Piet schreef op maandag 28 november 2005, 21:16:
> Ik heb het niet gezien in Maastricht, het optreden van
> Monty, eigenlijk heb ik hem, behalve flitsen op tv, nog
> nooit gezien.

> omgeving. Wat moet het paard anders dan naar hem toekomen,
> volgen en er het beste van hopen? Anders begint alles
> weer opnieuw!
> Piet
Hallo Piet,
Ik wilde graag het volgende kwijt over Monty Roberts: In het verleden was ik erg onder de indruk van Monty Roberts. Wat een verschil met die wildwest methodes om een paard onder het zadel te brengen. Eindelijk een manier om met een paard te communiceren die het paard ook begrijpt - de taal van de paarden. En dat ook nog door een man die in zijn jeugd menigmaal door zijn hardhandige vader lichamelijk mishandeld was, en zag op welke harde manier zijn vader paarden trainde. Hij wilde het heel anders gaan doen.
Nadat ik heb hem enkele malen op TV gezien had het viel mij steeds meer op dat hij behoorlijk bedreigend op een paard moet overkomen: Een vreemde omgeving, opgesloten tussen hoge hekken met een vreemde man die steeds een touw naar je toegooit. Je kan niet anders dan steeds maar rondjes rennen, en het helpt geen steek, die man blijft zo dicht bij je en blijft je wegjagen. Geen wonder dat een paard dan al lang blij is als het drijven ophoudt en rustig bij die man mag blijven staan.
Een tijd geleden zag ik een programma op TV over een leerling van hem in Duitsland, Andrea Kutsch. Zij behandelde een duur springpaard wat niet over water durfde te springen. Na een paard dagen durfde het paard over plastic te springen en werd genezen verklaard. Echter over water is het paard tot op heden nog niet gesprongen - en ook niet bij Andrea Kutsch. De eigenaren zijn hier natuurlijk niet blij mee en vinden dat hun paard slechts als publiciteitsstunt gebruikt is. Ze hebben stappen ondernomen, want ze kunnen niets met een duur springpaard wat niet over water springt. In de Cavallo werd er ook een artikel aan gewijd. Ik heb er verder niets meer over gehoord, maar ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe het afloopt.
Verder vind ik de optredens van Monty Roberts wat kunstmatig overkomen. Hij selecteert de paarden die hij in zijn optredens gebruikt, het programma staat immers vast, de paarden moeten binnen een vastgestelde tijd het gedrag vertonen wat Monty Robert wenselijk vindt. Paarden die niet in de trailer willen, willen er in zijn roundpen wel in. En daar kan ik goed inkomen. Kiezen tussen een trailer en een engerd die met een touw staat te zwaaien - dan kies je het minst erge, in de trailer heb je tenminste rust.......
De laatste tijd hoor ik trouwens steeds meer berichten over mensen die melden dat het helemaal niet klopt dat Monty Roberts mishandeld is. Hij zou het als publiciteitsstunt gebruiken. Zij eigen familie heeft nu stappen tegen hem ondernomen, en zeggen dat hij zich ten koste van zijn vader verrijkt dmv een smeuig verhaal. Hij zou bovendien helemaal geen paarden in het wild bestudeerd hebben. Volgens Monty Roberts echter, zijn ze gewoon jaloers, tja, wat is nu waar, wie zal het zeggen......
Wellicht dat er paarden zijn die baat hebben bij zijn methode, maar ik sta er met gemengde gevoelens tegenover. Het is mij teveel hokus-pokus, het begrip paardenfluisteraar komt op mij te Hollywood-achtig over......
Monique