Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:27:
> Ja, dat is het.
> Voor zover ik heb kunnen bepalen bij óns setje zit het verschil
> in de manier waarop de achterpoop afzet en neerkomt. De paarden
> geven minder op naarmate ze het onderbeen verder onder zetten.
> Dit is bijna gelijk aan de mate van verzameling op de
> achterhand en omgekeerd evenredig met de meters die het paard
> ermee maakt.
> Hoe langer de pas, dus hoe gestrekter de achterpoot, hoe meer
> een bepaald paard 'opgeeft'. Hoe meer vóórwaards of verzameld
> hetzelfde paard gaat hoe meer cq. minder dus.
Ik zou het los zien van "verzameld". Jack is een draver, en zet zijn achterbenen idioot ver naar voren neer (zover dat hij in draf zelfs met zijn achterbenen "wijd" moet gaan lopen omdat ze de voorbenen kruisen, en het zweefmoment is dan ook gigantisch). Maar om nou te zeggen dat hij "verzameld" loopt...
Hij gooit enorm hoog op. Tegelijkertijd hoor en voel je de kracht waarmee de benen de grond raken. Vergeleken met de andere paarden heeft hij in draf twee maal zoveel impact met de grond.
Als je hem ziet draven dan zie je zijn rug in verhouding nauwelijks bewegen, en krijg je de illusie dat hij vast wel heel lekker zal zitten... Tis altijd weer leuk om bezoekers even een rondje op Jack door de bak te laten draven.

Mijn idee is dat, in ieder geval bij hem, de klap die je onder het zadel voelt, de impact van de hoeven die de grond raken, aan het einde van het gigantische zweefmoment. Je kan dit vergelijken met een tafel waarop je een pingpongballetje legt, en een hamer waarmee je tegen de onderkant van het tafelblad mept. De tafel beweegt nauwelijks, maar het pingpongballetje stuitert enorm omhoog. Het pingpongballetje ben ik...
De lekkerste paarden om op door te zitten zijn de quarters. Maar die hebben dan ook een zweefmoment van niks. Als die met Jack mee gaan rijden dan hebben ze al een galop nodig om Jack bij te houden in de langzaamste draf die hij eruit weet te persen.
Overigens zijn niet alle dravers zo. Er zijn er ook bij die fantastisch zitten, maar die hebben... inderdaad, veelal een draf met een kleiner zweefmoment, kleinere passen, lagere snelheid, en lichtere benen.
> De logica ervan wordt duidelijk als je de beweging van het
> bekken op papier zet boven een lange, gestrekte, pendule versus
> een kortere, in hoeken verende. de amplitude en versnelling
> verschilt enórm.
Ik denk dus niet dat het alleen maar de versnellingskrachten zijn maar de impuls, afkomstig vanaf de impact met de grond, doorgegeven via de rug naar boven.
Vergelijkbaar met dat natuurkundig speeltje met een stel knikkers die aan touwtjes op een rij hangen, waarbij je, als je één knikker aan de ene kant tegen de rij aan laat stuiteren, het effect krijgt dat de knikkers niet zichtbaar bewegen maar de laatste knikker met dezelfde beweging wegschiet.
P.S. Heb je het proefje met de ballon al geprobeerd?
Groeten,
Frans