Piet schreef op vrijdag 2 december 2005, 10:50:


Arme Tommie
Ik hoop dat ik nu beter weet!

Groetjes Esther
Verbeter de wereld,
Begin bij natuurlijk bekappen...Was ook een leuke geweest!

jacqueline postmes schreef op donderdag 1 december 2005, 20:54:



'Licht'rijden is inderdaad een lastwisseling en dan nog om de stap ook. Een paard leert dit op te vangen, maar moet wel wat doen om deze verstoorde balans te herstellen.
In terrein is het ook onmogelijk. Met terrein bedoel ik dan geen golf-campo parcours maar een stuk natuur op een geploegd veld over geaccidenteerd landschap of grote keien.

Goed doorzitten kan je in alle gangen zonder uit het zadel gewipt te worden.
De 'tuc' is dat je NIET moet méébewegen, want dan ijl je na, maar zelf in hetzelfde ritme bewegen. Onafhankelijk zitten, onafhankelijk synchroon bewegen. Je hebt daar verschillende bewegingen voor nodig; stap, draf, en drie voor de verschillende galop'gangen' en dan nog gespiegeld voor linker en rechter ook..
Op deze manier hang, leun, steun, steun je niet en hoeft het paard 'alleen maar' jouw vrijwel constant 'drukkende' gewicht te dragen.
Het is niet moeilijk, wel anders.

Je kan simpel uitrekenen dat 45 km. goed doorgezeten in 75% galop 25% draf ruim de helft minder last is op de paardenrug dan 50/50 stap/licht rijden draf....

Hallo,
Indy heeft vijf jaar lang problemen gehad met haar rechter schouder (trap van een ander paard). Daardoor kon ik haar moeilijk rechtsom laten lopen op kleine voltes, omdat ze om de haverklap door haar schouder heen klapte. Ze huppelde dan bovendien met haar rechter achterbeen en maakte een korte stap, zichtbaar in alle gangen, maar vooral in draf. In gallop sprong ze steeds verkeerd aan of gekruisd en liep met haar hoofd in de lucht, rug doorgedrukt. Linksom en rechtdoor was geen enkel probleem, dan hield ze haar hoofd ontspannen. Rechtdoor kon ze wel in haar moeilijke gallop aanspringen, in een volte niet. Daarbij kwamen ook nog om de haverklap hoefzweren en peesproblemen.
Haar hoeven bekap ik sinds een jaar natuurlijk, haar hoefzweren zijn gelukkig verleden tijd. Sinds een paar weken zie ik bovendien dat ze niet meer met haar hoofd gooit als ze door blubber loopt en dat ze in stap met haar achterhoeven de afdruk van haar voorhoeven raakt. Ze strekt haar benen beter in draf en huppelt niet meer zo erg. Haar pezen zijn duidelijk te voelen en niet meer dik met rare knobbels. Bij het rijden merk ik nu dat de "vooraandrijving" langzamerhand vervangen wordt door "achteraandrijving". Ik heb ook niet meer het idee dat ik na een tijdje scheef kom te zitten (naar links hang). Allemaal heel erg positief dus, hier heb ik niet op durven hopen, ik was al blij dat de hoefzweren en peesproblemen opgelost waren!
Maar mijn paard had bij rechtsom longeren nog grote problemen met buigen en liep met haar hoofd naar buiten gekeerd op de volte. Ze maakte zich er het liefst met een razende gallop van af. Ik kan mij goed voorstellen dat ze daar zoveel moeite mee heeft, ze heeft jarenlang op een verkeerde manier haar lichaam belast.
Met veel massage en strekoefeningen heb ik haar wel wat soepeler gekregen, en met in de linker hand een longeerzweep en met de rechter hand haar aandacht trekkend (zonder longeerlijn) krijg ik haar nu wel in een zekere buiging zodat ze in stap goed loopt. In draf lukt dit ook al af en toe, maar ik zie dat het haar wel meer moeite kost om te ontspannen. Ze huppelt de eerste rondes, daarna niet meer. Ze stapt achter al wat ruimer en kan ook beter overstappen. Mijn therapeut gaf het advies haar beide kanten op elke dag enkele minuten (na goed opwarmen) flink uitgestrekt te laten draven. Dit gaf dus al veel resultaat! Ze wil graag lopen en draagt haar hoofd steeds vaker op een ontspannen manier, de stappen worden groter, het huppelen wordt minder. Ik ben nu ongeveer een maand hiermee bezig.
Tot nu toe gebruik ik dus massage, strekoefeningen, uitgestrekt op de volte laten draven en haar bewust haar lichaam op de volte laten buigen in stap en draf. Hebben jullie tips met welke oefeningen ik het beste Indy haar achterhand vanaf de grond los kan maken? Ik wil dit graag zelf doen omdat Indy vreemde mensen niet vertrouwd.
Bedankt,
Monique

Als je lichtrijdt, uiteraard, het is niet "zomaar" verzonnen. Ik mag hopen dat je niet uit het zadel komt als je doorzit, want dan geraak je "uit fase", nietwaar .

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Karin Haneveer schreef op vrijdag 2 december 2005, 10:41:


De verende beweging is voor een deel op te vangen met een andere zit. Ik was op de korte rit die ik ermee gemaakt had verbaasd over het effect van 'mijn' zit versus kortere beugelvoering. Ik vond het inderaad wel veel te hoog.

Er is sinds kort een nieuwe generatie panelen, de 8XS, die veel dunner zijn en ook veel korter. Zelf spreken ze over 'close contact' en het zou een stuk lager moeten zijn.
Het past maar onder een paar modellen, niet onder een western-zit en dan ook nog met niet alle zitgroottes
Het model dat ík het slimste geconstueerd vind weegt compleet ook maar 8½ kilo.....
Ik heb een vraag uitstaan die ze aan het uitzoeken zijn en als dat te realiseren is, dan krijft het een equivalent van een McClellan singelbevestiging.
Een andere vraag moeten ze ook uitzoeken en als dát lukt, hoeft er zelfs geen pad onder zodat de ventilatie nog beter wordt dan bij de originele McClellan, want daar moet een goed dempend pad onder en dat isoleert als een gek.

Ik ben beslist 'in de markt' voor een lichtgewicht close contact Orthoflex in de goed maat; míjn comfort offer ik gráág op voor een mindere rugbelasting!
De prijzen voor de basic-uitvoeringen is in euros bepaald netjes. Moet je geen struisleer zitje willen uiteraard

Inge Teblick schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:36:


Wanneer één van de achterbenen afzet dacht ik.


Dat is inderdaad niet de bedoeling, maar omdat dat helaas vaak wel gebeurt is het lichtrijden uitgevonden.
Op Jack bijvoorbeeld is het praktisch onmogelijk om door te zitten, in ieder geval niet zonder los te komen, dus daar moet je wel op lichtrijden.
Is het niet interessant waarom er zo'n enorm verschil zit in de draf van paarden, waardoor de ene zo gemakkelijk is door te zitten en een andere praktisch niet?

Groeten,
Frans

Na een lange-lange afwezigheid hier en op PN... toch dit berichtje.

Eergisteren zag ik dat ons Catootje niet goed was. Ze lag heel veel... Ze kwam niet meer van de weide om in de stal te schuilen of om hooi te eten.
Nu ja, de twee pony's staan wel vaker apart en Catoo was mollig genoeg om het minder eten niet erg te vinden (integendeel!).
Toch kon ik 's nachts de slaap niet vatten. Echt niet. Ik was doodongerust. Geen licht buiten, dus het had geen zin om om 3 uur 's nachts de weide af te speuren naar haar.
De volgende ochtend stond ik vroeg buiten en zag haar liggen. Tegen een muur aan om zich wat voor de wind te beschermen en mijn hart sloeg een stuk of 10 slagen over, want iedereen kon zien dat het niet goed igng met haar. Ik bracht haar een berg hooi zodat ze liggend kon eten en er zich ook kon op leggen. Dat zou warmer zijn dan de bevroren en natte grond.
Mickey ging als een gek tekeer, bokken, stijgeren, slaan... Ik kon maken dat ik wegkwam of ik kreeg een pak rammel.
Ik belde mijn bekapper, maar die kon niet komen. Ik belde de DA, die zou komen nadat de bekapper was geweest, eerder had geen zin vermits hij vermoedde dat ze hoefbevangen was.
Na veel over-en-weer bellen, mailde ik naar Piet. Die stelde een ontgifting voor, maar de DA kende dat niet...
Nogmaals de bekapper die zaterdag kon komen. Zo laat...
En maar over-en-weer mailen met Piet ondertussen...
Catootje zag er niet goed uit. Lag op haar zij, tilde haar hoofd niet op, ademde moeilijk, je zag haar gewoon achteruitgaan.
Nogmaals de DA en toen die mijn "lichte" paniek hoorde, stond hij er dan toh na een kwartier.
Catootje kreeg een spuitje (bloedverdunner en pijnstiller) terwijl ik mijn ontstuimige en overbeschermende ruin in toom probeerde te houden.
Ik bracht verslag uit bij Piet, was enigszins rustiger nu ik bevestiging had van de diagnose.
Weer naar buiten, Catoo gadegeslaan, ze leek minder pijn te hebben, stond een beetje recht (nu ja, recht... achterovergeleund, hé... ).
Toen ik terugkwam, stond op mijn scherm een heel lief bericht:
(hopelijk vind je het niet erg dat ik het hier even copieer, Piet)

"ik kom eraan, zorg maar voor een boterham, moet ff over koewacht , mn gereedschap ophalen. tot straks, ben nu weg."

Helemaal vanuit NL naar België... en toen hij hier stond, had ik toch een krop in de keel (ja Piet, én tranen in de ogen!).

Nadat we onze ontstuimige ruin hadden kunnen overhalen ons Catootje te laten meenenem, konden we haar hoefjes doen.
Mickey stond te ijsberen en hinnikte als een bezetene vanzodra hij Catoo even niet zag, het was ongelooflijk lief...

Nadat ze bekapt was... heeft Catoo niet meer op de grond gelegen! Ze stond recht, leunde niet meer naar achter, en stapte (welliswaar moeilijk en traag) rond. Ik heb haar continu geobserveerd, gisterenavond stond en stapte ze nog (ze stapt wel weinig), ze graast, ze is alert.
Deze morgen idem... Ze keek me aan met een blik van herkenning (anders is Catoo heel erg "gelaten"), ze keek "blij".
Mickey is nog altijd van de duivel bezeten als je bij haar in de buurt komt of haar naam roept, maar dat komt wel goed.
Mijn Catootje is goed op weg naar genezing dankzij Piet die het niet erg vond om op het onverwachts zomaar even op-en-af te rijden, én het natuurlijk bekappen. Als er ooit nog IEMAND twijfelt of natuurlijk bekappen iets kan verhelpen of de pijn kan verzachten bij hoefbevangenheid... stuur die maar naar mij.
Eerlijk waar, het is DAG EN NACHT verschil!!!!
Ik wilde dat verhaal even kwijt omdat ik het gewoon geweldig vond allemaal. Hoe erg het ook was, hoe ellendig Catoo (en ik) zich voelde, zo goed voel ik me nu (en Catoo ook, dat "voel" ik).

Hoe is ze hoefbevangen geraakt? Mijn zoon van 8 heeft haar uit liefde tijdens het voeren teveel graantjes gegeven (die ik gebruik om te clickeren). Normaal krijgen ze uitsluitend hooi... hij vindt ze zo lief en het is zo koud... dat ze beloningen kregen. De zak is weggehaald en ik heb aangedrongen op het feit dat ze NOOIT iets anders dan hooi mogen geven (dat wisten ze nochtans) en anders vragen ze het aan mij.

Ik ben flink geschrokken... heb flink in de put gezeten, was ik woensdag niet uithuis geweest, dan had ik het misschien rapper gezien, maar het komt goed.

Dank je wel, Piet.

(Miljaar, wat een epistel...)

Toch komen op Bokt ook wel positieve topics over
Natuurlijk bekappen voor dus er zit beweging in zie:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=15&t=500637

Je kunt dit soort forums natuurlijk negeren maar af en toe
lezen hoe de rest er over denkt kan geen kwaad en af en
toe de knuppel in het hoenderhok te gooien brengt soms
ook wel leuke discussies op gang.....

Pascal

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:45:
.

Ja, dat is het.
Voor zover ik heb kunnen bepalen bij óns setje zit het verschil in de manier waarop de achterpoop afzet en neerkomt. De paarden geven minder op naarmate ze het onderbeen verder onder zetten. Dit is bijna gelijk aan de mate van verzameling op de achterhand en omgekeerd evenredig met de meters die het paard ermee maakt.
Hoe langer de pas, dus hoe gestrekter de achterpoot, hoe meer een bepaald paard 'opgeeft'. Hoe meer vóórwaards of verzameld hetzelfde paard gaat hoe meer cq. minder dus.

De logica ervan wordt duidelijk als je de beweging van het bekken op papier zet boven een lange, gestrekte, pendule versus een kortere, in hoeken verende. de amplitude en versnelling verschilt enórm.

Of een paard iets meer of minder overbouwd is maakt niets uit; dat is gewoon een andere basis'houding'.
Ik kan het niet betrekken op andere rassen.

Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:27:


Ik zou het los zien van "verzameld". Jack is een draver, en zet zijn achterbenen idioot ver naar voren neer (zover dat hij in draf zelfs met zijn achterbenen "wijd" moet gaan lopen omdat ze de voorbenen kruisen, en het zweefmoment is dan ook gigantisch). Maar om nou te zeggen dat hij "verzameld" loopt...
Hij gooit enorm hoog op. Tegelijkertijd hoor en voel je de kracht waarmee de benen de grond raken. Vergeleken met de andere paarden heeft hij in draf twee maal zoveel impact met de grond.
Als je hem ziet draven dan zie je zijn rug in verhouding nauwelijks bewegen, en krijg je de illusie dat hij vast wel heel lekker zal zitten... Tis altijd weer leuk om bezoekers even een rondje op Jack door de bak te laten draven.

Mijn idee is dat, in ieder geval bij hem, de klap die je onder het zadel voelt, de impact van de hoeven die de grond raken, aan het einde van het gigantische zweefmoment. Je kan dit vergelijken met een tafel waarop je een pingpongballetje legt, en een hamer waarmee je tegen de onderkant van het tafelblad mept. De tafel beweegt nauwelijks, maar het pingpongballetje stuitert enorm omhoog. Het pingpongballetje ben ik...

De lekkerste paarden om op door te zitten zijn de quarters. Maar die hebben dan ook een zweefmoment van niks. Als die met Jack mee gaan rijden dan hebben ze al een galop nodig om Jack bij te houden in de langzaamste draf die hij eruit weet te persen.

Overigens zijn niet alle dravers zo. Er zijn er ook bij die fantastisch zitten, maar die hebben... inderdaad, veelal een draf met een kleiner zweefmoment, kleinere passen, lagere snelheid, en lichtere benen.


Ik denk dus niet dat het alleen maar de versnellingskrachten zijn maar de impuls, afkomstig vanaf de impact met de grond, doorgegeven via de rug naar boven.
Vergelijkbaar met dat natuurkundig speeltje met een stel knikkers die aan touwtjes op een rij hangen, waarbij je, als je één knikker aan de ene kant tegen de rij aan laat stuiteren, het effect krijgt dat de knikkers niet zichtbaar bewegen maar de laatste knikker met dezelfde beweging wegschiet.

P.S. Heb je het proefje met de ballon al geprobeerd?

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:27:


Hallo Huertecilla,
Dat paarden minder hoog opgooien naarmate ze het onderbeen verder onderzetten, daar ben ik het niet mee eens. Mijn paard, een Quarterhorse, treedt achter niet ver onder (blijft ook bij een snellere draf ruim van de afdruk van de voorhoef vandaan en toch gooit ze absoluut niet hoog op. Ook beginnelingen kunnen zonder problemen op haar blijven zitten. De Haflinger van mijn collega stapt in draf precies in de afdruk van de voorhoef en dat hobbelt behoorlijk als je niet gaat lichtrijden.
Of heb ik je stelling niet goed begrepen? Hoor het graag, vind dit een erg interessant gegeven.
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:35:


Vroeg of laat komt iedereen erachter.
Wat zou het mooi zijn, als je een stukje gereedschap in handen had dat, om op het moment dat ze in jouw ogen loopt zoals het hoort, daarmee te kunnen bevestigen en dat je paard zoekt naar het moment dat jij het kunt gebruiken omdat ze meer wil?
Ga clikkeren Monique! :)

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

iebie schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:52:


Hoi iebie,

Och wat is het toch een lieverd he , die Piet!!
Je hebt nu toch wel een tempeltje voor hem gemaakt , met een kaarsje hahaha!
Hartstikke fijn dattie Catootje weer aan de wandel heeft gekregen!
Enhe jammer dat je eigen bekapper niet eerder kon..

Wat ik ook nog zat te denken , komt het niet ook van het fructaan??

Heeel veel sterkte met de shet!

Groetjes Esther

Piet schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:05:


Hallo, Piet,
Het gaat mij niet om het bevestigen, ik kan Indy prima met "goedzo meisje" of een aai bevestigen dat ze het goed doet, daar hoef ik echt niet voor te clickeren! De bevestiging van haar kant dat ze begrepen heeft dat ze het goed doet zie ik in haar ogen, haar houding!
Ze doet ontzettend haar best uit te voeren wat ik graag wil, ookal lukt het soms niet goed, ik kan haar prima duidelijk maken dat ze op de goede weg is. Het gaat mij dan ook puur om lichamelijke oefeningen. De wil en het begrip heeft Indy absoluut, ze kan haar lichaam alleen nog niet zo goed meekrijgen en met dit soepel worden wil ik haar helpen met gerichte oefeningen. Misschien heb je daar nog tips voor?
Dank je wel.
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:17:


pfff ik zit nu even bij te komen en het blozende rood van mijn wangen te wassen over de vorige berichten :)
Er is toch een groot verschil tussen wat je schrijft en de werking van clikkeren.... ik kom erop terug :)

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!