechipte spullen en dieren. Je gaat er maar vanuit dat het voor iedereen wel duidelijk is wat mijn en dein is maar het is nog niet zo simpel.
Heb jij daar misschien een antwoord op?

Groeten van Edith

Monique Meijer schreef op dinsdag 3 januari 2006, 19:27:


Dit stukje is denk ik erg foutief: het paardenpaspoort/chip kan uitdrukkelijk niet als bewijs van eigendom worden toegepast, aldus de minister van LNV naar de 2e kamer. Ook is hier meen ik reeds jurisprudentie over (gestolen ponies teruggevonden op markten).
Het paardenpaspoort is slechts een IDENTIFICATIE, geen REGISTRATIE !!!!!
Terzijde: beter bewijs van het volksbedrog en nutteloosheid van de chip-operastie is er haast niet.


Aanvulling: er is (MEEN ik, weet niet 100% zeker hoe het ook alweer in elkaar zat) jurisprudentie dat de HUIDIGE verzorger die kosten maakt door de rechter als meest rechthebbende en dus eigenaar wordt gezien.

Groeten, Egon